เมื่อไม่รู้จักตนเอง ก็สร้างปัญหาร่ำไป

 

 ธรรมบรรยายโดย :
พระพรหมมังคลาจารย์

 

 

 

 

 

 

 

หมายเหตุ : คัดลอกเฉพาะใจความสำคัญ 

ที่ได้เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า  คนนั้นไม่รู้จักตัวเองว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไร  ?

เช่น  รู้ว่าเราเป็นผู้น้อยหรือเราเป็นผู้ใหญ่  เราเป็นผู้นำหรือเราเป็นผู้ตาม  ควรจะวางตัวอย่างไร ?  ถ้าเราเป็นผู้น้อย...  ควรจะประพฤติตนอย่างไร ?  ถ้าเรานำเขา...  เราจะนำเขาอย่างไร ?  ถ้าเราเดินตามเขา...  เราต้องเดินตามให้มันถูกต้อง  ไม่แซงขึ้นหน้า

บางคนเป็นผู้ตาม  แต่ว่าอุตส่าห์แซงขึ้นไปข้างหน้า  เดินล้ำหน้าไป  อย่างนี้มันก็ยุ่ง  เพราะไม่รู้จักตนเองว่าควรอยู่ในฐานะอย่างไร  มันก็เกิดเป็นปัญหา  แล้วเมื่อไปอยู่ที่ไหนไปอยู่กับใครไม่ได้  อยู่กับใครไม่ได้ก็ไม่โทษตัวเอง  แต่ไปโทษคนนั้นว่าเป็นอย่างนั้น  เป็นอย่างนี้  มัวแต่ไปโทษเขา  แต่ไม่ดูโทษของเรา  เลยก็ไม่สามารถจะเข้ากับใครได้...