จุดอ่อนของการศึกษาไทย ตกใจไหมที่หนึ่งในสามของเด็กไทยอายุ ๑๕ ปี อ่านไม่ออก

 

ผมถามคุณเจมินี ณ กูเกิ้ล ว่า จุดอ่อนสำคัญๆ ของการศึกษาไทยมีอะไรบ้าง     ได้รับคำตอบมา ๖ ประการดังนี้

1. เน้นการท่องจำและการทดสอบมาตรฐาน
2. ความไม่เท่าเทียมในการเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพ    ทั้งระหว่างชนบทกับเมือง   และระหว่างคนจนกับผู้มีฐานะดี
3. การศึกษาครู และการพัฒนาครูประจำการ   ไม่ช่วยให้ครูมีสมรรถนะที่จำเป็น
4. อุปสรรคด้านภาษา   ภาษาอังกฤษไม่แข็งทำให้การเข้าถึงแหล่งความรู้มีอุปสรรค    ที่ผมขอแถมว่า แม้แต่ภาษาไทยก็ไม่แข็ง   
5. เอาใจใส่อาชีวศึกษาน้อยไป
6. การเรียนรู้ด้านสังคมและอารมณ์ย่อหย่อน      

เขาให้เอกสารอ้างอิงมาด้วย

• Strength, Weakness, Opportunity, and Threat (SWOT) Analysis toward education system in Thailand: https://www.researchgate.net/figure/SWOT-analysis-preparing-Thai-higher-education-for-the-AEC-2015-continued_tbl1_286800468
• Pinpointing weaknesses in our teaching system: https://www.thailand-business-news.com/opinion/100063-addressing-the-poor-quality-of-thailands-education-system
• Quality of Education a Major Concern in Thailand, Says New World Bank Study: https://www.worldbank.org/en/country/thailand/publication/wanted---a-quality-education-for-all-in-thailand

 

ที่น่าตกใจคือ ในเอกสารอ้างอิงที่ ๓  บอกว่าหนึ่งในสามของเด็กไทยอายุ ๑๕ ปี อ่านไม่ออก (functionally illiterate)    ตัวเลขนี้เพิ่มเป็นร้อยละ ๔๗ สำหรับเด็กอายุ ๑๕ ปี ในชนบท   เด็กไทยอายุ ๑๕ ปี มีผลการศึกษาต่ำกว่าเด็กเวียดนาม ๑.๕ ปี    ไม่ทราบว่าท่านอ่านข้อความนี้แล้วตกใจแค่ไหน   

ผมถามคุณเจมินีต่ออีกหลายคำถาม    แต่ถามลึกๆ เช่นนั้นเขามึน ตอบไม่ได้ 

วิจารณ์ พานิช

๑๐ มี.ค. ๖๗

 

[sr]

Should we conduct something like PISA tests every year in Thailand?(The big problem may be ‘independent assessors’ – the same issue with DE.)