เรื่องขำขำ..จากการไปอบรมสัมมนามา

เก็บไว้ไม่ได้ จึงต้องเล่าให้ฟัง สนุกดี

หลังจากที่ไปอบรมการพัฒนาผู้นำการเปลี่ยนแปลงมาแล้ว  8  คืน 9 วัน 

ครูอ้อยต้องกลับมารวมตัวกันเพื่อเขียนแผนไปปฏิบัติในโรงเรียนของตนเอง   การประชุมคราวนี้   มีผู้เข้ารับการอบรมมากเป็นพิเศษ  หมายถึง  ผู้บริหาร  45 คน  หัวหน้ากลุ่ม 10 คน  รวมเป็นโรงเรียน 15 คน  ทั้งหมดมี 20 โรงเรียน  คิดเองว่า.....มีคนมากแค่ไหน 

เรื่องที่จะต้องลำบากก็คือ....เรื่อง.....ห้องน้ำและอาหารการกิน    

โดยเฉพาะห้องน้ำ  ก็ต้องมีการเข้าแถวกันเข้า   เรื่องนี้เป็นเรื่องปกติ   

แต่ที่ไม่ปกติในวันนี้ก็คือ.....คนที่ออกมาจากห้องน้ำห้องที่ครูอ้อยจะเข้านั้น.....ต้องรายงานก่อนว่า...น้ำมันดำเองนะคะ  

อีกห้องหนึ่งก็จะพูดว่า....สกปรกน่าดูเลยค่ะ  

พอครูอ้อยทำภารกิจส่วนตัวเสร็จแล้ว   ออกมาก็ต้องบอกคนต่อไปว่า...น้ำดำมากเลยค่ะ

ครูอ้อยยืนล้างมืออยู่  มองผ่านกระจกไป  ก็จะมีคนพูดว่า..น้ำ...มันดำเองค่ะ  

ครูอ้อยเก็บความสงสัยไว้ไม่อยู่จึงคิดไปต่างๆนานา  ว่า...เขาจะกล้าสูบน้ำมาจากคลองแสนแสบหรือ  

ครูอ้อยจึงทำใจกล้า...ถามคนงานที่ทำความสะอาด    ว่า.....

น้องคะ   ทำไมน้ำชักโครกจึงดำมากๆคะ  

น้องคนงานตอบว่า...อ๋อ....เป็นน้ำ EM ค่ะ  

ครูอ้อยก็เพิ่งเข้าใจว่า   เขาใช้น้ำ EM บำบัดความเหม็นของห้องน้ำนั่นเอง

[ืบนเส้นทางฝัน]

• เป็นไงค่ะ..กลิ่นติดไปถึงห้องประชุมหรือเปล่า..
• คิดถึงค่ะครูอ้อย..
• ประชุมตั้งหลายวัน..พ่อบ้านคิดถึงแย่แล้ว
• มาเป็นกำลังใจค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

สวัสดีค่ะหนูนิด  หนูนิด   คิดถึงจังค่ะ

• เมื่อไรจะมากรุงเทพฯอีกคะ
• คิดถึงจัง..ขับขี่มอเตอร์ไซค์ดีดีนะคะ  เป็นห่วง  ฝนฟ้าตกค่ะ