ธรรมที่นำความฉิบหายมาสู่บุคคล
1.นักบวชสละเวลาศึกษาสาระทางโลก แทนที่จะสนใจคำสอนของปราชญ์ที่ตนเองสนใจแล้ว ย่อมฉิบหาย
2.คิดปฏิรูปผู้อื่น ย่อมฉิบหาย
3.คิดสั่งสอนธรรมผู้อื่นก่อนตน ย่อมฉิบหาย
4. ผู้ประพฤติธรรมได้สัมผัสธรรมขั้นต้นเพียงเล็กน้อย ชื่นชมยินดี และหยุดอยู่ไม่เร่งพัฒนาตนต่อไป ย่อมฉิบหาย
5.มีชีวิตอยู่ด้วยความหวัง และ ความกลัวอย่างโลกๆ ย่อมฉิบหาย
6.วางแผนล่วงหน้าในอนาคตราวกับจะสร้างที่อยู่ถาวรในโลกนี้ แทนที่จะอยู่ไปวันๆ ราวกับว่าวันนี้เป็นวันสุดท้ายของชีวิต ย่อมฉิบหาย
7. ผู้เกียจคร้าน ไม่ฉกฉวยโอกาสขณะความเจริญก้าวหน้าทางจิตอยู่ปรากฏเฉพาะหน้า ย่อมฉิบหาย
ผู้ใดประพฤติธรรมทั้ง 7 ข้อนี้
ย่อมประสพกับความฉิบหาย
มีชีวิตอยู่เหมือนเดือนแรมเสี้ยว เล็กลง
เล็กลง ... และ .... ก็มืดในที่สุด....
น่าสนใจมากครับ กระผมเข้าข่ายฉิบหายทั้ง 7 ข้อเลยครับ ^^