หลายคน... คงจะเคยเห็นมาบ้างแล้วว่าในการแก้ปัญหาแต่ละครั้งนั้น เราอาจไม่สามารถใช้ความคิดของเราแค่เพียงคน ๆ เดียวมาแก้ปัญหาเหล่านั้นได้ เราจึงต้องดึงมันสมองจากคนอื่นหลาย ๆ คน หลาย ๆ ความคิด เข้ามาผสมผสานให้เป็นหนึ่งในความคิด และสิ่งที่ดีที่สุดในตอนนั้น...
ดังนั้น... เราไม่ควรมองข้างเขาเหล่านั้นไป ไม่ควรยึดเอาความคิดของคนอื่นแม้เป็นเพียงเล็กน้อยมาเป็นของเราเพียงคนเดียว...
เพราะอะไร...
ถ้า... เราลองมองในมุมกลับกัน ในความคิดเล็ก ๆ ของเขาเหล่านั้นอาจเป็นหนึ่งของสิ่งที่เราคาดไม่ถึงหรือสิ่งที่เราคิดไม่ถึงก็เป็นได้ ถ้าขาดสิ่งนั้นไป เราคงไม่ได้ไอเดีย หรือความคิดที่สมบูรณ์แบบอย่างแน่นอน... และในทางตรงกันข้าม... คุณก็อาจทำในสิ่งที่ใจคุณเรียกร้องก็ได้ นั่นคือการรวมความคิดของคนอื่นมาเป็นของตัวเอง แต่สิ่งนี้คือการ “โกงความคิด” แล้วคุณจะทำมันไปทำไม ในเมื่อนักแสวงหาหรือนักพัฒนาเขาไม่ทำกัน...
ดังนั้น...
จง “ใจกว้าง” ที่จะแบ่งชื่อเสียง เกียรติยศ หรือสิ่งดี ๆ ให้กับเขาเหล่านั้นบ้าง ให้กับผู้ที่ช่วยเหลือในการเสนอความคิด แนวคิด ไม่ว่าจะมาทางทางใดทางหนึ่งก็แล้วแต่ ไม่เว้นจากความคิดหรือข้อเสนอแนะจากที่ประชุมหรือวงสนทนา...
อย่างน้อย... บุคคลที่ได้รับเกียรติจากเรา ก็ได้รับความภาคภูมิใจไม่แพ้กันกับเราแน่นอน และเชื่อได้ว่า... ในวันข้างหน้าเขาเหล่านั้นย่อมจะเป็นผู้ที่จะคอยดูเรา และพร้อมที่จะกระโดดเขามาช่วยเหลือเราได้ตลอดเวลา... สิ่งเหล่านี้ จะเป็นปฏิกิริยาที่เป็นผลบวกกับเราและเขาเหล่านั้นแทบทั้งสิ้น...
และ... ใช้คำว่า “เรา” ในการประสานความสัมพันธ์อันดีนี้ไว้... เพราะนี่คือหัวใจหลัก และสำคัญยิ่งอย่างหนึ่งของการ “ขายความคิด” ที่อาจคาดไม่ถึง
ไม่มีความเห็น