วันนี้ค้นหาเรื่องที่พิมพ์ไว้แล้วในเครื่องคอม ฯ แต่หาไม่พบทำให้ได้ข้อคิดอย่างหนึ่งว่าทุกสิ่งล้วนอนิจจจัง...จงพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่
ความพอใจไม่จนเป็นคนเข็ญ
พอแล้วเป็นเศรษฐีมหาศาล
จนทั้งในจนทั้งนอกไม่ได้การ
จงคิดอ่านแก้จนเป็นคนพอ...ฮา ๆ เอิก ๆ
ช่วงเย็นวันศุกร์ที่ 19 มกราคม 2550 ผมเลาะริมฝั่งอ่าวไทยจากเกาะยอไปนครศรีธรรมราชที่ อ. หัวไทร ค่ำแล้วเสียงคลื่นกระทบฝั่งดังไกล...พอรุ่งขึ้นเวลา 7 โมงเศษออกไปชมทะเลรับอากาศบริสุทธิ์เย็นสบาย
พอสาย ๆออกเดินทางไปเยี่ยมชมพูดคุยกับมโนราห์พ่วงเพชร ที่บ้านทุ่งค่าย ต. ชะอวด อ. ชะอวด จ. นครศรี ฯ เป็นการไปชื่นชมพูมิปัญญาท้องถิ่น ในวิถีชีวิตมโนราห์
ท่านได้ถ่ายทอดให้ฟังความเป็นมาตามวิถีชีวิตแม้ปัจจุบันนี้ก็ยังเป็นหัวหน้าคณะมโนราห์ทำหน้าที่แสดงอยู่ครับ ผมขอชื่นชมภูมปัญญาท้องถิ่นนี้อย่างแท้จริง...
บ้านแฟนดิฉันอยู่ชะอวดเหมือนกัน เดี๋ยวเย็นนี้ จะกลับไปถามแฟนนะคะ ว่ารู้จักมโนราห์ท่านนี้รึเปล่า เผื่อจะได้นำเรื่องราวของท่าน มาถ่ายทอดลงในวารสาร อบจ.นครศรีธรรมราช
สวัสดีครับ คุณ รัตติยา เขียวแป้น
ผมรีบตอบก่อนที่เน็ตจะช้า ช่วงนี้ทำงานด้านคอมไม่สะดวกเนื่องจากมีข้อบกพร่องที่ยังไม่ได้รับการแก้ไขให้ทันใช้การได้ ผมเข้ามาบันทึกได้แต่ช้ามาก แต่ช่วงนี้ขณะนี้ยังได้อยู่ครับ
พอสาย ๆแล้วลิ้งค์ไม่ได้เลย ฮา ๆ เอิก ๆ นี้คือท่านมโนราห์พ่วงเพชรครับ ที่ผมคุยเรื่องวิถีชีวิตมโนราห์ครับ ด้วยความชื่นชม
ผมเป็นเขยเมืองนครศรี ฯ ครับ จึงหล๊บบ้านบ่อย...
ขอบคุณครับ
มโนราห์พ่วงเพชร ดาวรุ่ง ( ลูกพรานจ่าง )
68/1 หมู่ 8 บ้านทุ่งค่าย ต. ชะอวด อ. ชะอวด
จ. นครศรี ฯ ที่คุยกับ umi เมื่อ วันเสาร์ ที่ 20 ม.ค. 2550 เวลา 13 .30 - 15 . 00 น. ณ บ้านของท่านเองครับผม
วิถีมโนราห์พ่วงเพชร ถ่ายจากรูปภาพเมื่อแต่งเครื่องทรงยืนอยู่บนเวทีแสดง...ครับผม
หนูกำลังเรียนเกี่ยวกับการแสดงมโนราห์อยู่ ก็เลยอยากจะขอไฟล์เพลงสั้นๆ และไฟล์วิดีโอท่ารำด้วย เพื่อชฝึกแล้วแสดงให้อาจารย์ดูค่ะ เพราะหนูรำมโนราห์ไม่เป็นเลย
ตอนนี้คุณพ่อพ่วง พลายด้วง หรอมโนราห์พ่วงเพชร ด่าวรุ่ง ได้เสียชีวิตแล้วครับ เมื่อวันที่ 7 เมษายน 2557 ครับ