ผู้ให้ต้องขอบคุณผู้รับ (นิทานเซ็น)
ในตอนที่แล้ว ได้กล่าวถึง "ผู้ให้ต้องขอบคุณผู้รับ" เรื่องนี้เป็นนิทานเซ็นเรื่องหนึ่ง เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ขอเริ่มเรื่องเลยนะครับ
สมัยหนึ่ง ท่านอาจารย์ "เซอิ" ซึ่งอยู่ในวัดแห่งหนึ่งในเมืองกามากุระ ต้องการจะขยายโรงธรรมของท่านให้กว้างขวางยิ่งขึ้นเพื่อรองรับผู้ที่มาฟังธรรม
พ่อค้าคนหนึ่งชื่อ "อุเมสุ" แห่งเมืองเอโด ทราบข่าวก็ตัดสินใจมามอบเงิน 1 ถุง จำนวน 500 เรียว ให้กับท่านอาจารย์ ซึ่งท่านได้กล่าวอย่างธรรมดาว่า "ตกลง ฉันจะรับเงินเธอไว้"
อุเมสุรู้สึกไม่พอใจกับคำกล่าวของอาจารย์ เพราะว่าสมัยนั้น คนหนึ่งคนสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ตั้ง 1 ปี ด้วยเงินเพียง 3 เรียว (เรียวคือเหรียญทองคำในสมัยนั้น) จึงกล่าวเป็นนัยว่า "ในถุงนี้มีเงินตั้ง 500 เรียว เชียวนะครับ"
"รู้แล้ว เธอบอกฉันครั้งหนึ่งแล้ว" อาจารย์ตอบ
"แม้ว่าผมจะเป็นพ่อค้าที่ร่ำรวย แต่เงิน 500 เรียวมันไม่ใช่น้อยนะครับ" อุเมสุกล่าวขึ้นอีก
"เธอต้องการให้ฉันขอบคุณเธอใช่ไหม?" ท่านอาจารย์ถามขึ้น
"ควรจะเป็นเช่นนั้น" อุเมสุตอบ
"ทำไมฉันจะต้องขอบคุณเธอ?" อาจารย์ถามขึ้นอีก และพูดต่อไปว่า "คนให้ต่างหากเล่าที่ควรจะต้องขอบคุณ"
???? อุเมสุได้แต่งุงงง (4 ง)
เรื่องนี้ เซ็นเขามีวิธีคิดอีกแบบหนึ่ง คือ ผู้ให้หรือผู้บริจาคทานย่อมจะได้บุญกุศล เพราะมีผู้รับทานอันนั้น หากไม่มีผู้รับทาน เราก็จะไม่หมดโอกาสทำบุญ หรือหมดโอกาสให้ เพื่อช่วยเหลือผู้อื่นแน่นอน
คราวต่อไปถ้าท่านไปทำบุญหรือบริจาคทาน เมื่อมีผู้รับแล้ว อย่าลืมขอบคุณผู้รับด้วยนะครับ
ความเห็น (1)
เห็นด้วยค่ะและยังทำให้คนที่ได้เข้ามาอ่านเกิดแนวคิดที่อยากจะเป็นผู้ให้บ้าง...สังคมก็คงน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะเลยล่ะค่ะ