เพื่อน คือ คนแรกที่ทำให้เรารู้จักผู้อื่น
เพื่อน ..คือคนแปลกหน้าคนแรก...ที่ทำให้เรารู้จักความรัก
นอกเหนือจากคนในครอบครัว..ที่เรารักกันมาตั้งแต่เกิด
เพื่อน ..โผล่หัวมาตอนโต...เป็นใครไม่รู้..แล้วจู่ๆ
วันหนึ่งเราก็รักมันได้
ฉันมองความรัก เพื่อน..เป็นความรักที่น่าเคารพยกย่อง
แต่ต้องเป็น เพื่อนแท้ด้วยนะ.. เพื่อน..จะรักกันแบบพอดีๆ
ไม่หวง..ไม่หึง.ไม่ต้องการอะไรตอบแทน..เรารักกันสบายๆ
มีปัญหาปรึกษากัน.มีเรื่องเดือดร้อนช่วยกัน..
มีอะไรไม่สบายใจปรับทุกข์กัน
แต่ในขณะเดียวกันต่างคนต่างก็มีโลกเป็นของตัวเอง
เธอมีแฟนฉันไม่ว่า..เธอสนุกของเธอไป..
เราต่างยินดีในความสุขของกันและกัน
ไม่ต้องมาเจอกัน...ก็ยังห่วงกัน..ยังคิดถึงกัน
ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบอยู่เสมอ
ถ้ามั่นใจว่า เจอเพื่อนแท้แล้ว..เชื่อเถอะว่า..
ไม่ว่าเราจะห่างกันอย่างไร..
เราจะคิดถึงกัน
และเราจะไม่มีวันเลิกคบกัน ..
เพราะเธอไปมี เพื่อนใหม่..
ต่างฝ่ายต่างมี เพื่อนใหม่..ก็ยังเป็น เพื่อนกันได้...
มันเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข
คนบางคนบอกว่า..คุยกับ เพื่อนได้ทุกเรื่อง..
แต่คุยกับแฟน..กับพ่อแม่ได้บางเรื่อง
นี่แหละ..ที่มันเป็นความรักที่ประหลาด...แต่งดงาม
มันมีความเข้าใจ.. ไว้ใจ ..เชื่อใจ..ในจุดสมดุล
.....
ขอบคุณมากกกกกกกกกเลยนะคะ....ไม่คิดมาก่อนว่าแขกคนแรกของบลอกนี้จะเป็นคุณแผ่นดิน ซึ่งข้อความของคุณเขียนได้ลึกซึ้งกินใจมากกกกกกกกก เราก้อชอบบทความของคุณค่ะ
เพื่อน ..คือคนแปลกหน้าคนแรก...ที่ทำให้เรารู้จักความรัก
ชอบนิยามนี้จริง ๆ
ชอบแค่คำนี้เหรอ....555555.....นึกว่าชอบหมดนี่เลย
อีกคำ ..เรารักกันสบายๆ
ดีครับ
มันก้อน่าแปลกอยู่หรอกนะ สำหรับการเปิดเผยความในใจให้กับใครก้อไม่รู้ ในขณะที่พ่อแม่แท้ๆของเราเอง เรายังไม่กล้าที่จะบอกหรือขอคำปรึกษา
นั่นมันส่วนใหญ่เป็นเช่นนั้นจริงๆครับ ผมยอมรับ ซึ่งมันบ่งบอกถึงอะไรบางสิ่งบางอย่างที่เป็นจุดอ่อนและละเอียดอ่อน แต่หากเรากำจัดจุดอ่อนตรงนั้นออกไปได้ เราจะได้พบกับปรากฎการณ์ใหม่ที่จะช่วยให้ประเทศของเราก้าวไปสู่ประเทศแห่งการพัฒนาที่ยั่งยืนและมีความน่าเชื่อถือ
(ผมคิดเอาเองนะครับ) ครอบครัวคือสถาบันระดับเล็กสุดที่มีความสำคัญมากที่สุด พื้นฐานทางความคิด อย่างมีเหตุมีผล การได้รับความอบอุ่น ความไว้เนื้อเชื่อใจ ความมีสัมพันธภาพแบบไร้ขีดจำกัดภายใต้ความถูกต้อง ความรักที่เกิดขึ้นภายในครอบครัว ล้วนแล้วแต่จะมีความแตกต่างกัน
การอยู่ร่วมกันของสมาชิกในครอบครัว ย่อมเกิดปัญหาขึ้นได้ทุกเมื่อ ผมคิดว่าทุกคนในครอบครัวสามารถทำหน้าที่เพื่อนที่ดีต่อกันได้เหมือนกัน ผมกำลังจะบอกว่าหากครอบครัวอยู่กันแบบทางใครทางมันหน้าที่ใครหน้าที่มัน ฐานะใครญานะมัน มันก็เหมือนกับการเอาสสารหลายชนิดมารวมกัน ไม่มีทางที่มันจะกลายเป็นเนื้อเดียวกันได้
หากเราแก้ปัญหาตรงนี้ได้ทำให้มันกลายเป็นเนื้อเดียวกัน ครอบครัวนี่แหละครับคือผู้รับรู้เรื่องราวต่างๆของเราได้ดีที่สุดและเราจะกล้าเปิดเผยทุกสิ่งทุกอย่างมากกว่าที่จะเอาความลับนั้นไปบอกกับเพื่อนซึ่งเราคิดว่าน่าไว้ใจที่สุด
การขอคำแนะนำเพิ่มเติมนั้นคือสิ่งหนึ่งที่เพื่อนสามารถช่วยเหลือเราได้ทุกเมื่อ แต่ไม่ใช่ทุกเรื่อง
อขบคุณครับ
พี่แสงตะวันคะ โดนบังคับมาตอบรึป่าวคะ ซีเรียสจัง นั่นหมายถึงเรื่องเล็กๆน่ะค่ะ ที่ไม่ได้ปรึกษาพ่อแม่ แต่ถ้าเป็นเรื่องใหญ่ ๆ ก้อคงจะไม่พลาดที่พ่อแม่จะรู้ อิมหมายถึงว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่สำคัญน่ะ อย่างเช่น "เพื่อนสิวฉันขึ้นเม็ดนึงทำไงดี" อะไรอย่างเงี้ย มันไม่ใช่ความลับอะไรหรอกค่ะ แต่คนอื่นม่ายรู้นะ เพราะนิยามศัพท์ในแต่ละคำของแต่ละคนไม่เหมือนกันค๊า
คนบางคนบอกว่า..คุยกับ เพื่อนได้ทุกเรื่อง..
แต่คุยกับแฟน..กับพ่อแม่ได้บางเรื่อง
นี่แหละ..ที่มันเป็นความรักที่ประหลาด
แล้วข้อความนี้ล่ะหมายถึงอะไร
เชื่อในสิ่งที่อ่าน ไม่อาจเข้าใจลึกซึ้งถึงจิตใจผู้เขียนได้ครับ
พี่แสงตะวันคะ....การที่เราคุยกันได้กะเพื่อนทุกเรื่องมันไม่ได้หมายความว่าจะต้องคุยกันในเรื่องที่เป็นความลับซาเม๋อไปนี่ค๊ะ...แล้วตอนนี้เข้าใจรึยังคะ