เอกสาร รายงานผลการจัดประชุม สมัชชาสุขภาพแห่งชาติ ครั้งที่ ๑๗ พ.ศ. ๒๕๖๗ กระตุ้นให้ผมครุ่นคิด ความหมายของคำว่า เศรษฐกิจยุคใหม่
ที่ผมคิดว่ามองได้หลายแบบ และมี ๒ แนวหลัก คือ เอาเศรษฐกิจเป็นตัวตั้ง กับเอาสุขภาวะของพลเมืองเป็นตัวตั้ง ที่ผมตีความว่า หากเอาเศรษฐกิจเนตัวตั้ง ก็ไม่ใช่เศรษฐกิจยุคใหม่
เศรษฐกิจยุคใหม่ ในสายตาของผม ต้องเป็นเครื่องมือ ใช่เป้าหมาย เป้าหมายคือมนุษย์ ความเป็นอยู่ที่ดีที่สร้างสรรค์ และที่มีความยั่งยืนตามหลัก SDG และ IDG คือเป้าหมายต้องเพื่อโลกที่ยั่งยืน ไม่ใช่เพื่อความเติบโตทางเศรษฐกิจ
หากเราเอาเศรษฐกิจเป็นเป้าหมาย หรือเป็นตัวตั้ง เอามนุษย์เป็นเครื่องมือ เพื่อสร้างความเติบโตทางเศรษฐกิจ เราจะไปผิดทาง ที่นำสู่หายนะของมนุษยชาติ และของโลกในที่สุด
จะเห็นว่า มายาคติอย่างหนึ่งที่ครอบงำมนุษย์ คือหลงเอาเครื่องมือเป็นเป้าหมาย เอาสิ่งที่ควรเป็นเป้าหมายเป็นเครื่องมือ
เป็นความหลงผิดที่ครอบงำสังคมไทยอยู่อย่างแน่นหนา
วิจารณ์ พานิช
๗ มี.ค. ๖๘