หลานศิษย์

เมื่อก่อนสอนศิษย์วัยรุ่นในชั้นเรียน มักบอกเรื่องชีวิตคู่ อย่าใจร้อนวู่วาม รอให้พร้อมเสียก่อน เรียนจบมีการมีงานทำ เลือกเฟ้นคนดี ๆ ร่วมกันสร้างครอบครัว ดูแลลูกน้อยที่จะเกิดมาให้ดีที่สุด เอาชีวิตเราเดี๋ยวนี้เป็นตัวอย่างก็แล้วกัน อย่าให้ลูกที่เกิดมาซ้ำรอยความเจ็บช้ำนั้นเข้าไปอีก

ตอนนี้ตั้งใจเรียนให้เต็มที่ จะรักกันชอบพอกันอย่าให้เลยเถิด นักเรียนชายต้องให้เกียรติ ถ้ารักจริงหวังแต่งต้องรอ นักเรียนหญิงต้องคิดเรื่องนี้ให้หนัก อย่าไปหลงคารมปลิ้นปล้อนเขาเอาง่าย ๆ สรีระร่างกายเราเสียเปรียบ หากพลาดพลั้งขึ้นมา..ถ้าผู้ชายเป็นฝ่ายตั้งท้องก็ว่าไปอย่าง (ฮา)

สอนลูกก็อย่างนี้ ปัจจุบันกลับตาลปัตร หวนถึงความเงียบเหงาของพ่อแม่ที่ขาดเด็ก ๆ ขาดลูก ขาดหลาน บ้านไม่คึกคัก ไม่มีชีวิตชีวา เหมือนตอนที่เราและน้อง ๆ ยังเด็ก ซึ่งอยู่กันพร้อมหน้า ถ้าปู่ย่าตายายมีเจ้าตัวน้อย ๆ ให้บ่นคอยกระจองอแง ให้จุกจิกรำคาญใจบ้าง บ้านคงเป็นบ้านมากกว่านี้

เพื่อนรักเคยกระเซ้า หลังได้ปรับทุกข์ด้วยหัวอกเดียวกัน ประชากรบ้านเราสมัยนี้เรียนมากขึ้น แต่งงานหรือมีครอบครัวช้าลง ที่ไม่แต่งอยู่เป็นโสดไปตลอดก็มีไม่น้อย น่าจะมากกว่าสมัยเราเยอะ รออีกหน่อย! มีหลานจริง ๆ เข้าเมื่อไหร่ เจ้าปังกับเจ้าปูนได้เป็นหมาหัวเน่าแน่ (ฮา)

เมื่อครู่ไปร่วมงานปลงผมนาคลูกศิษย์ที่วัด ซึ่งจะเข้าพิธีอุปสมบทในภาคบ่าย ทำให้โชคดีได้พบลูกศิษย์คนเก่งอีกคน ที่หน้าที่งานการก้าวหน้าไปไกลมาก ๆ ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้น ฉวยโอกาสรับบทบาทปู่ทันที ด้วยความกระหาย แม้จะเป็นหลาน ๆ จากลูกศิษย์ก็ยังดี (ฮา)