การเปลี่ยนแปลงในช่วง 40 ปีเศษ

 

 ภาพแห่ขันหมากโต๊ะสูติม๊ะ (โต๊ะสูนอเปี๊ยะ - เจ้าบ่าว) ถ่ายแถวหน้าบ้านฉูเดะ - บ้านหมอโชค   ใกล้สี่แยก  ขบวนเดินมาจากบ้านยิง

ผมเห็นภาพแล้วถามผมตอนแว๊บแรก  ผมตอบไม่ได้เลยครับว่าภาพนี้อยู่ส่วนไหนของชุมชนบ้านเกิดของผม    เมื่อญาติ  รวมทั้งปะ มะ  เล่าเหตุการณ์ในภาพเก่าภาพหนึ่ง    เป็นภาพขบวนแห่ขันหมาก  ที่เดินมาจากบ้านยิง  มุ่งหน้าไปยังบ้านสี่แยกวัดโหนด   (ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสนามบินนครศรีธรรมราช   ถนนเส้นวัดโมคลาน - ท่าศาลา)    บางคนในภาพก็มีคนจำได้อธิบายว่าเป็นใคร  เป็นคนอย่างไร    เช่น  ภาพชายร่างเล็ก  ผิวดำ  ซ้ายมือสุด  นุ่งโสร่ง  โพกหัวผ้าสีขาว  มีคนจำได้ว่าเป็น  "โต๊ะเต๊าะ"   ที่จำได้เพราะว่ามีบุคลิกเป็นคนที่พูดจาตรงไป-ตรงมา  ออกแนวทะลึ่งตึงตัง   และมีความสามารถเด่นคือ  "ผายลม"  ชนิดแบบสั่งได้   มะผมเล่าว่า  แกผายลมแล้วให้เด็กๆนับได้เป็นร้อยก็ยังเคย   นับกันไม่ทันเลยแหละครับ 

แต่ที่ดึงความสนใจของผม  ก็คือ  สถานที่ในภาพถ่ายนี้  ปัจจุบันเปลี่ยนสภาพไปบ้านเรือนสองข้างทาง   และริมถนนมีต้นไม้น้อยมาก    แต่ดูในภาพต้นไม้ครึ้มมาก   และเป็นสภาพทางเท้า  มากกว่าที่เห็นเป็นถนนลาดยางอย่างในปัจจุบัน   

ภาพนี้อายุประมาณ 40 ปีเศษๆ   เพราะว่าผมนับจากอายุของลูกสาวคนโตของครอบครัวที่แต่งงานในภาพครับ