ธรรมะ เปรี้ยงๆๆ

...........................
ธรรมะ เปรี้ยงๆๆ
...........................

.

คุณหนุ่ยบอกว่า…หลวงปู่เนตร ท่านคือพ่อแม่ครูบาอาจารย์ผู้ให้กรรมฐาน แก่คุณหนุ่ย และคุณหนุ่ยก็ปฏิบัติกรรมฐานนี้เรื่อยมา

.
ชีวิตเกือบจะทั้งชีวิตของคุณหนุ่ยที่นุ่งขาวห่มขาว
มันเหมือนเป็นโชคชะตาฟ้าลิขิต ที่ทำให้เป็นแบบนี้... เช่นนี้
.
และกว่าจะได้มีโอกาสพูดคุยสนทนาข้อธรรมกับคุณหนุ่ยได้นั้น...ใช่ว่าจะปุ๊บปั๊บได้เลยนะครับ ทุกอย่างมีเหตุปัจจัยเสมอ จาก 1 ปี เป็น 2 ปี เป็น 3 ปี กว่าคุณหนุ่ยจะเปิดใจ...กว่าธรรมะจะจัดสรร ....มันก็มีเวลาของมันเสมอ
.
คุณหนุ่ยบอกว่า…ให้เรามีความสุขในสิ่งที่ทำ และสิ่งที่ทำนั้นมันต้องไม่เบียดเบียนใครด้วย ทั้งกาย วาจาและใจ

และการอยู่กับเรื่องทางโลกล้วนๆ โดยไม่มีธรรมอยู่ด้วยเลยนั้น เกิดมาก็น่าเสียดาย เพราะเราไม่เข้าใจว่า…เกิดมาทำไม? เกิดมาก็เป็นได้แค่เพียง ทาสของสังขาร
.
หากเกิดมาแล้ว ไม่ภาวนา ไม่สละออก ไม่ปล่อยวาง มันก็มีแต่ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และมีแต่ทุกข์เท่านั้นที่ดับไป ...ก็เพราะความโลภ
.
เพราะสิ่งนี้มี...สิ่งนี้จึงมี
เพราะสิ่งนี้ไม่มี...สิ่งนี้จึงไม่มี
เมื่อมีเหตุ...ก็มีผลตามมาเสมอ

บ้านของเราจะสะอาดนั้น
เราต้องกวาดเอง
ไม่ต้องรอให้ใครกวาดให้
 

สภาวะธรรม ก็เหมือนกัน ไม่มีเรื่องบังเอิญ
เกิดขึ้นแล้วไม่จำเป็นต้องไปเหมือนใคร
เราจะเข้าใจจากสภาวะจิตที่ฟอกขาวจนบริสุทธิ์ด้วยตัวของเราเอง และเราก็จะไม่ลังเลสงสัยในธรรมะของพระพุทธองค์เลย...คุณป๋องจำไว้นะ

.

สาธุธรรมครับคุณหนุ่ย
(ข้อธรรมบางตอนที่นึกได้จากการที่ได้สนทนาธรรมกับคุณหนุ่ยกว่า 2 ชั่วโมง)
 

วันอาทิตย์ที่ 17 กรกฏาคม พ.ศ. 2565