ต้อนรับองค์กรกิจกรรมนักศึกษามหาวิทยาลัยแม่โจ้สู่มอดินแดงแห่งความหวัง

ทราบข่าวจากสภานักศึกษา มข. ว่าเพื่อน ๆ องค์กรกิจกรรมมหาวิทยาลัยแม่โจ้ จะมาพบปะแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในวันที่ 24 พฤษภาคม 65  สภานักศึกษาจึงชวนที่ปรึกษาให้ไปร่วมต้อนรับ แต่ก็ไม่ได้รับปากว่าจะไปร่วมเพราะน่าจะมีภารกิจอื่นใด .... ผ่านไปหลายวัน คิดได้ว่า อาจารย์นักกิจกรรมตัวยงของแม่โจ้ เราก็คุ้นเคยกันดีนี่ ลองแชทไปถามดูสิว่าจะมากับเขาไหม??? ปรากฏว่าร่วมเดินทางมาด้วย เอาละหว่า งั้นก็คงต้องหาสิ่งของบางอย่างมอบให้ต่างหน้าต่างใจกลับไปแม่โจ้สักเล็กน้อย... ถึงวันจริงจึงไปร่วมนพิธีต้อนรับ จับพลัดจับผลูได้อยู่ร่วมแลกเปลี่ยนจนถึงการส่งขึ้นรถเพื่อเดินทางมุ่งหน้าต่อไปอุดรธานี

 

ตั้งใจจะเขียนสรุปความของการเดินทางมาพบปะแลกเปลี่ยนครั้งนี้ เพราะคำถามจากทีมอาจารย์แม่โจ้ ทำให้เกิดปัญญาค่อนข้างมากในขณะแลกเปลี่ยนมุมคิดมุมมองระหว่างกัน... จนแล้วจนรอดก็กลับลืมไปเสียเกือบสิ้นว่า ถามเรื่องอะไรบ้าง????

จึงขออนุญาตอาจารย์สรุชัย น้องรัก นำข้อความจาก Facebook ที่บันทึกการเดินทางไว้ และสรุปความ สะท้อนผ่านได้เป็นอย่างดี 

 

บันทึกการเดินทาง ฉบับที่ 4

วันนี้ได้กลับเข้ามา ม.ดินแดง มหาวิทยาลัยขอนแก่น ยังคงสง่างามด้านการพัฒนานักศึกษา ปรับเปลี่ยนตามยุคสมัย มีความแตกต่างน่าสนใจ คือการเลือกกิจกรรม จากการทำประชาคมของนักศึกษา จึงได้กิจที่ทำให้นักศึกษาเข้าร่วมในยุคออนไลน์เป็นอย่างดี  แต่ที่ลืมไม่ได้ คือ มิตรภาพของพี่ยอด ยอดนักกิจกรรม ยอดนักพัฒนานักศึกษา ที่ยังคอยส่งมอบกำลังใจต้อนรับอย่างดีเสมอ มข.กว้างมาก แต่เหมือนแคบเพราะไปเกือบทั่ว ม.แล้ว  ป้ายจากรูปภาพเป็นไอเดียที่ดี ทำไว้สำหรับการร้องเรียนโดยองค์กรนักศึกษา น่านำไปทำไว้ในพื้นที่ต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัย ที่เปิดโอกาสให้ทุกคนได้พัฒนามหาวิทยาลัยร่วมกัน

 

ปัจฉิมลิขิต บันทึกการเดินทาง

ระยะยางอันยาวไกลของการศึกษาดูงาน องค์กรนักศึกษาภาคอีสาน ตั้งแต่ 21 ถึงวันนี้ นานแล้วที่ไม่ได้นั่งรถบัสนานๆ จากสถานการณ์โควิด 2 ปี ปีนี้ถือเป็นโอกาสที่ดีในการได้เปิดมุมมองเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ การออกเดินทางผมเชื่อเสมอว่าได้อะไรที่มากมาย ได้เรียนรู้เขา ได้เรียนรู้เราในการทำงานในมิติใหม่ มิติเก่า ที่ได้พัฒนา

ได้พบได้เห็นความเปลี่ยนเเปลงของบ้านเมืองภายนอก ได้พบมิตรภาพและเรียนรู้กันในการเดินทาง

มีนักปราชญ์กล่าวไว้ว่า หากอยากรู้อะไรให้ออกเดินทางตามหาความฝัน

 

อาจารย์สุรชัย /เอ็ดดี้ ได้สรุปความสั้น กระชับ และงดงามในวิถีของนักกิจกรรม 

 

ผมจำคำถามได้คลับคล้ายคลับคลาถึงการดำรงอยู่ของกิจกรรมนักศึกษาภายใต้บริบทที่เปลี่ยนไปในวิถีใหม่ภายใต้มาตรการโรคระบาด ...  มข. ทำอย่างไร?  กับอีกประเด็นที่น่าสนใจคือเรื่องของการ Engagement นักศึกษาในกระบวนการกิจกรรม ที่มีแนวโน้มว่า นักศึกษาให้ความสำคัญกับกิจกรรมนักศึกษาน้อยลง???

 

อย่างที่ผมกล่าวข้างต้นว่า “คำถามทำให้เกิดปัญญา”  เพราะเราไม่รู้ว่าจะถูกถามเรื่องอะไรบ้าง คำตอบจึงเป็นการตอบแบบฉับพลัน คำตอบอาจจะไม่ถูกต้อง ครบถ้วน แต่ถูกกลั่นกรองมาจากความรู้สึกนึกคิด ณ เวลานั้น 

 

การสร้าง การคิด และการสร้างสรรค์ กิจกรรมในช่วงโควิด-19 ระบาด ก็มีทั้ง Online  & On-site  รวมถึงแบบผสมผสาน และที่สำคัญการสร้างการมีส่วนร่วมของประชาคือ การสำรวจความเห็นจากนักศึกษาว่าจะทำอย่างไร แบบไหน  มีความเห็นอย่างไร อะไรเป็นประเด็นที่นักศึกษาและสังคมให้ความสนใจ... การปรับตัวให้เข้ากับวิถี จึงหลีกหนีจากความล้าหลัง เพื่อให้เกิดความร่วมสมัย

 

วันนี้ เปิดหนังสือเล่มหนึ่ง หน้ารองปก ก็มีข้อความว่า You must be  the change you wish to see in the world  โดยท่าน Mahatma Gandhi    ก็น่าจะเข้ากับบันทึกนี้เหมือนกัน  จงเป็นความเปลี่ยนแปลงที่คุณปรารถนาจะเห็นในโลกใบนี้

 

 

29 มิถุนายน 2565 

ณ มอดินแดงแห่งความหวัง