ชีวิตที่พอเพียง 4330. ฝึกดำรงชีวิตแบบ ทำน้อย ก่อประโยชน์มาก
ช่วงปลายเดือนกันยายน ๒๕๖๕ ผมเข้าร่วมกิจกรรมหลายกิจกรรม ที่ช่วยเตือนสติผมว่า เป็นกิจกรรมที่ลงทุนลงแรงทำงานมาก แต่เกิดประโยชน์น้อย ส่วนหนึ่งเพราะมีข้อกำหนดให้ต้องทำเช่นนั้น อีกส่วนหนึ่งก็เพราะผู้เกี่ยวข้องทำงานตามกฎระเบียบที่ไม่ปรับตัวตามสถานการณ์ คือตกเป็นเหยื่อของระบบที่แข็งทื่อ ไม่เรียนรู้
ทำให้ผมเตือนตนเองว่า ชีวิตที่เหลืออยู่น่าจะไม่กี่ปี น่าจะเลือกทำงานที่ ทำน้อย ก่อประโยชน์มาก ไม่เผลอหรือหลง ทำมาก ก่อประโยชน์น้อย ตามแนวทางราชการ
ผมจะทำตามหลักการดังกล่าวได้มากน้อยแค่ไหน น่าจะทำได้ในระดับหนึ่ง หากผมมีสติเตือนตนเองในเรื่องนี้ ดีกว่าไม่ตระหนัก
นี่คือเรื่องการจัดลำดับความสำคัญของการใช้เวลา ๒๔ ชั่วโมงในหนึ่งวัน และ ๗ วันในหนึ่งสัปดาห์ ทั้งในเรื่องลำดับความสำคัญของงานที่รับ และในวิธีทำงานแต่ละงาน เพราะสังเกตว่างานหลายชิ้นที่วิ่งมากระทบผม เสนอ “ผลงาน” ให้ตรวจสอบให้ความเห็นแบบ เอาปริมาณและรูปแบบเข้าว่า ไม่เน้นที่คุณภาพและคุณค่า ผมจึงต้องพัฒนาวิธีทำงานของตนเอง ที่จะต้องสามารถ “อ่าน” เอกสารแบบ ฝ่าป่า เพื่อหา “ผลไม้” ที่ต้องการ โดยไม่ต้องเดินสำรวจทั่วทั้งป่า
เป็นโจทย์การดำรงชีวิตการทำงานที่สนุก และท้าทายมาก สำหรับคนแก่อายุ ๘๐
วิจารณ์ พานิช
๒๘ ก.ย. ๖๕
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น