#คุณคงสับสนว่านี่เป็นตอนจบที่สุขหรือเศร้า?
นี่เป็นช่วงเวลาสำคัญที่คุณจะต้องล้างซากความคิดนี้....
#ถ้าฝังใจในอดีตติดใจด้วยสุขหรือเศร้ามันก็จากคุณไปแล้ว....
ด้วยเวลา.สถานที่.ปฏิสัมพันธ์ผู้คน....ทรัพย์สินอสังหา....จากไป....
ด้วยความคิดตนเอง....คนรัก.คู่ครอง.พ้องเพื่อน.น้องพี่....เป็นอย่างไร?
มันก็เป็นอดีตที่ไม่ได้รับใช้คุณอีกต่อไปแล้ว....เปลี่ยนแปลงไปแล้ว....
แม้โหยหาเรียกร้องอย่างไร?....ก็ไม่เหมือนเดิม....จากอารมณ์ใดๆ....
กลางวันถึงเวลาแสงสว่างดวงอาทิตย์ก็ลับลา....ความมืดมาเยือน....
#แม้พระจันทร์วันเพ็ญจะแจ่มแจ้งขึ้นมาก็คงไม่เท่าทันแสงตะวัน....
แม้ทำงาน.ออกกำลังเหน็ดเหนื่อยเพียงไร?....พักหลับนอนหายได้....
ความแข็งแรงก็กลับมาได้เมื่อตื่น....ด้วยพลังธรรมชาติตนเอง....
#เช่นเดียวกันมืดแล้วก็สว่างวนเวียนเป็นพลังงานตามธรรมชาติ....
สับสน....อ่อนไหว-อ่อนแรง....กระตุ้น-เสพติด....เกิดจากจิตใจ....
สติ.สมาธิคืนมาย่อมมีปัญญาเกิดขึ้น....จะหาทางออกได้....
สงบใจปล่อยกาลเวลาเนิ่นไป....จะดึงสติกลับคืนมาได้....
#เมื่อตั้งสติดึงสมาธิคำนึงถึงสาเหตุปัญหาความมีอยู่จริงนั้น....
ใคร่ครวญแยกแยะอย่างมีสติ....ตัดใจเวทนาปัญหาทีละข้อได้....
อาจมีผลกระทบที่ไม่พึงปรารถนา....หรือความกลัวเกิดขึ้น....
เมื่อความจริงปรากฎ....ทำไง?
จงมีสติหายใจให้ยาว....อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดจะห้ามได้อย่างไร?
#จงลบความสับสนด้วยสติถึงจะทุกข์หรือสุขมันเกิดแล้วย่อมดับได้.
ยังมีความหวัง....ยังมีแสงพลังใจ....ยังมีใครที่ห่วงใย....ใคร่ครวญ....
อยากให้รู้ว่าฉันยังคอยเป็นกำลังใจให้เธอเสมอ....ที่รักของฉัน.
ยุกยิก จักรวาล 11-12-64
ไม่มีความเห็น