ชีวิตที่พอเพียง 4275. ทำงานเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา ๑๔๙. เดินออกกำลังที่เชียงใหม่ ๑๙ มิถุนายน ๒๕๖๕

 

          ที่จริงเป็นการเดินในสถานที่คุ้นเคย และเคยเล่าไว้หลายครั้ง    คือออกจากซอยโรงแรมแคนทารีฮิลล์ส    ไปเดินบนถนนนิมมานยามเช้าตรู่ยังแทบไม่มีรถ    เลี้ยวเข้าซอยนิมมานเหมินท์ ๖   วกออกมาแล้วเข้าไปเดินในสวนสุขภาพ และลานหน้าหอประชุม มช.    รวมเป็นเวลา ๕๐ นาที เหมือนเดินที่บ้านปากเกร็ด       

 แต่คราวนี้เป็นการเดินเว้นช่วงจากคราวที่แล้วน่าจะกว่า ๓ ปี    และเป็นช่วงโควิดระบาด คนเดินถนนยังสวมหน้ากากอนามัยกันอยู่   ผมจึงถือโอกาสสังเกตความเปลี่ยนแปลงของอาคารร้านค้า   พบว่ามีทั้งที่ยังเหมือนเดิมและที่เปลี่ยนแปลงไป    เห็นได้ชัดว่า อาคารชั้นเดียวโดนแทนที่ด้วยอาคารขนาดใหญ่หลายชั้นในหลายที่   

ที่เตะตาคือป้ายร้านจะมี ๓ ภาษาคือ ไทย อังกฤษ และจีน   ในหลายที่ตัวอักษรจีนใหญ่กว่าอีกสองภาษา    สะท้อนความคึกคักของนักท่องเที่ยวจีนยุคก่อนโควิด    ที่ตอนนี้ไม่มีเลย เพราะประเทศจีนใช้นโยบาย zero Covid   ปิดเมืองปิดประเทศจนกว่าโควิดจะเหลือศูนย์    ที่พูดกันว่าก่อผลกระทบต่อเศรษฐกิจโลกอย่างร้ายแรง และไม่สมเหตุสมผล   

 สวนสุขภาพของ มช. แทบจะไม่เปลี่ยนแปลง    ผมเดินในสวนสุขภาพแล้วออกไปเดินที่ล้านกว้างหน้าศูนย์ประชุม มช.   ได้บรรยากาศเก่าๆ ที่เคยมาเดินแทบทุกเดือนเมื่อหลายปีก่อน   ที่ต่อไปนี้ไม่มีวันกลับ เพราะข้อจำกัดดด้านความเจ็บป่วยของภรรยา   

 เป็นการเดินออกกำลังไปพร้อมๆ กับการปลงอนิจจัง   ว่าชีวิตต้องเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา   

วิจารณ์ พานิช   

๑๙ มิ.ย. ๖๕

ห้อง ๑๔๑๒ โรงแรมแคนทารีฮิลล์ส   เชียงใหม่