ชีวิตมนุษย์ที่เกิดมา…หากพิจารณาดูมีมากมาย หลากหลายเรื่องราวที่เข้ามาในชีวิต…ในบางเรื่องเข้ามาทำให้เรามีความสุข แต่บางเรื่องทำให้เรามีความทุกข์ แต่ในความทุกข์ทำให้ตัวเราได้เรียนรู้ทุกข์ เรียนรู้สุขด้วยตัวของเราเอง…มนุษย์เกิดมาเพื่อการเรียนรู้ เพราะเราต้องเรียนรู้ตลอดชีวิต ขอบอก…สุดท้ายเราก็ยังมีชีวิตที่ยังอยู่ได้บนโลกใบนี้ แต่รายทางที่ผ่านมาทำให้เรารู้สึกเหนื่อย แต่หากพิจารณาดูในความเหนื่อยนั้น เราก็สามารถที่จะทนอยู่ได้ และภูมิใจในเรื่องนั้น ๆ ที่ตัวเราได้ผ่านมันมา.."ฉันยังยิ้มได้"
หลายครั้งที่ชีวิต...เจอกับปัญหา
ทำให้ใจเธออ่อนล้าลงบ้างไหม
ฉันถามด้วยความรัก
ถามด้วยความห่วงใย
ไม่ได้ดูถูกเธอ...หวังแล้วก็ผิดหวัง
มาตั้งกี่ครั้ง...เธอก็ยังอยู่ตรงนี้ไม่จากไป
ฉันรู้มันยากนัก...ที่รักฉันนั้นขอบใจ
เธอเหลือเกิน...เหนื่อยหน่อยนะ
อยู่กับฉัน...เมื่อสิ่งที่ฝัน
นั้นมันไม่ง่ายเลย...แหละวันนี้ฉันรู้
ต้องเหนื่อยหนักกว่าที่เคย...แต่เธอก็ยังยิ้มได้
ไม่คิดจะยอมแพ้...เราก็ไม่แพ้
แค่เพียงทาง...ไม่มีดอกไม้ให้ก้าวเดิน
ขุนเขาหรือขวากหนาม...ด้วยรักมันคงไม่ยากเกิน
ที่จะเดินไปให้ถึงปลายทาง...เหนื่อยหน่อยนะ
อยู่กับฉัน...เมื่อสิ่งที่ฝัน
นั้นมันไม่ง่ายเลย...แหละวันนี้ฉันรู้
ต้องเหนื่อยหนักกว่าที่เคย...แต่เธอก็ยังยิ้มได้
ไม่คิดจะยอมแพ้...เราก็ไม่แพ้
แค่เพียงทาง...ไม่มีดอกไม้ให้ก้าวเดิน
ขุนเขาหรือขวากหนาม...ด้วยรักมันคงไม่ยากเกิน
ที่จะเดินไปให้ถึงปลายทาง
**********************************
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาในบันทึกนี้
บุษยมาศ แสงเงิน
๕ มีนาคม ๒๕๖๕
ที่มา : https://www.youtube.com/watch?v=9CBGHf0NS8k
ไม่มีความเห็น