ชีวิตที่พอเพียง 4058. โลกที่เปลี่ยนไป

 

นิตยสาร The Economist ลงบทความ A Visual History. How the World Changed : Twenty Years After 9/11 in Economist Cover    บอกว่าเหตุการณ์ 9/11 (2001) ทำให้โลกไม่เหมือนเดิม    โดยสหรัฐอเมริกาเริ่มขบวนการไล่ล่า โอซามา บิ ลาเดน  และกวาดล้างกลุ่ม อัล เคดาห์    โดยตอนแรกคิดว่าอยู่ในอัฟกานิสถาน    ๑ ปีให้หลัง เปลี่ยนเป็นสงสัยว่าอยู่ในอิรัก    สิบปีหลังเหตุการณ์ 9/11 ทีมไล่ล่าของสหรัฐสังหารโอซามา บิน ลาเดน ได้ที่เมืองหนึ่งในปากีสถาน   

สหรัฐอเมริกาบุกอิรักโดยอ้างว่ามีอาวุธสงครามเพื่อทำลายล้างอย่างกว้างขวาง    เป้าหมายคือกำจัดประธานาธิบดีซัดดัม ฮุสเซน   ซึ่งในที่สุดก็จับได้และถูกแขวนคอ   พร้อมๆ กันกับความจริงเผยออกมาว่า ข้ออ้างว่าอิรักมีอาวุธสงครามระดับทำลายล้างนั้นเป็นการอ้างลอยๆ ไร้หลักฐาน 

ตามมาด้วยการเปิดโปงความโหดร้ายของทหารอเมริกันที่ปฏิบัติต่อเชลยศึก ในสถานกักกัน    และการวางระเบิดรถไฟใต้ดิน และรถบัสในลอนดอน เดือนกรกฎาคม 2005   ทำให้มาตรการรักษาความปลอดภัย ป้องกันการก่อการร้ายที่เริ่มมาตั้งแต่หลังเหตุการณ์ 9/11  ยิ่งเข้มงวดขึ้น            

สิบสามปีหลังเหตุการณ์ 9/11 พบว่ากลุ่ม ไอเอส (อิสลามิก สเตท) มีพลังก่อความไม่สงบ มากกว่ากลุ่ม อัล เคดาห์    ทั้งการรบแย่งชิงดินแดนทางตรงในตะวันออกกลาง    และการก่อวินาศกรรมผ่านระเบิดฆ่าตัวตาย     

ก่อนครบกำหนดยี่สิบปีของเหตุการณ์ 9/11 ปธน. ไบเดน ก็สั่งการให้ถอนทหารออกจากอัฟกานิสถาน    ซึ่งสำหรับผมเป็นสัญญาณบอกว่า อำนาจทางทหารไม่มีพลังเหนือพลังศรัทธาทางศาสนา     และการแสดงพลังเหนือทางอาวุธกินทรัพยากรมาก ไม่สามารถดำรงอยู่ได้นาน    การใช้พลังทางทหารมีผลทำลายตนเองด้านเศรษฐกิจ    ในที่สุดมหาอำนาจก็ต้องยอมรับการพ่ายแพ้    เหมือนกรณีสงครามเวียดนาม   

โลกที่ตึงเครียดระหว่างสหรัฐอเมริกาที่พยายามดำรงความเป็นมหาอำนาจโลก   กับความท้าทายจากกลุ่มมุสลิมที่รู้สึกว่าถูกกระทำจากมหาอำนาจ    และพร้อมพลีชีพเพื่อต่อสู้กับผู้กดขี่   ทำให้ชีวิตของพวกเราที่ไม่เกี่ยวข้องก็ต้องถูกกระทบ    ทั้งโลกต้องมีมาตรการป้องกันวินาศภัย ในที่ต่างๆ โดยเฉพาะในการเดินทางทางเครื่องบิน   

ผมตีความว่า ทั้งหมดนั้นเกิดจากการแสดงความเป็นมหาอำนาจ ไม่เคารพความเชื่อของผู้อื่นที่แตกต่าง   จึงเกิดกระแสต่อต้าน   เกิดคำถามว่า ใครกันแน่ที่เป็นผู้ก่อการร้ายต่อความสงบของโลก      

วิจารณ์ พานิช

๒๖ ก.ย. ๖๔