๒๗๑. บ้าน..ครอบครองปรปักษ์

บ้าน..ครอบครองปรปักษ์

          “บ้านเอ็งถ้าเอ็งไม่อยู่ งั้นข้าขออยู่เองนะ” เจ้าของบ้านงงตาแตก ถูกเพื่อนบ้านฟ้องครอบครองปรปักษ์ เปิดเป็นร้านไก่ทอด...

          คือสกุ๊ปข่าวในรายการทีวีและยูทูป ที่ผมเพิ่งจะดูในวันนี้ เป็นกรณีตัวอย่างที่ผมมิอาจนิ่งนอนใจได้ เรื่องประมาณนี้ ผมเคยพูดให้คนในครอบครัวฟังมาหลายครั้งแล้ว

          ที่ต้องพูดเพราะ ในช่วงชีวิตของการรับราชการ ผมกับครอบครัวมักจะแปลงสินทรัพย์(เงินเดือน) เป็นทุน เจือจุนญาติพี่น้อง ใครเดือดร้อนมาเป็นต้องเข้าไปดูแลช่วยเหลือ

          สู้อุตส่าห์เก็บหอมรอบริบ สหกรณ์ก็ไม่มี หนี้ก็ไม่ปรากฎ อยู่อย่างพอเพียง หลีกเลี่ยงภาษีสังคมยอมขมแล้วขมอีก แต่แล้วพอญาติบอกขายที่ดินเท่านั้น ก็รีบซื้อทันที นัยสำคัญก็คือเพื่อเก็บไว้ให้ลูก

          ถึงแม้จะไม่ได้มากมาย เป็นร้อยไร่พันไร่ แต่หากคิดมูลค่าเป็นเงินก็ถือว่าสูงมาก จนประหลาดใจว่าทำไม เราผู้ซึ่งเป็นมนุษย์เงินเดือนแท้ๆ แต่ทำได้...

          ล่าสุด..ซื้อบ้านพร้อมที่ดินที่ อ.สิรินธร จ.อุบลราชธานี ก็ราวๆ ๖ - ๗ ปีมาแล้ว โอนกรรมสิทธิ์กันเป็นที่เรียบร้อย แต่เจ้าของบ้านขออยู่ต่อ ก่อนจะย้ายออกไปได้ ๒ ปี

          เดือนเมษายน ๒๕๖๖ ผมเดินทางไปดูบ้าน พบว่าบ้านที่เคยสวยงาม กลายเป็นบ้านร้าง เข้าออกด้วยความยากลำบาก จากนั้นเป็นต้นมาก็เริ่มคิดหนัก อยากจะขายให้รู้แล้วรู้รอดไป

          จึงพูดคุยหารือกันเพื่อหาบทสรุปเกี่ยวกับบ้านและที่ดินแปลงนี้อยู่เนืองๆ จนถึงเมื่อไม่กี่วันมานี่เอง ผมไปงานศพผู้ใหญ่ท่านหนึ่งของชุมชน พบผู้บริหารโรงเรียนที่เดินทางมาจาก อ.สิรินธร

          ผมเข้าไปทักทาย และชื่นชมที่ท่าน ผอ.เสียสละและมีน้ำใจ เดินทางไกลจาก จ.อุบลฯมาถึงบ้านหนองผือ ในท้ายที่สุดก็บอกท่านว่า ผมจะเดินทางไปขายที่ดินที่ อ.สิรินธร ในเดือนเมษายนนี้

          ท่านผอ.ถามผมว่าที่ดินอยู่แถวไหน ผมบอกว่า อยู่หน้าอำเภอ..ด้านหลัง ธกส. ท่าน ผอ.มองหน้าผมนิดหนึ่ง ก่อนพูดว่า..แถวนั้นที่ดินราคาเป็นล้านแล้วนะครับ...

          ผมหันไปมองหน้าคนที่นั่งข้างๆ ก็รู้ได้ทันทีว่า งานนี้ไม่ได้ขายแน่ ตามแบบฉบับของนักสะสม 

          ไม่ขายก็ไม่ขาย ผมก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ขอแต่เพียงต้องไปอำเภอฯเพื่อเป็นเจ้าบ้าน เดี๋ยวขึ้นโรงขึ้นศาลจะได้ไม่ลำบาก บ้านร้าง..อยู่ไกลหูไกลตาด้วย เดี๋ยวคนมาบุกรุกจะไปกันใหญ่

          พูดไม่ทันขาดคำ ข่าวเรื่องบ้าน ที่คนเข้ามาครอบครองปรปักษ์ ก็แพร่สะพัดในสื่อโซเชียล อุ่นใจอยู่นิดนึง ที่โฉนดเป็นขื่อของเรา และระยะเวลาก็ไม่ได้นานเหมือนบ้านร้างในข่าว

          ผมบอกลูกชาย เหมือนที่ทนายพูดในทีวี สงกรานต์ปีนี้ ถ้าไม่ติดธุระที่ไหน เดินทางไปดูบ้านและที่ดินกันเถอะ...อย่างน้อยก็จะได้อุ่นใจ ดีกว่าวัวหายแล้วล้อมคอก

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๒  กุมภาพันธ์  ๒๕๖๗

          

          

          

          

          

[สุจิตรา]

ใช่แล้วค่ะ อาจารย์ ที่ดินและบ้านของญาติที่ต่างจังหวัด ใจดีให้คนมาอยู่เขาจ่ายค่าเช่าบ้างไม่ได้จ่ายบ้าง และปลูกบ้านอยู่ในที่ดินของเราอีกหลังหนึ่งเลยค่ะ ที่แปลกใจคือเขาไปทำทะเบียนบ้านที่สร้างใหม่นี้และเป็นเจ้าบ้านได้ด้วยเหรอในที่ดินที่ไม่ใช่ของตัวเอง