อำนาจกับความรัก


ใครที่อยากได้อำนาจมักจะสูญเสียความรัก...ใครที่ต้องการความรักก็มักไม่หวังอำนาจ

อำนาจ...เหมือนยาเสพติด...แสวงหาได้ถ้ามีความทะยานอยากมากพอ...ได้แล้วก็อยากมีมากยิ่งขึ้น

ความรัก...เหมือนยาที่อยากเสพ...อยากได้แต่ก็หาไม่ค่อยเจอ

 

แปลกแต่จริงใครที่มีอำนาจมักจะสูญเสียความรัก...ใครมีความรักก็มักไม่สมหวังกับอำนาจ

หลายคนอาจแย้งว่า ความรักน่ะแหละที่มีอำนาจ...ที่เขาว่า อำนาจแห่งความรัก...

 

เมื่อวานผมนั่งคุยกับรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ นพ.พลเดช  ปิ่นประทีป  พร้อมเลขาท่าน นสพ.ปกรณ์  สุวรรณประภา...ทั้งสองท่านได้อำนาจมาแบบไม่ได้ช่วงชิงกับใคร...

 

ที่สำคัญคือ  ท่านยอมรับอำนาจนั้นมา...ด้วยหวังว่าจะสร้างความรักความเข้าใจในสังคมมนุษย์ให้เกิดขึ้นในประเทศไทยในระยะเวลาอันสั้น...

 

แต่ให้ตายเถอะโรบิน...พลังแห่งอำนาจในตำแหน่งรัฐมนตรีช่วย(ที่จริงทำหน้าที่ว่าการแทนอาจารย์ไพบูลย์เต็มตัว) กับระบบราชการ(รวมทั้งระบบอื่น ๆ )เป็นเรื่องที่ต้องใช้ความสามารถอย่างสูง ในการลดภาวะการพึ่งพิงอำนาจของระบบที่ซับซ้อน ยากแก่การทำความเข้าใจ (แม้แต่ผมเองแค่คนรู้จักรัฐมนตรีก็ยังโดนหางเลขไปด้วย...อิอิ)

ผมรู้สึกได้ถึงสายตาที่มองผม เมื่อพิธีกรแนะนำว่าผมเป็นทีมงานของท่านรัฐมนตรีช่วยต่อหน้าข้าราชการระดับสูงทั้งหมดของกระทรวงฯ ตัวแทนองค์กรท้องกิ่น รวมทั้งพี่น้องเครือข่ายประชาคมตัวแทนทุกจังหวัดทั่วประเทศ เกือบ 700 คน ในการประชุมยุทธศาสตร์สังคมครั้งที่ 3... เหมือนใครเอาภูเขา(ร้อน ๆ )มาโยนใส่ให้แบกรับไว้บนบ่า...แล้วที่ท่านรัฐมนตรีกับเลขาแบกรับไว้คงหนักกว่าผมหลายสิบเท่านัก...

 

สิ่งที่ยากลำบากที่สุดคือการทำตัวให้สงบนิ่งต่อปัจจัยรอบข้าง...และยืนยันกับการกระทำบนจุดยืนที่แน่นอนระดับหนึ่ง...ไม่หลงไหลไปกับหน้าฉากแห่งความลวง...

 

เพราะเรายังเชื่อว่า...ต้นแบบความรักที่ยิ่งใหญ่ของในหลวงของเรายังคงดังก้องอยู่ในหัวใจเราตลอดไป...

 

ก่อนกลับจากห้องท่านรัฐมนตรีช่วย...เราลงความเห็นกันว่า...นี่คือเส้นทางการเรียนรู้บทหนึ่งของชีวิต...

 

เส้นทางแห่งอำนาจกับความรัก...ซึ่งบทสุดท้ายเราเท่านั้นที่จะบอกตนเองได้ว่า...เราพ่ายแพ้หรือชนะใจเราเอง...

คำสำคัญ (Tags): #อำนาจ ความรัก
หมายเลขบันทึก: 88751เขียนเมื่อ 5 เมษายน 2007 16:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:04 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

คำคม สมจริง ครับ
    กลัวหนักก็แบกช่วงสั้นๆแล้วรีบวางสิครับ .. แล้วหาอะไรเป็นของลวงตาทำให้คนเขาดูเหมือนว่าว่าเรายังแบกอยู่  ที่แท้เราเบาสบายไปตั้งนานแล้ว  ทำอะไรได้คล่องแคล่วไม่รุงรังครับ

P

ขอบคุณครับอาจารย์...ผมโชคดีที่มีเครือข่ายปัญญาอย่างอาจารย์...พระอาจารย์ชัยวุธ...น้องเม้ง...ฯลฯ ในGOTOKNOW เป็นเครื่องเหนี่ยวรั้งไม่ให้เตลิดไปไหน...ระยะนี้ก็พยายามเข้ามาให้บ่อยขึ้นครับ...

 

จะรีบวาง(อำนาจ)ทันทีที่มีโอกาสครับ...555

P

เข้ามาเยือน.....

อันว่าจอมยุทธ์ มักจะฝ่า ๓ ด่านไม่ได้ กล่าวคือ สมบัติ ชื่อเสียง และ เพศตรงข้าม...

นับว่า สมบัติ ชื่อเสีย และเพศตรงข้าม.. มีอำนาจยิ่งนัก ทำให้อหังการและมมังการของจอมยุทธ์คนเล่าคนแล้วต้องมัวหมอง เสื่อมโทรม หรือปราศนาการไป...  

ฟังว่า มันบางคนต้องหลีกหนี หลบเร้น ซุกซ่อนอยู่ประดุจมุสิกะน้อยคอยหลบหลีกพิฬารสัตว์ผู้ทรนง ฉะนั้น... มันจึงปล่อยให้กาลเวลาค่อยๆ สลายชีวิตของมันไปวันละเล็กละน้อย ....

ดังนั้น มันผู้ใด ฝ่า ๓ ด่านนี้ไปได้ มันผู้นั้น จะเป็น คนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา...

แต่ มันผู้ใดมิอาจฝ่า ๓ ด่านนี้ไปได้ มันผู้นั้น ก็เป็นเพียง คนไม่ธรรมดาที่ธรรมดา เท่านั้น.....

เจริญพร

 

ซือแป๋ท่านกล่าวได้จับใจนัก...

 

มาตรแม้นศิษย์ฝึกกระบวนยุทธ์จากคัมภีร์เก้าอิมได้ซักท่าสองท่า...ก็มิต้องกังวลกับยุทธภพแล้ว

 

ยุทธภพระยะนี้...เปรียบได้ดั่งแดนมิคสัญญี...ผู้ใด้ฝ่าฟันให้หลบรอดจากคมดาบคมกระบี่ได้...โดยมิเสียเลือดเนื้อมากนักก็ถือว่าผ่านการฝึกปรือจนพลังภายในแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า...

 

ศิษย์เพียงขอให้ซือแป๋ท่านทบทวนเคล็ดวิชา...ปล่อยวางมุ่งหวังธรรม...ก็เป็นพระคุณอันใหญ่หลวงแล้ว...

อูย...ในนี้จอมยุทธทั้งนั้น

  • แค่เข้าใกล้แรงลมกระบี่ที่ฟาดฟันก็บาดเสื้อผ้าผมกระจุยกระจายเลยครับ
  • ขอฝากตัวเป็น ลูกศิษย์ หลานศิษย์ด้วยครับ
  • ขอเป็นกำลังใจน้อยๆ อีกดวงครับ 
  • ยุทธภพนี้ถ้าขาดจอมยุทธผู้กล้าที่มีคุณธรรมเสียแล้ว บรรดาไพร่ฟ้าประชาราษฎร์จะพึ่งใครเล่าครับ
  • ปล่อยวางได้น่ะเห็นด้วย แต่ปล่อยตัวออกจากยุทธภพนี่ ไม่ยอมครับ

ขอคารวะสามจอกครับ

P

มิกล้า...มิกล้า...

 

จอมยุทธน้อย...เพียงฉายาท่านก็แฝงประกายเจิดจ้า...

พลังฝีมือหาได้เป็นรองผู้ใดไม่...

 

ท่านถือเป็นอัจฉริยะรุ่นใหม่ของบู้ลิ้ม...ย่อมสามารถฝึกปรือฝีมือจนถึงขีดสุด...

 

บางกระบวนท่าตั้วเฮียยังต้องอาศัยเรียนรู้จากท่าน...

 

นับถือ...นับถือ...

  • สวัสดีครับพี่สอน
    มีของมาฝากครับผม จากพระราชบิดาครับ
  • "ขอให้ถือประโยชน์ส่วนตัว เป็นที่สอง
    ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์ เป็นกิจที่หนึ่ง
    ลาภ ทรัพย์ และเกียรติยศ จะตกแก่ท่านเอง
    ถ้าท่านทรงธรรมะแห่งอาชีพไว้ ให้บริสุทธิ์"
    ...มหิดล...

  • อำนาจจะตามมาครับ หากให้ความรักต่อเพื่อนมนุษย์ แต่อย่าได้หลงกับอำนาจที่ว่าหอมหวานนั้น
  • พี่โดนผมพิงพาดที่นี่ครับ http://gotoknow.org/blog/mrschuai/88902 
  • ขอบคุณมากครับ
P

ครับน้องเม้ง...ตั้งแต่วันแรกที่เรียนสาธารณสุข...พี่ก็จำไว้ขึ้นใจ(แม้จะเห็นว่ามีคนทรยศต่อบิดาแห่งการสาธารณสุขไทยจำนวนไม่น้อยในเวลาต่อมา...)

 

ที่จริงพี่คิดว่าทุกสิ่งในโลกเรา(รวมทั้งอำนาจ)เมื่อเราได้ประสบพบพานแล้ว...จะมีมิติสัมพันธ์กับเรา 2 ทางเลือก...คือเราควบคุมมันได้หรือเราถูกมันควบคุม...อีกนัยหนึ่งก็คือเราตกเป็นทาส(Depend on)หรือเราเป็นอิสรภาพ(Independent)ต่อมัน...

 

พี่พยายามจะทำอย่างที่น้องแนะนำครับ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท