การพัฒนาระบบความปลอดภัยในการใช้ยา ของโรงพยาบาลจิตเวชขอนแก่นราชนครินทร์

พงษ์ศักดิ์ สมใจ, เพ็ญศิริ สุขอ้วน ,สุพัณณดา สรเสนา
โรงพยาบาลจิตเวชขอนแก่นราชนครินทร์

วัตถุประสงค์
- เพื่อศึกษารายละเอียดของความไม่ปลอดภัยในการใช้ยา และประเมินผลลัพธ์ของการวางระบบความปลอดภัยในการใช้ยาของโรงพยาบาลจิตเวช ขอนแก่นราชนครินทร์

วิธีการศึกษา
- ศึกษาจากผู้ป่วยนอกและผู้ป่วยในที่มารับบริการ ณ โรงพยาบาลจิตเวชขอนแก่นราชนครินทร์ เกี่ยวกับความคลาดเคลื่อนในการสั่งใช้ยา การคัดลอกคำสั่งใช้ยา การจ่ายยาและการให้ยา รวมทั้งการจัดการกับความคลาดเคลื่อนทางยา โดยคณะกรรมการป้องกันความคลาดเคลื่อนทางยา ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2548 31 มีนาคม 2549 เก็บข้อมูลจากแบบรายงานความเสี่ยง/อุบัติการณ์ แบบรายงานปัญหาของใบสั่งยา แบบเก็บข้อมูลเพื่อป้องกันความคลาดเคลื่อนทางยา เปรียบเทียบผลก่อน-หลังการพัฒนา วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และ two-sample test of proportion โดยใช้โปรแกรมสถิติสำเร็จรูป

ผลการศึกษา
- พบรายงานความคลาดเคลื่อนทางยาเพิ่มขึ้นจากร้อยละ 2.51 เป็นร้อยละ 3.36 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z = -5.945 p< 0.0001) การรายงานเหตุการณ์ณ์เกือบพลาด (near miss) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (Z= -6.085 p< 0.0001) ส่วนที่ลดลงแต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติคือ ความคลาดเคลื่อนในการสั่งใช้ยา (prescribling error) และความคลาดเคลื่อนในการคัดลอกคำสั่งใช้ยา (transcribing error) ขณะที่ความคลาดเคลื่อนในการจ่ายยา (dispensing error) และความคลาดเคลื่อนในการให้ยา (administration error) กลับเพิ่มขึ้นอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ

สรุป
- ความคลาดเคลื่อนในการจ่ายยาและการให้ยา ยังคงเกิดขึ้นได้เสมอ อาจเนื่องจากการกระตุ้นให้มีการเฝ้าระวังและการรายงานมากขึ้น จึงจำเป็นต้องมีการพัฒนาระบบความปลอดภัยในการใช้ยาต่อไป




จาก บทคัดย่อผลงานวิชาการนำเสนอ
ในการประชุมวิชาการกระทรวงสาธารณสุข ประจำปี ๒๕๔๙
วันที่ ๔-๖ กันยายน ๒๕๔๙ ณ โรงแรมปรินซ์ พาเลซ กรุงเทพมหานคร