"บ่มีวาสนาสิได้ซดบ่วงเขียวบ๊อ" วันนี้ขอเสนอคำว่า บ่วง
ในสมัยก่อนการกินอาหารของคนชาวบ้าน ถ้าไปกินตามไร่ นา ก็ใช้วัสดุอุปกรณ์ตามที่จะหาได้ อาจมีใบไม้ใบตอง เป็นภาชนะใส่อาหาร อาหารที่เป็นต้ม เป็นน้ำ ส่วนมากยกถ้วยซดเลย เวียนกันระหว่างพ่อแม่ ลูก ญาติที่ร่วมวงอาหาร ไม่รังเกียจกัน ใครจะซดก็ยกถ้วยเลย ต่อมามีการใช้ใบไม้มาทำเป็นกรวยตักน้ำแกง ต่อมาจึงเอาเปลือกหอยกาบ เลือกเอาขนาดย่อมๆ พอดี ทำเป็นช้อน
อยู่มาก็มีช้อนสังกะสี ช้อนเขียว ซึ่งคนที่ได้ใช้เป็นคนมีเงิน มีฐานะ คนสามัญไม่ค่อยใช้ ส่วนมากก็ใช้ บ่วงบักหอย บ่วง หมายถึง ช้อน
ไม่มีความเห็น