sofa away
วันนี้ ขอเริ่มต้นการเดินทางอีกครั้ง จากจุดเริ่มต้นที่ได้ก้าวเดินในหนทางที่ยาวไกล มีกำลังใจมากมายจากคนที่เรารักและปรารถนาดีกับเรา ขอเอาบทความที่เพื่อนหนึ่งคนเก็บมาฝาก มาให้ทุกคนได้อ่านด้วยกันนะค่ะ
ทำไมหนอ ?? ชีวิตของคน ๆ หนึ่งต้องร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำเหล่า
กับเรื่องเศร้า ๆ ที่เกิดจากคนเดิม ๆ หรือเรื่องเศร้าเรื่องเดิม เปลี่ยนคนมาทำให้เศร้าอีก
เหมือนแกล้งกัน..ธรรมชาติของสมองคน จะจดจำเรื่องเจ็บๆ ได้แม่นกว่าเรื่องสุขๆ อยู่แล้ว
มันคือ วิถีธรรมชาติที่ทำใหสิ่งมีชีวิตอยู่รอด
จำเรื่องเจ็บๆ เอาไว้คราวหน้าจะได้ไม่พาตัวเองไปเจ็บอีก
คนธรรมดาอย่างเราคงมีบ้างเหมือนกัน...ที่ทำให้คนที่เรารักและรักเราที่สุด >>> เสียใจ
แต่ขอให้รู้ตัวไวพอที่จะ...ขอโทษ...กันทัน..???...
ถูกแฟน (คุณสามี/คุณภรรยา) ทิ้ง เสียใจแทบตาย ร้องไห้แทบบ้า ให้กับคนที่เค้าไม่รักเราแล้ว
น้ำตาคงบัง....จนมองไม่เห็นคนที่รักเราที่สุด เฝ้ามองอยู่ไกลๆ เอาใจช่วยให้ลูกเข้มแข็ง
บางคนเสียใจ จนไม่ดูแลตัวเอง...ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ทำร้ายเราคนเดียว...
แต่เราปล่อยให้เค้า ทำร้ายหัวใจของพ่อแม่ของเราด้วย
หัวใจพ่อ >>> ผู้ชายคนเดียวและคนแรกในชีวิตของทุกคน ที่บางครั้งเราให้ความสำคัญกับผู้ชายคนนี้
แทบจะเป็นคนสุดท้าย...???...
สามี แฟน หรือ คนรัก เลิกกันไปก็เป็นคนอื่น
แต่กับพ่อแม่...เราเป็นครอบครัวเดียวกันตลอดชีวิต
เทศกาลไหนๆ ไม่รู้จะฉลองกับใคร แฟนไม่มี เพื่อนไม่อยู่ เราอาจลืมนึกไปก็ได้ว่า...
"คนที่รอฉลองกับเราทุกเทศกาล...รอเราอยู่ที่บ้านเสมอน่ะ"
"เวลาที่เรารักใคร เราพยายามจะไม่มองสิ่งที่ไม่ดีของเค้าต่างหาก
แล้วพอเค้ากลับมาทำดี เราก็บวกคะแนเพิ่มให้เค้าอีก
เราไม่ยอมรับว่า เราเข้ากันไม่ได้ตั้งแต่ต้น จริง ๆ ไม่ได้อยู่ที่เค้าหรอก
อยู่ที่เราแพ้ใจตัวเอง...ต่างหากละ"
+++ที่สุดแล้ว...คนที่ทำให้เราร้องไห้มากที่สุด...คือคนที่เรารักนั่นเอง+++
หยุดทรมานตัวเอง เพื่อคนอื่นได้แล้ว
หัวใจเรามันมีเลือดมีเนื้อ
บางวันก็เข้าใจในเหตุผลทั้งหมดอย่างดี
บางวันก็งอแง งี่เง่า เฝ้าแต่ถามว่า...
"ทำไม!! ต้องเป็นเรา..ที่เป็นผู้ให้ตลอดเวลา...???...
คนเราไม่สามารถเปลี่ยนความรู้สึกจาก "คนรัก" ให้กลายมาเป็น "เพื่อน" ได้ง่ายแค่ข้ามวัน
หรือแค่เพื่อนขอร้องว่า "อย่ารักเราเลย" เพราะฉะนั้น จะใช้เพื่อนทำอะไร แคร์หัวใจของเค้าบ้าง
อย่างน้อยเค้าก็เป็นเพื่อนรักของเรา.....จะทรมานหัวใจเค้าไปถึงไหนกัน...???...
แอบรักเพื่อนสนิท คือ เรื่องน้ำเน่าที่เกิดแล้วเกิดเล่า แต่เมื่อไหร่ที่เกิดขึ้นกับตัวเรา มักจะจมน้ำเน่าตายทุกที
เข้าใกล้กว่านี้เค้าก็ไม่ให้ จะเดินจากไปก็ยังทำไม่ไหว บังคับเธอให้รักเรา คงยากพอ ๆ กับบังคับให้เราเลิกรักเธอ..นั้นแหละ
คนที่เธอรักต้องเป็นคนดี แต่ใช่ว่าคนดีทุกคน เธอจะต้องรัก เราอาจเป็นคนดีมาก ๆ คนหนึ่งที่เธอไม่ยอมเสียไปแน่ ๆ
แต่ไม่ใช่...คนรัก...
เรื่องไหนๆในชีวิต บางครั้งล้วนเป็นเรื่องใหญ่ในสายตาเราทั้งนั้น
เพราะเรามักจะเข้าใจ ใส่ใจ และเห็นใจสิ่งรอบ ๆ ตัวมากกว่าตัวเอง
เคยหยุดแล้วมอง "หัวใจ" ตัวเองกันบ้างไหม
ฉันเชื่อว่า ถ้าเราหัดเพิ่ม "กำลัง" ใจให้ตัวเราเอง
หัดเข้าใจ เห็นใจ และใส่ใจตัวเองบ้าง
เมื่อหัวใจดวงนี้แข็งแรง
ก็คงไม่มีเรื่องไหนใหญ่เกินที่หัวใจ จะรับไหวไปได้หรอกน่ะ
...ไม่ต้องไปหาสองมือที่ไหนมากอดหัวใจเรา >>> เอาสองมือเรานี่แหละ..กอดมันไว้แน่น ๆ...
อ้อมกอดที่สมบูรณ์ คือ การเอาสองแขนของเรากอดใครคนหนึ่ง และเค้าคนนั้นกอดเราตอบเสมอ
วันที่เหนื่อยที่สุด ไม่รู้จะอธิบายว่าเราเหนื่อยจากเรื่องไหนกันแน่ เพราะมันรวม ๆ กันไปหมด อาจจะเป็นวันที่เราอยากโดนกอดมากที่สุด
วันไหนร้องไห้ไม่ออก น้ำตามันไปซ่อนอยู่ตรงไหนไม่รู้ ทั้งที่เหมือนมีเรื่องหนัก ๆ จุกมาถึงคอ
แค่กอดเดียว ไม่ต้องมีคำถาม จากปากว่าเป็นอะไร
น้ำตามันไหลจนเรา งง!!! ว่า สองตาเราผลิตน้ำตาได้เยอะขนาดนี้เลยเหรอ ???
บนโลกใบนี้มีคนที่ต้องแข็งแรง และพยายามแข็งแรงเต็มไปหมด หัวใจก็แค่กำปั้น เล็กกว่าตัวเราตั้งกี่เท่า
เวลาเจอเรื่องหนัก ๆ กำปั้นน้อย ๆ ก็อ่อนแรง และอยากจะคลายตัวเป็นมือที่แบเต็มที่...ถึงจะต้องดูเก่งกล้าสามารถแค่ไหนก็ตาม
อย่าลืมหาใครสักคน...ที่เราสามารถอ่อนแอต่อหน้าเค้าได้เต็มที่
คนที่เราสามารถขี้แย โวยวายและไม่เก่งต่อหน้าเค้าได้ทุกเรื่อง
....กอดเค้าไว้ให้แน่น ๆ น่ะ.....
เวลา
คือ ของขวัญที่มีค่าที่สุดที่เราอยากได้ จากคนที่เรารัก
เป็นของขวัญที่คนให้ไม่ต้องเสียอะไร
แต่คนรับ..ชื่นใจ..เสมอ
ความกลัว...ทำให้เกิด...คำสัญญา...
แล้ววันหนึ่ง เราก็ค้นพบว่า สัญญามีเอาไว้ให้ลืม
และการมีสัญญาไม่ได้ทำให้ความกลัวลดลง
และบางที...
เราอาจลืมไปว่า..วันที่ทำสัญญา
กับวันที่เปลี่ยนใจ มันคนละวันกัน
และสัญญาของบางคน....อายุสั้นเหลือเกิน
ความกลัว คือ ทุกข์อันดับหนึ่ง ของผู้คนเลยน่ะ
ความกลัว ทำให้เรามักเสียเวลาที่ดีที่สุดไป
เพียงแค่กลัวว่า เวลานั้นอาจไม่ดีเท่าที่คิด...เลยไม่ตัดสินใจทำอะไร..???..
"ถ้ารู้ว่าแข่งยังไงก็แพ้อยู่ดี เราจะยังลงแข่งมั้ย???"
ลุยไปเลย...เมื่อเรารู้ว่าสิ่งที่แย่ที่สุดคืออะไร แล้วรับได้ก็ไม่เห็นต้องกลัวอะไรอีก...
ถ้าวันหนึ่งบอกความรู้สึกดี-ดี ของเราไป แล้วเค้าคิดต่างกัน
อย่างน้อย....เค้าก็รู้จากเรา
ถ้ายังไงจะไม่ได้เป็นแฟนกันอยู่แล้ว ขอให้เป็นเพราะ..
...เขาไม่รักเรา...
ไม่ใช่เพราะ..เราไม่บอก...
กลัวอกหัก...แล้วจะรักทำไม ???
"กลัวเค้าทิ้ง..ก็บอกตัวเองไปเลยว่า..เค้าทิ้งแน่ ๆ..."
สุดท้าย....ไม่มีใครกลัวน้อยไปกว่าใคร แต่กลัวแบบไหนที่ไม่ทรมาน ???
บางวันหัวใจแข็งแรง เจอเรื่องกระหน่ำซ้ายขวาหน้าหลัง เราสู้ได้หมด
ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ แก้กันไป วันไหนหัวใจอ่อนแอ
แม้เจอปัญหาที่เล็กที่สุด แค่เรื่องเดียว เราก็ยังหมดแรงสู้เลย
มันอยู่ที่วิธีการคิด...และวิธีการคิดนี่แหละ ที่ทำให้บางคนที่ไม่มีแม้แขนขา
อาจหัวเราะได้บ่อยกว่า คนที่มีทุกอย่างครบอย่างเรา
"หัวใจ" คือ ต้นทุนมหาศาลในทุกการงาน
งานที่ทำด้วยความรัก งานที่ทุ่มเทด้วยหัวใจ โอกาสพลาดจะน้อย ต่อให้อุปสรรค
ขั้นตอนขัดขวางความสำเร็จเยอะ แต่เราจะท้อยาก
เจ็บได้อีก..เหนื่อยได้อีกเรื่อย ๆ หลงรักกันแล้วนี่หน่า...เท่าไหร่เท่ากัน
"หัวใจ" เมื่อไหร่มีปัญหา คนอื่น ๆ จะมองว่าไรสาระ อกหักอีกแล้วเหรอ
เมื่อไหร่จะตัดใจ จากเค้าซะที โง่...ให้เค้าหลอกอยู่นั่น
เมื่อไหร่เจอปัญหาหัวใจเข้ากับตัวเอง อาจเห็นคนเกือบตายกับเรื่องไร้สาระ
"หัวใจ" ถ้าถูกทำร้ายจนเหนื่อย เราจะหมดแรงกายไปด้วย แต่ถ้ากลับกัน
สุขภาพอ่อนล้า หากหัวใจแข็งแรง ร่างกายก็จะมีพลังแฝง แบต ฯ ก๊อก 2
พร้อมจะถูกใช้งานทุกเมื่อ
รักที่ประสบความสำเร็จ >>> ในความรู้สึกคือ...การมีคนรัก มีความรักยังไงที่ทำร้ายจิตใจเราน้อยที่สุด
แม้แต่คนอกหัก แฟนทิ้งไปมีคนอื่น แสมารถประคองตัวเองและหัวใจให้เข้มแข็งขึ้นได้
ก็ถือว่านี่คือ คนที่ประสบความสำเร็จในความรักคนหนึ่งแล้วละ
คนธรรมดาคนหนึ่ง มีเงื่อนไขในชีวิตไม่ใช่น้อย เรื่องเหนื่อยยากมีอยู่รอบตัว
แต่เราต้องมีความสุข...ให้ได้ทุกวัน...ทุกอย่างอยู่ที่ใจ
บอกแล้วไง...หัวใจใหญ่ที่สุดในโลก.....
