เมื่อวานเขียนเรื่องการเป็นผู้ที่จะต้องไปทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ซึ่งเป็นหน้าที่หลักของนักพัฒนาองค์กร วันนี้จะเริ่มพูดถึงการฝึกทักษะบางอย่างที่จะทำให้คนอื่นมาร่วมมือกับเรามากขึ้น
การทำงานของเราเรา ท่านท่านทั้งหลายคงหนีไม่พ้นเรื่องที่ต้องไปเกี่ยวข้อง หรือต้องขอความร่วมมือจากคนอื่น เพราะคงไม่มีใครที่ทำงานคนเดียวได้ โดยไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับใคร หากเราจะทำงานของเราให้สำเร็จก็คงต้องมีการติดอาวุธบางอย่างให้กับตัวเองเพื่อให้รู้จักเทคนิคในการทำให้คนอื่นมาร่วมมือกับเราได้ วิทยายุทธ หรือความรู้ที่ต้องใช้เป็นอาวุธชนิดหนึ่งที่น่าสนใจก็คือ การสร้างเสน่ห์ให้กับตัวเอง อย่าเพิ่งเข้าใจผิดว่าจะไปทำเสน่ห์ให้ใครมาหลงรักนะคะ เพราะในที่นี้จะพูดถึง ความสามารถที่ใครบางคนมีเพื่อการสร้างความสัมพันธ์ที่ทำให้คนที่ได้มาพบ คบหากันนั้นเกิดความรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนพิเศษขึ้นมา เพราะธรรมชาติของมนุษย์ต้องการเป็นคนสำคัญ ต้องการให้คนอื่นเห็นคุณค่าด้วยกันทั้งนั้น ถ้าใครทำให้เรารู้สึกอย่างนั้นได้ เราต้องชอบเขาแน่นอน
บางคนอาจเกิดมาโชคดีที่มีหน้าตายิ้มแย้มรับแขกเป็นทุนเดิม แต่ก็ใช่ว่าจะมีเสน่ห์เสมอไป คนที่จะได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้มีเสน่ห์ควรจะเป็นคนที่สามารถใช้พลังดึงดูด และมีอิทธิพลเหนือคนที่มาพบปะได้
ขออนุญาตนำสาระที่ได้จากการอ่านหนังสือ “วิธีชนะใจคนในทุกสถานการณ์” มาเป็นพื้นฐานเบื้องต้นประกอบความเห็นของตัวเองด้วยนะคะ พฤติกรรม 5A เพื่อสร้างเสน่ห์ มีดังนี้ค่ะ
พฤติกรรมสี่อย่างที่จะช่วยสร้างเสน่ห์ และพลังในตัวเรานี้ ปฏิบัติตามได้ง่ายจังเลย ขอให้ทำอย่างเป็นธรรมชาติจนติดเป็นนิสัย ถ้าเราทำให้คนชอบหรือ ชื่นชมเราได้ เราก็สามารถที่จะโน้มน้าว จูงใจเขาได้ง่ายขึ้น เป็นคุณสมบัติของคนที่ต้องทำงานประสานกับคนหมู่มาก คนที่ต้องนำการเปลี่ยนแปลงอย่างหัวหน้าโครงการใหม่ๆ รวมทั้งผู้ที่เป็นคุณอำนวย (Facilitator) และคนที่เป็นเจ้าคน นายคน รับรองลูกน้องทำงานถวายหัวสมอง และหัวใจให้เลยค่ะ จริงๆ นะคะขอบอกเพราะเคยพบเจ้านายแบบนี้มาแล้ว
Admiration (การชื่นชม) ใครๆ ต่างก็ชอบคำชม อยากให้มีคนมาชมทั้งนั้น
จริงค่ะ แต่โดยภาพรวม คนไทยไม่ชอบชมกัน
ส่วนตัวแล้ว ลูกทำดีก็ชม ให้กำลังใจ กอดกันตลอด ไม่เห็นเสียเด็กเลย
ดีค่ะบันทึกนี้ น่าอ่านค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่ sasinanda
ขอขอบพระคุณที่พี่ร่วมให้ความเห็นที่ดีมากๆ อีกครั้งค่ะ
ขอชื่นชมพี่ด้วยความจริงใจค่ะ ว่าเป็นคุณแม่ที่ยอดเยี่ยมมาก อ่านสิ่งที่พี่เขียนแล้ว มองเห็นภาพที่งดงามมากๆ ค่ะ และอยากให้พ่อแม่ทุกคนให้ความรัก ความอบอุ่นกับลูกแบบนี้ เพื่อให้สังคมของเรามีสิ่งดีๆ เกิดขึ้น และน่าอยู่ เพราะสังคมครอบครัว คือสังคมเล็กๆ หลายสังคมที่ผลิตคนที่จะส่งผลต่อสังคมใหญ่หากสังคมเล็กๆ ทำหน้าที่ได้ดี คนในสังคมใหญ่คงแก้ปัญหากันด้วยวิธีที่รุนแรงน้อยลงกว่าที่เห็นกันในปัจจุบันนี้
เป็นความคิดที่ดีมากนะคะ ดีสุดดดดดดดดดด