วันที่ ๙ ม.ค. ๕๐ สภามหาวิทยาลัยมหิดลไปเยี่ยมชื่นชม ๓ หน่วยงาน คือ บัณฑิตวิทยาลัย วิทยาลัยนานาชาติ และสำนักหอสมุด
ทำให้ผมมองเห็นภาพหน่วยงานทั้ง ๓ ทำหน้าที่เป็นหน่วยงานกลางขับเคลื่อน ม.มหิดล (และอุดมศึกษาไทย) ไปสู่ความเป็นมหาวิทยาลัยวิจัยอย่างคึกคัก
ถ้า.....ขณะนี้ ม.มหิดล ไม่มีหน่วยงานกลางที่เข้มแข็งแบบนี้ หรือมี แต่อ่อนแอปวกเปียก ม.มหิดลก็จะไม่เข้มแข็งทางวิชาการอย่างในปัจจุบัน
แต่.....ผมมองไปข้างหน้า ยิ่งเห็นความเป็นสมบัติล้ำค่า (asset) ของหน่วยงานทั้ง ๓ ที่ทำหน้าที่ขับเคลื่อน ม.มหิดลไปสู่มิติใหม่ (new order) ของมหาวิทยาลัยวิจัย นำพาประเทศสู่ยุค สังคมความรู้ สังคมอุดมปัญญา
ใครหนอ.....เป็นผู้ริเริ่มก่อตั้งหน่วยงานเหล่านี้ ด้วยวิสัยทัศน์อันยาวไกล วางรากฐานให้หน่วยงานเหล่านี้เป็นกลไกที่มีพลัง มีคุณค่า
สำหรับบัณฑิตวิทยาลัย ผมนึกถึง ศ.นพ.สวัสดิ์ สกุลไทย์ และ ศ.นพ.ณัฐ ภมรประวัติ ทั้งสองท่านล่วงลับไปแล้ว ทิ้งความดีนี้ไว้ให้พวกเราชื่นชม
สำหรับวิทยาลัยนานาชาติ ผอ.ท่านปัจจุบัน ศ.ดร.จริยา บร็อคเคิลแมน บอกว่า ศ.นพ.ณัฐ ภมรประวัติ
ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า ทำอย่างไรคนรุ่นเราจะมีวิสัยทัศน์ไกลเหมือนบรรพบุรุษของเรา ทำอย่างไรอีก ๑๐-๒๐ ปี ข้างหน้า คนจะชื่นชมสิ่งที่เราช่วยกันริเริ่มไว้ อย่างที่พวกเราในปัจจุบันชื่นชม ศ.นพ.สวัสดิ์ สกุลไทย์ และ ศ.นพ.ณัฐ ภมรประวัติ
วิจารณ์ พานิช
๑๐ ม.ค. ๕๐
ไม่มีความเห็น