หมออนามัย ที่ถูกลืม

เมื่อวันอังคารได้มีโอกาสดู หมอแป๊ะ ผีบ้าแห่งอมก๋อย ทางช่อง 9 จิตแห่งความเป็นหมออนามัย รากหญ้าของกระทรวงสาธารณสุข ผู้ไม่เคยได้รับการเหลียวแล ผู้ไม่มีวิชาชีพ เป็นเวลากว่า 3 ปี ที่ทางทีมงานรายการคนค้นฅน เกาะติดชีวิต ความคิด และภาระกิจเพื่อเพื่อนมนุษย์ของหมออนามัยหนุ่มที่ดั้นด้นเดินทางรักษาชาวกระเหรี่ยงผู้ป่วยไข้หลายพันชีวิตมากว่า 10 ปี นิเทศน์ สุขสามัคคีหรือหมอแป๊ะ คือนามของหมออนามัยหนุ่มผู้นี้ ปัจจุบันหมอแป๊ะอายุ 34 ปี เป็นชาวอำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่ เขาเกิดและเติบโตมาจากเบ้าหลอมของขุนเขา ป่าไม้ และวิถีแบบคนไทยภูเขา เพราะตั้งแต่ครั้งยังเยาว์เขาได้เดินทางติดตามผู้เป็นพ่อไปตรวจรักษาผู้คนตามเทือกเขาฝั่งตะวันตกของภาคเหนือในฐานะแพทย์ของสำนักงานเร่งรัดพัฒนาชนบทในสมัยนั้น และเมื่อเขาพบเห็นปัญหาสุขภาพของผู้คนในดงดอยอีกทั้งการห่างไกลจากการเข้าถึงการบริการสาธารณสุขจากรัฐของผู้คนเหล่านี้ ทำให้หมอแป๊ะตัดสินใจศึกษาต่อทางด้านสาธารณสุข จากรั้ววิทยาลัยสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดพิษณุโลก หลังจากศึกษาจบหมอแป๊ะเริ่มต้นวิชาชีพหมออนามัยที่สถานีอนามัยนาเกียน ตำบลนาเกียน อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อหวังรับใช้อุดมการณ์และสืบสานปณิธานของผู้เป็นพ่อ

สถานีอนามัยนาเกียนเมื่อ 10 กว่าปีก่อนมีสภาพเป็นเพียงเพิงพักเล็กๆปลูกสร้างขึ้นชั่วคราวเพื่อให้บริการตรวจรักษาเขาชาวเผ่ากระเหรี่ยงกว่า 6,000 ชีวิต จาก 12 หมู่บ้าน 34 กลุ่มบ้านของตำบลนาเกียน สถานีอนามัยที่ถูกปิดล้อมด้วยกำแพงของเทือกเขาถนนธงชัยและถูกตัดขาดจากโลกของความเจริญ สามารถเข้าถึงได้เพียงการเดินเท้าเท่านั้น ซ้ำร้ายยังขาดแคลนอุปกรณ์เครื่องสำหรับตรวจรักษาและหยูกยาก็ไม่เพียงพอต่อความเจ็บไข้ของชาวบ้าน อีกทั้งพื้นที่แถบนี้ในอดีตยังเต็มไปด้วยโรคระบาด ไข้ป่า และปัญหาสาธารณสุข เหตุเพราะชาวบ้านยังขาดความรู้และห่างไกลต่อการเข้าถึงบริการสาธารณสุขจากรัฐ จากนิสิตหนุ่มผู้เริ่มต้นชีวิตการทำงานเมื่อ 10 กว่าปีก่อนถึงวันนี้เขาได้กลายเป็นพ่อพระของผู้คนตามดงดอย แต่พ่อพระผู้นี้กลับมีบุคลิกและการทำงานที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้วกับภาพลักษณ์ของหมอที่เราคุ้นชินและพบเห็นกันทั่วไป วีรกรรมและคดีความระหว่างเขากับชาวบ้านที่สร้างชื่อไว้ตามหย่อมบ้านต่างๆคือสักขีพยานของความห่าม ซ่า กล้า และบ้าบิ่นของหมออนามัยผู้นี้เป็นอย่างดีถึงขั้นกระเหรี่ยงทั้งหมู่บ้านช่วยกันล้อมจับเขาก็มีมาแล้ว

เพราะอะไรชายที่ห่าม ซ่า กล้า และบ้าบิ่นผู้นี้ถึงเป็นที่รัก เคารพ และไว้ใจของคนกระเหรี่ยงทั่วทั้งดงดอย และกว่าที่ชายผู้นี้จะทะลายกำแพงความเชื่อของคนภูเขาที่สมัยนั้นยังนับถือผีมาสู่การยอมรับระบบบริการสาธารณสุขได้อย่างทุกวันนี้เขาต้องเผชิญอุปสรรคและต่อสู้กับปัญหาอะไรบ้าง และอะไรที่หนุนค้ำให้อุดมการณ์ความเชื่อของเขายังแข็งแรง มั่นคงมาจนถึงวันนี้ สุดท้ายแล้วเมล็ดพันธุ์แห่งความเสียสละที่เขาโปรยหว่านไว้ตามขุนเขาลูกต่างๆ เพื่อหวังให้ผู้คนในดงดอยหายจากการป่วยไข้และมีโอกาสเข้าถึงการบริการสาธารสุขไม่ต่างจากคนพื้นราบหรือคนในเมือง ถึงปัจจุบันเจตนารมณ์และความคาดหวังของหมออนามัยผู้นี้ใกล้บรรลุความจริงหรือยัง ติดตามชีวิต ความคิด และภารกิจเพื่อเพื่อนมนุษย์ในดงดอยของรากหญ้ากระทรวงสาธารณสุขผู้นี้ในรายการ คนค้นฅน ออกอากาศ อังคารที่ 20 ,27 มีนาคม 2550 ดูคลิปย้อนหลัง ที่http://hiptv.mcot.net/hipPlay.php?id=9876

 เพลงหมออนามัย  จากwww.mohanamai.com 

                 กลางขุนเขาใพรกว้าง มีคบเพลิงส่องไฟ เยียวยารักษาคนไข้ ป้องกันโรคภัยนานา เขาต้องดูแล ทั่วทุกทิศทุกแห่งทุกหน คอยช่วยเหลือผู้คนให้พ้นจากความทุกข์ทน ออกย่ำเดินไปฝ่าฟันเส้นทาง หากทางทางเพื่อผู้คน สู้ลำบากและอดทนปวงชนอยู่สุขเสรี หมสุมออนามัยมีใครเห็นใจ ถูกมองดังคนไร้ค่า เพียงปรารถนา สรรสร้างสังคม

                 ออกย่ำเดินไปฝ่าฟันเส้นทาง หากทางทางเพื่อผู้คน สู้ลำบากและอดทนปวงชนอยู่สุขเสรี หมออนามัยมีใครเห็นใจ ถูกมองดังคนไร้ค่า เพียงปรารถนา สรรสร้างสังคม

                 คบเพลิงดวงน้อย ตราบใดพวกเขายังอยู่ นักสู้หมออนามัย เขาเหล่านั้นคือนักสู้ นักสู้หมออนามัย

รักประชาชน รักหมออนามัย

 

[อุดม พานทอง]

ตามมาเยี่ยมค่ะมาม่า  งานที่เราทำทุกอย่างล้วนมีคุณค่า  แต่การให้คุณค่าที่สังคมให้ขึ้นอยู่กับค่านิยม  ที่ สถานีอนามัยต้องการกำลังคนที่ทำงานแบบบูรณาการ  แต่เราถูกเตรียมแบบแยกส่วน  ก็เลยต้องตามเติมเต็มเพื่อรองรับภารกิจ   งานด่านหน้าต้องการทักษะที่หลากหลาย  ทั้งเชิงสังคม  เชิงวิชาชีพ  เรานำความรู้มาทำงานค่ะ  วิชาชีพเป็นเพียงสิ่งสมมุติ หาคุณค่าจริงของการนำความรู้มาใช้ประโยชน์  ทำให้เราได้เห็นคุณค่าของตนเองที่พึ่งพิง คุณค่าชีวิตคนอื่นๆ  นะคะ  ของให้ได้รับความรู้ทีกำลังเรียนอย่างเต็มที่ค่ะ

[อำนวย สุดสวาสดิ์]

หมออนามัย... คุณค่าอยู่ที่ "หัวใจแห่งความเป็นมนุษย์" ครับ-----เรื่องนี้ สะท้อน ได้ดีทีเดียว

[หลึน..พนาสันต์ นันทานนท์]

เสียสละ  ทู่มแท  จริงใจ  รักประชา  คือคูณค่าหมออนามัย

[theerapun panyatip]

หมอแป๊ะอยู่ในหัวใจผม