๑,๒๙๘ ค่าน้ำนม

        เสียงเพลงที่ไพเราะ และมีความหมาย ได้ยินได้ฟังครั้งคราใด ก็จะให้ความรู้สึกคิดถึงแม่ทุกครั้ง วันนี้ ครูผู้ดำเนินรายการเปิดให้แม่และลูกได้ฟังเพื่อสร้างสีสัน เป็นแบบเสียงเพลงบรรเลงขับกล่อมตลอดงาน

         งานวันแม่แห่งชาติ…จัดต่อเนื่องมาทุกปี เนื่องในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา ๑๒ สิงหาคม เพื่อน้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินี พระพันปีหลวง

            โดยมีประธานคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานเป็นประธานในพิธี ถวายพระพรและร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี เพิ่มความเป็นสิริมงคลแก่คณะครู นักเรียนและผู้ปกครอง(แม่)ทุกคน

          จากนั้นได้เวลาอันเป็นมงคลฤกษ์ ที่ลูกทุกคนจะได้กราบแม่อย่างใกล้ชิด แม่บางคนมาไม่ได้ก็ส่งป้า น้า อา และย่ายายมาแทน นักเรียนบางคนไม่มีแม่ ผู้ปกครองก็ไม่สะดวกที่จะมาร่วมงาน  แต่นักเรียนก็เข้าร่วมกิจกรรมอย่างอบอุ่น

        เพราะที่โรงเรียนมีครูให้กราบและให้กอดแทนแม่ได้ ลูกไม่ต้องอยู่บ้านเฉยๆ การไม่มีแม่แท้ๆให้กราบ มิใช่ปมด้อยแต่อย่างใด และไม่ใช่เรื่องของการขาดโอกาส การกราบครูผู้หญิง จะสร้างความรู้สึกที่ดีให้เกิดขึ้นในใจเด็ก

          เมื่อร้องเพลง “ค่าน้ำนม”ขับกล่อมให้แม่ฟังเป็นที่เรียบร้อย ลูกทุกคนก็ก้มลงกราบแม่พร้อมกันอย่างงดงามยิ่งนัก ทำให้ครูนึกในใจว่างานแบบนี้ ไม่จัดทุกปี คงไม่ได้แล้ว แม่ทุกคนมีสีหน้าซาบซึ้งตรึงใจ น้ำตาไหลไปตามๆกัน

          รายการสุดท้ายเป็นการมอบรางวัลให้นักเรียนที่เข้าร่วมกิจกรรมแสดงความสามารถ ด้านการเขียนเรียงความ..ความรักที่มีต่อแม่…วาดภาพแม่อันเป็นที่รักและการออกแบบการ์ดวันแม่ ที่สวยที่สุดในชีวิต

        ครูให้เด็กหญิงข้าวหอม นักเรียนชั้นป.๖ ที่ได้รับรางวัลผลงานการเขียนเรียงความ..อ่านเรียงความออกอากาศ.แม่ที่นั่งฟัง…เงียบกริบ ส่วนครูก็รู้สึกสงสาร ความตอนหนึ่ง ข้าวหอมบอกว่า..วันนี้แม่ของหนูยุ่งมาก เพราะเป็นวันจ่ายสารทจีน หนูคิดว่าคงจะไม่ได้มาโรงเรียนแล้ว แต่หนูโชคดีที่มีครู หนูขอกราบครูแทนแม่ของหนูนะคะ….

           เสร็จสิ้นพิธีการและงานสำคัญในห้องประชุมใหญ่ ครูให้นักเรียนชั้น ป.๔ - ๖ ลงสู่แปลงนาเล็กๆ แต่เต็มไปด้วยน้ำและโคลน ตลอดจนต้นกล่้าที่นุ่มมือ ให้นักเรียนและตัวแทนผู้ปกครอง ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้และปฏิบัติการดำนาไปด้วยกัน

    นักเรียนดำนาได้รวดเร็ว โดยดูตัวอย่างจากแม่ ผู้ซึ่งเป็นวิทยากร คอยแนะนำไม่ให้ดำถี่เกินไป แต่นักเรียนบางคนก็ดำห่างมากเกิน ทำให้แม่ต้องเดินย้อนกลับไปซ่อมให้ต้นกล้ามีระยะที่สวยงามพอเหมาะพอดี

         เด็กชั้นป.๑ - ๒ มานั่งดู คอยให้กำลังใจรุ่นพี่ วันนี้ครูยังไม่ให้ลงไปช่วย แต่คงมีสักวันที่เขาและเธอคงได้ปฏิบัติจริง ในเรื่องราวของการทำนา แต่วันนั้น…ครูคนนี้..คงจะเกษียณอายุราชการไปแล้ว

          ผลงานของนักเรียน…ผ่านไปเป็นที่เรียบร้อยสวยงาม การดำนาวันแม่ เพื่อจะไปเก็บเกี่ยววันพ่อ..ต่อเนื่องมาอย่างมั่นคงและยั่งยืน สืบสานความรู้สึกที่รู้คุณค่า ของค่าน้ำนมและเม็ดข้าว ที่หล่อเลี้ยงเรามา..จวบจนถึงทุกวันนี้

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๑ สิงหาคม  ๒๕๖๕