8th HA National Forum Corner : บันทึก ความจริง ความดี ความงาม 3

วันที่ 14 มีนาคม 2550  Impact เมืองทองธานี

ช่วงเช้า ผมอ่านตาราง รายการต่าง ๆ   มีเรื่องน่าสนใจหลายเรื่อง เลือกยาก ทีเดียวว่าจะเข้าห้องไหน

ก่อนเริ่มรายการ     ที่ห้องประชุมใหญ่  มี VCD เรื่องราวของ โรงพยาบาลเทพา  จังหวัดสงขลา   คุณหมอ สุวัฒน์  วิริยพงษ์สุกิจ  เป็นผู้อำนวยการ  เนื้อหา เรื่องราวของหัวใจความเป็นมนุษย์ ที่น่าประทับใจมาก พนักงานขับรถมีความสุขในการให้บริการ  เรื่องราวของแพทย์  ( คุณหมอกนกกาญจน์ แผ่ผล )  ที่ร่วมทีมเยี่ยมบ้าน ไปพบปะคนไข้ที่บ้าน  ได้รู้จัก สุขทุกข์ ของคนไข้  จริง ๆ ไม่ใช่เพียงแค่พบแต่ใน โรงพยาบาล   ช่วงหนึ่ง มีเรื่องราวของ คุณ ขนิษฐา นุ้ยน้ำวงศ์  เป็นคุณแม่ ที่ต้องเลี้ยงลูกคนเดียวเพราะ สามีโดนระเบิดเสียชีวิต   ทำโรตีขาย  ลูก ๆ เด็กน้อย ก็ช่วยแม่เอาไปขายด้วย  เป็นเรื่องที่น่าประทับใจมาก  และต้องชมว่าเป็นการเปิดรายการที่ดีมาก

เพราะเราได้เห็น ตัวอย่าง คุณค่า ความดี ความงาม ที่มีอยู่ จริงในประเทศไทย 

 

Blue angle  เป็นการนำการประชุมที่ดี   คุณเนาวรัตน์ ยุกตะนันท์  ดาราที่มี  จิตอาสา   volunteer spirit   เข้าช่วยเหลือ คนป่วยที่ รพ.รามาฯ  ทำงานตั้งแต่ 8.00 ถึง 20.00 น. เลยครับ  พิธีกรถามว่า มาอย่างนี้ มีค่าตอบแทนไหม  คุณเนาวรัตน์  ตอบว่า “ คนเราถ้าไม่ได้ค่าตอบแทนคงไม่มา  แต่ค่าตอบแทนคราวนี้เป็นความอิ่มใจ เป็นบุญ คนไข้หนักใกล้จะตายอยู่แล้ว  ยังให้พรตอนนอนบนรถเข็น  ให้คุณเนาวรัตน์ สุขภาพดี มีความสุขความเจริญ  มันกลับกัน แทนที่เราจะเป็นคนอวยพรให้แกหายเร็ว ๆ   กลับกลายเป็นคนไข้ให้พร เรา แทน “ 

 

เหมือน คุณ ชิวสูเฟิน ( เมตตา ) จากฉือจี้ บอกไว้เลย ว่า “  ทำให้ด้วยความสมัครใจ รับด้วยความปิติยินดี ..”

 

หลังจากนั้น  อาจารย์ น.พ. มงคล ณ สงขลา  กล่าวในหัวข้อ “ สังคม อยู่เย็น เป็นสุข  กับ People at the center of car ”

 

ที่ท่านพูด ในวันนั้นไม่เหมือน บทคัดย่อเลยครับ  ท่านพูดได้ดีกว่าบทคัดย่อ มาก 

ท่านเล่าว่า ได้มีการคุยกัน  ว่า เราโหยหากับ ประเทศชาติ ความสุขเมื่อ 20 – 30 ปีก่อน  สมัยที่ มีความสัมพันธ์ แบบ “ ยาขอ หมอวาน .”  มีความเอื้อาทร มีความสุขแบ่งปัน  เดี๋ยวนี้ มันเปลี่ยนไปได้อย่างไร  ทำอย่างไรเราถึงจะ มีความสุขกลับสู่สภาพเดิม ๆ ได้ 

 ผม คิดเห็นภาพตามที่ท่านบอกเลย ผมนั่งฟังท่าน ไม่ได้มีความรู้สึกว่าท่าน เป็น รัฐมนตรีเลย  แต่ฟังใน ฐานะที่ อาจารย์ ที่ผ่าน ร้อนผ่านหนาวมามาก  และ ในฐานะหมอคนหนึ่ง ที่ เคยมีประสบการณ์ ของความสัมพันธ์ “ ยาขอ หมอวาน “   

  ท่านบอกว่า ได้มีโอกาส เข้าเฝ้า กษัตรย์ ภูฏาน  ได้รับทราบว่า เครื่องล้างไต ที่ไทยได้มอบให้ ภูฏาน เป็นเครื่องแรกของประเทศเขา  จนวันนี้ได้ใช้ในคนไข้ มากกว่า 4,000 รายแล้ว   เป็นสิ่งที่น่าจะยินดี ในฐานะของผู้ให้  เหมือนกับ เครื่องมือที่ผู้ใจบุญ  บริจาค ให้โรงพยาบาล ถ้าผู้บริจาค ได้รับรู้ว่า สิ่งที่ได้ตั้งใจมอบให้ เป็นประโยชน์ กับคนอื่น จะรู้สึกยินดียิ่ง   กษัตร์ จิกมี่   ถามคำแรกเลยว่า เราจะพัฒนาประเทศ ให้ มี  Gross National Happiness  ( ความสุขมวลรวม )  ต่อไปได้อย่างไร  อาจารย์มงคล เล่าว่า ที่ ภูฏาน รัฐมนตรีต้องเดินเท้า  Home visit ชาวบ้านที่ดูแลทุกบ้าน และทุกวัน เพื่อถามว่าประชาชนต้องการอะไรบ้าง   เป็นสิ่งที่ดี และสิ่งที่ถูกต้อง   เจ้าหน้าที่สาธารณสุข เองก็น่าจะต้องเยี่ยมเยียน ชาวบ้านบ้าง จะได้รู้ทุกข์ สุขของประชาชน ว่าเขาอยู่กันอย่างไร  เอาประชาชนเป็นหัวใจ เป็นศูนย์กลาง

ท่านเล่าต่อว่า  “  ความสุขเป็นองค์รวม  .”  มีหลายทางสู่ความสุข  และองค์รวม    เราไม่ใช่พระเอก คนเดียว  มีหัวหน้าฝ่ายบริหาร  สสจ. จังหวัดหนึ่ง เป็น CVA   3 ปี เดินไม่ได้ มีความทุกข์  ท่านเลยไปอยู่ที่วัด วัดหนึ่ง มีชาวบ้าน พระ มาช่วยกันดูแลแก  มาช่วยฝึกกล้ามเนื้อ ก่อนกลับจากวัด หัวหน้าฝ่ายบริหาร เดินได้ บอกว่า ยกเท้าแตะ คนที่มาเยี่ยมได้ทุกคน 

การเข้าถึงองค์ รวมการดูแลเอา คนไข้เป็นศูนย์กลาง ทำให้ไม่เกิด  การที่โรคหาย แต่พอกลับบ้าน เสาเรือน ผุ  พังไม่มีบ้านจะอยู่    ลองคลิกที่นี่ครับ 

สุดท้าย  : การบริการสุขภาพ  = กาย จิตใจ สังคม และปัญญา   เหนือกว่าการ บริการสาธารณสุข

 

ไม่รู้ว่า จะใช้ บทความกี่ตอนถึงจะบันทึกเสร็จ  นี่เพิ่ง เริ่มรายการเอง ปาเข้าไป 3 ตอนแล้ว ก็จะบันทึกไปเรื่อย ๆ ครับ 

ตอนต่อไป เป็นเรื่อง  ที่มีคุณค่า มากครับ “  การเข้าถึง ความจริง ความดี ความงาม .”  ของอาจารย์ ประเวส วะสี ครับ 

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

ชอบ VDO

รพ เทพา ดู และฟังแล้วชื่นใจ ได้คุยกับ คุณหมอสุวัฒน์ ท่านผอ แล้ว ชื่นชม และรู้สึกขอบคุณท่านแทนคนฟังคนดูทุกคน

ว่าเรื่องราวช่าง กระตุ้นความรู้สึกดีงาม ในใจคนได้ดีมากจริงๆ

ชอบทุกตอนที่ คุณหมอจิ้นเล่า

รออ่านตอนต่อไปค่ะ

[หมอจิ้น]

จะเขียนไปเรื่อย ๆ ครับพี่ แต่ไม่รู้จะกี่ตอนจบ เรื่องมันเยอะเหลือเกิน

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

ผมไม่ได้ไปปีนี้

แต่แค่มาอ่านของหลายๆท่านที่เขียนถ่ายทอดใน blog ก็ได้ความรู้มากแล้วครับ

ขอบคุณครับ

[หมอจิ้น]

ผมก็เหมือนกันครับพี่เต็ม เพราะไปก็จริง แต่ไม่ได้เข้าทุกห้อง ไม่รู้จะแยกร่างอย่างไร ก็อาศัยจากหลาย ๆท่านที่ไปนี่แหละครับ  ชอบ G2K จริง ๆ