ที่ทำงาน มีห้องประชุมสำหรับให้หน่วยงานต่างๆ ได้เช่าใช้หลายขนาดด้วยกัน และตัวผู้บันทึกเองมีหน้าที่ในการอำนวยความสะดวก คอยประสานงานระหว่างเจ้าหน้าที่เขา และเจ้าหน้าที่เรา
เวลามีหน่วยงานมาเช่าใช้ห้องประชุม ยกเว้นว่าจะเหนื่อยจากภารกิจปกติไปบ้าง แต่ทุกคนสนุกค่ะ (คิดว่านะคะ)
สรุปง่ายๆ หน่วยงานเราได้ประโยชน์ในแง่ประชาสัมพันธ์ไปด้วยเลย
ส่วนผู้บันทึกเอง หลังจากประสานงานเรียบร้อย ก็จะไปนั่งแกร่วอยู่บนห้องควบคุมเสียง ดื่มกาแฟสบายใจ จริงๆ แล้วชอบเวลาจะเปิดการบรรยายในแต่ละครั้งมากเลยค่ะ ชอบดูกลเม็ดของท่านวิทยากรของแต่ละหน่วยงานที่มา บางท่าน หน่วยงานเชิญมาซ้ำๆ เพื่อบรรยายให้คนหลายกลุ่มฟัง วิทยากรท่านยังเคยบอกว่า "แหม๋ อายน้องบนห้องควบคุมเสียงจัง ผมเล่นมุกเดิมทุกครั้งเลย" บางครั้งก็อยู่นั่งฟังบรรยายจนจบไปกับเขาด้วยเลยซะงั้น (อ้าว!! เลยรู้กันพอดีว่าอู้งาน)
วันนี้ ผู้เข้ารับการอบรม เป็นนายช่างของหน่วยงานหนึ่ง มาอบรมเกี่ยวกับความปลอดภัยในการปฏิบัติงาน จำนวน 300 คน ซึ่งเคยมาอบรมหนึ่งรุ่นแล้ว ผู้บันทึกก็สังเกตุการณ์อยู่บนห้องควบคุมเสียงตามเคย วิทยากรท่านเดิม ท่านจะเริ่มด้วยการเอารูปที่เกิดจากความผิดพลาดในการปฏิบัติงานมาฉายให้ชม (แน่นอน ภาพน่ากลัว เพื่อให้ตระหนักถึงความปลอดภัย) จนผู้บันทึกจิบกาแฟไม่ลงเลยทีเดียว..และสำหรับคราวนี้ เป็นรุ่น 2
วิทยากรท่านเชิญชวนโดยการ เปิด Clip VDO หลากหลายที่ download มาจาก internet นั่งดูพอขำๆ หัวเราะกันไปได้ ดูสบายๆ เป็นโฆษณาของต่างประเทศบ้าง ทะลึ่งตึงตังนิดหน่อยบ้าง แต่ดูไป ดูไป อัตราความทะลึ่งเริ่มสูงขึ้น สูงขึ้น.......จน Clip Vdo ตัวสุดท้าย เป็น Clip เกี่ยวกับตัวการ์ตูนชาย-หญิง ที่อยู่หน้าห้องน้ำ เมื่อมีคนเข้าห้องน้ำแล้วปิดประตู ตัวการ์ตูนทั้งคู่ จะทำการ ตึ่งตึ้ง กันสารพัดท่า (จะโดน censor มั้ยเนี้ย) จนพี่ที่ควบคุมเสียงเริ่มเกิดอาการอึดอัด เราก็อึดอัด ทำหน้าไม่ถูก ลุกขึ้นเตรียมเดินออกจากห้องดีกว่า ส่วนผู้เข้าประชุมจากขำๆ กลายเป็นเสียง ฮือ..ฮือ แทน หลังจากจบ Clip นี้ วิทยากรก็ขึ้นมากล่าวสวัสดี และเริ่มบรรยาย โดยไม่ได้พูดถึง Clip ต่างๆ ที่เปิดมาให้ชมเลย
ผู้บันทึก ออกจากห้องมา แล้วกลับรู้สึกว่า วิธีการเชิญชวนให้ผู้สนใจการประชุมแบบนี้ เหมาะสมหรือไม่ (คงไม่กล้าแสดงความเห็นว่าถูกหรือไม่)
แต่ที่แน่ๆ ทำให้ผู้บันทึก ไม่อยากนั่งฟังบรรยายต่อเลย
ไม่มีความเห็น