ครูผู้มีอิทธิพลต่อเด็ก(2)
กว่าจะถอยครูผ้มีอิทธิพลต่อเด็ก(2)ออกมาได้ ก็แสนนาน ยอมรับค่ะเขียนเรื่องเล่าไม่ค่อยเก่ง แต่คุยให้ฟังพอไหว ก็เลยต้องเล่าให้คนอื่นฟังก่อนแล้วค่อยเอามาเขียน ก็เล่าต่อเรื่องเดิมเป็นเรื่องใกล้ตัวระหว่างครูกับเด็ก ผู้ปกครองหลายท่านคงจะสังเกตเห็นเหมือนกันนะค่ะว่า จะมีช่วงหนึ่งที่ลูกของเรามักจะติดครู มีอะไรก็มักจะเอาไปให้ครู ครูพูดอะไรก็ต้องปฏิบัตตามนั้นให้ได้ ซึ่งส่วนใหญ่เหตุการณ์นี้มักจะเกิดกับนักเรียนตัวเล็กๆ อาจจะเป็นเพราะครูใจดี ครูสวย ครูเล่านิทานเก่ง ฯลฯ แต่สำหรับเด็กมัธยมปลายมีเหตุหลายประการให้คิด กรณีที่จะเล่าเป็นกรณีระหว่างครูผู้หญิงกับนักเรียนผู้หญิง หากมีเด็กมัธยมปลายทำแบบนี้ ครูจะรู้สึกหนักใจมาก ยกตัวอย่างเช่นถ้าครูรู้สึกไม่สบาย นักเรียนก็จะหาซื้อยามาให้ครู(มีทั้งยาพาราและยาแก้แพ้ และสารพัดยา) แรกๆครูเองก็รู้สึกดีดีว่านักเรียนห่วงใยเรา นักเรียนไปธุระต่างจังหวัดกลับมาจะมีของฝากให้ครูเสมอ โอกาสพิเศษนักเรียนก็จะมีของขวัญให้ครูทุกครั้ง (บางทีก็คิดไม่ดีว่านักเรียนคงต้องการคะแนนพิเศษจากครู แต่นักเรียนก็ไม่เคยได้อะไรเป็นพิเศษแม้แต่คะแนน แต่นักเรียนก็ยังคงปฏิบัติเช่นนั้นเหมือนเดิม) เหตุการณ์แบบนี้ที่เกิดขึ้น นานเข้าก็ทำให้ครูรู้อึดอัด รู้สึกหนักใจ เพราะแรกๆครูจะเข้าใจว่านักเรียนชื่นชอบครู แต่เหตุการณ์หลายๆอย่างทำให้ครูเริ่มคิดว่าเหตุการณ์ไม่น่าจะปกติ จะไม่รับของจากนักเรียนก็เหมือนเป็นการทำร้ายจิตใจนักเรียน ถ้าจะอยู่เฉยๆก็รู้สึกอึดอัด นักเรียนระดับมัธยมปลายเป็นนักเรียนช่วงที่จิตใจสับสน หากครูไม่เข้าใจ ตำหนิเขา นักเรียนอาจจะเกลียดครู เกลียดวิชาที่เราสอนและพาลไม่เรียนไปด้วย (เพราะจากการสอบถามนักเรียนหลายๆคนที่ไม่ชอบเรียนวิชาต่างๆเพราะไม่ชอบครู) เมื่อมีเหตุการณ์เช่นนี้ ครูควรจะเรียกนักเรียนมาคุยด้วย(คุยด้วยความสนิท) ค่อยๆสอนให้นักเรียนรู้จักความเหมาะสม ความพอดี และบางครั้งครูต้องปิดโอกาสบางอย่าง... ครูควรวางตัวให้เหมาะสม ควรทำตัวให้นักเรียนรักและเคารพ ชื่นชมในความเป็นครูของเรามากกว่า
ความเห็น (3)
เด็กชายวัยโจ๋
เด็กหญิงวัยโจ๋
อายุเป็นเพียงแค่สายลมผ่านพัดไป
เธออย่าคิดมากได้ไหมความรักเป็นเรื่องของหัวใจ
ไม่ใช่เรื่องใด อยากให้รู้เด็กกว่าแล้วไง
เรียนคุณครูแมว ในระดับประถมศึกษา ครูจะมีอิทธิพลต่อเด็กมาก เด็กจะเชื่อครูมากกว่าพ่อแม่ แต่ในระดับมัธยม "ไม่ใช่" เป็นบางส่วนเท่านั้น เพื่อนต่างหากที่มีอิทธิพลต่อเด็ก เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ต้องคอยสังเกตและระมัดระวังเป็นพิเศษ ในช่วงเวลาที่เด็กสับสน ทุกอย่างจะเกิดขึ้นได้เสมอโดยไม่คาดคิด แต่...เด็กที่เกเร มีปัญหา ถ้าหากมีครูคนใดคนหนึ่งที่เข้าใจเขา เขาจะยอมรับและเชื่อฟังอย่างเต็มใจ พร้อมทั้งกล้าเปิดเผยความในใจต่อครูผู้นั้นด้วย เด็กจะพยายามสร้าง "จุดเด่น" เพื่อเรียกร้องความสนใจจากเพื่อน ไม่ใช่จากครู ในขณะเดียวกัน เด็กประถมจะพยายามสร้างจุดเด่นเพื่อเรียกร้องความสนใจจากครู ไม่ใช่จากเพื่อน เป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลยครับ สำหรับการสอนเด็กมัธยมให้ประสบความสำเร็จ ไจดีเกินไปก็ไม่ได้ ดุเกินไปก็ไม่ดี ต้องใช้จิตวิทยาวัยรุ่นมากๆ เป็นความคิดเห็นจากประสบการณ์เดิมของลุงเก เพื่อมาแลกเปลี่ยนกับคุณครู ที่มีความตั้งใจสูง เข้าใจตัวเองและเข้าใจผู้อื่น ขอให้คุณครูจงประสบความสำเร็จนะครับ ลุงเก