|
ธรรมบรรยายโดย : |
หมายเหตุ : คัดลอกเฉพาะใจความสำคัญ
คนเราถ้ามันเก่งแล้วมันไม่ยอมก้มหัวให้ใคร มันแข็งเหมือนเสาคอนกรีตก้มไม่ลง... เสาคอนกรีตก้มไม่ลง ไม่เหมือนยอดไม้ที่โอนอ่อนไปตามกระแสลมได้ เราดูยอดไม้เล็ก ๆ ลมพัดมันก็โอนอ่อนไป พัดไปทางไหน มันก็โอนไปทานั้น ไม่ค่อยมีอะไรแต่ว่าต้นไม้ใหญ่ มันไม่อย่านั้น... มันแข็งไว้ พอยืนสู้แรงลมไม่ไหวก็ล้ม
ไอ้ของที่แข็งนี่ไม่ดี กระด้างนี่ไม่ดี ดื้อไม่ดี ดันไปคนเดียวก็ไม่ดี ดีนั้นมันอยู่ที่รู้จักอ่อน รู้จักอ่อนน้อม รู้จักถ่อมตน เวลาใดควรอ่อนก็อ่อน... อย่าไปแข็งไว้ โอนอ่อนผ่อนตาม
เราพูดในภาษาไทยว่า โอน อ่อน ผ่อน ตาม
โอน... คือการย้ายตัวจากจากชั่วไปดีได้... โอนย้ายไป เราเคยชั่วโอนไปหาความดีเสียได้ ไม่ต้องทำชั่วต่อไป นี่เรียกว่า... โอน
โอนไปแล้วเราก็ต้องอ่อนตามสิ่งแวดล้อม อย่าไปขืนแข็งอยู่ อย่าไปวางตนอยู่ อย่านึกว่ากูเก่งอยู่ตลอดเวลา ยอมให้คนอื่นเก่งบ้างสิ เราอยู่ในโลกนี้เราอย่าเก่งคนเดียว ให้คนอื่นเก่งบ้าง... ผลัดกันเก่ง มันก็จะค่อย ๆ ดีขึ้นไปสักหน่อย ให้คิดอย่างนั้น
แล้วมีเรื่องอะไรบางคราวมันก็ต้องอ่อนไปบ้าง อย่าไปแข็งขึงตึงตังอยู่ตลอดเวลา... ผ่อนตามไป โรยเชือกไป ให้มันไปก่อนจนสุดเชือกแล้วค่อย ๆ ดึงกลับมาจะดีกว่า อย่างนั้นจะดีกว่า เขาเรียกว่า โอน อ่อน ผ่อน ตามไป ตามสิ่งที่ควรจะตามไป เรื่องมันก็จะไม่เสียหาย
ไม่มีความเห็น