ระบำดอกหญ้า
สุภัชชา.(กระต่ายใต้เงาจันทร์)
ดอกหญ้าไหว ไหลลู่ สู่เนินหิน
ผ่านผืนดิน ซึมแทรก แหวกภูผา
ดอกหญ้าปลิว ลอยฟุ้ง ท้องทุ่งนา
แม้จะเเป็น แค่ดอกหญ้า ก็น่ามอง
เจ้าล้มลุก คลกคลาน มีดาษดื่น
เจ้าหลับตื่น ท้าทาย ตอบสนอง
เจ้ากล้าแกร่ง ใช้ชีวิต ตามครรลอง
เมื่อเรามอง ดอกหญ้า น่าชื่นชม
เฉกเช่น วิถีธรรมดา ของชีวิต
มีเรื่องคิด ทุกข์สุข มีขื่นขม
มีความสุข ยินดี มีชื่นชม
มีล้มลุก คลุกคลาน ในชีวิต
ใช้ชีวิตเช่น ดอกหญ้า ที่กล้าแกร่ง
แม้ฟ้าฝน ลมแรง มาปกปิด
แม้บางคราว ถูกเหยียบย่ำ จนมืดมิด
ดอกหญ้า ก็มียังชีวิต. ท้าตะวัน