วัฒนธรรมการเรียนรู้ : บันทึกไว้สอนตน 24

บันทึกไว้สอนตน

 

1 . ในการทานอาหารทุกครั้งถ้าทำได้ควรตั้งใจเคี้ยวเพื่อรับรู้รสอาหารอย่างแท้จริง

 

2 .  การที่เรามีขวานไม่เคยตัดฟันกิ่งไม้เลยนั้น  จะพิสุจน์ความคมของขวานได้อย่างไร

 

3 .  เมื่อฤดูร้อนมาเยือนเราจึงรู้ความอดทนของอูฐ  ทำนองเดียวกันกับการรู้จักนิสัยของเพื่อนร่วมงาน

 

4 .  ในความผิดของผู้อื่นเราควรรู้จักให้อภัย  แต่ในความผิดของตนเองนั้นไม่ควรได้รับการอภัยเลย

 

5 .  คำว่าคุณธรรมนั้นถือว่าเป็นนายของความสามารถ  และความสามารถนั้นก็คือเป็นทาสของคุณธรรมนั้นเอง

6 .  เป็นธรรมดาว่า  นกกระจอกและนกอีแอ่นที่บินหาอาหารอยู่ในระดับต่ำนั้น  ไฉนเลยจะรู้ถึงอุดมการณ์หรือสายตาอันยาวไกลของพญาเหยี่ยว

 

7 .  ในการตั้งปณิธานนั้น  เราควรตั้งสูงกว่าบุคคลธรรมดาหนึ่งก้าว  แต่ในการจัดการกับปัญหานั้น  จะต้องถ่อยออกหนึ่งก้าวเสมอ

 

8 .  ในการจัดการกับปัญหานั้น  จะต้องหาทางออกให้เจอก่อน  ในการพูดจาจะต้องเว้นวรรคความหมายครอบคลุมที่จำกัดไม่ใช่ว่าทำสิบก็บอกทั้งสิบเลย

 

9 .  เป็นธรรมดาอยู่เอง  คันธนูเมื่อเราง้างจนสุดก็จะหัก  แม้พระจันทร์เมื่อเต็มดวงแล้วก็จะแหว่งนั้นเอง

 

ด้วยความปรารถนาดี

จาก...umi

[เม็กดำ 1]

• งานเขียนท่านอาจารย์  นุ่ม   ลุ่มลึก  ทุกชิ้น
• สำหรับผมแล้วอ่านงานท่านทำให้ได้อะไรดีๆมาก
• ครั้งนี้ผมสรุปว่าธรรมชาติย่อมคือธรรมชาติ

[ยูมิ]

สวัสดีครับ  คุณเม็กดำ 1

ยามเช้า...เย็นกายเมื่อลมพัดผ่านขณะเดินอยู่บนหลังเขาเกาะยอ...พาเย็นใจไปด้วยครับ เพราะถูกปล่อยเกาะ ไร้สิ่งรบกวนทางใจเช่นไร้ควันพิษจากรถเป็นต้น

ฮา ๆ เอิก ๆ  เข้ามาเจอบันทึกของคุณเม็กดำ 1 

ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่านแล้วได้อะไรกลับไป

ขอบคุณครับผม