๑๑๗. งานพิเศษ....


ผมจ้างซอร์มาถางหญ้า แต่พอซอร์ลงมือไปได้ ไม่ถึง ๑๐ นาที ก็หยุดและวางจอบ เดินมาบอกผมว่าหญ้ายาวและดินเปียกแฉะ ถางยากมาก ต้องตัดด้วยเครื่องเท่านั้น ผมถามราคา ซอร์บอกราคาค่าจ้าง ทำเอาผมแทบเป็นลม…แต่ต้องทำใจดีสู้ซอร์ ..จัดไป

        บ้านผมอยู่ในทุ่งดินดำรีสอร์ท ปลูกสร้างกลางสวนลำไย ในเนื้อที่ ๓ ไร่ บ้านหลังไม่ใหญ่แต่ที่เป็นเรื่องใหญ่ในเวลานี้คือทรุดโทรมมาก เพราะอายุบ้านเข้าสู่ปีที่ ๑๙ แล้ว ก็แสดงว่าผมมีบ้านหลังแรกเมื่ออายุ ๔๐ ปี

        ปัญหาที่เด่นชัดอยู่ที่หลังคา น่าจะรั่วมามากกว่า ๓ ปี ต้องอดทนและเฝ้าผจญการหาสาเหตุ จ้างพม่าทำความสะอาดหลังคาก็หลายครั้ง ปัญหาไม่เคยหมดไป ทิ่้งไว้แต่รอยดำด่างของฝ้าเพดาน รวม ๒ ห้อง ผมนั่งมองเวลาน้ำฝนรั่วไหลจนเริ่มรู้สึกเคยชิน

            ผมตัดสินใจว่าจ้างช่างผู้รับเหมามืออาชีพ สำรวจตรวจสอบหลังคาอย่างเป็นทางการ พบว่า…กระเบื้องหลังคา ปูชิดติดกันเกินไป ทำให้น้ำฝนไหลลงรางได้ยากลำบาก จึงเปลี่ยนทางเป็นไหลเข้าบ้าน ผ่านฝ้าเพดานเข้าไป ในยามที่ฝนตกหนัก

          ช่างบอกว่า…ยังดีนะ..ที่เป็นกระเบื้องซีแพ็ค ถ้าเป็นกระเบื้องลอนคู่ ฝ้าคงเน่ากว่านี้ ผมฟังแล้วก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี ว่ามันเกี่ยวข้องกันยังไง

          เมื่อช่างทุบฝ้าเพดานที่ชำรุดทรุดโทรมลงมา ในเนื้อที่ ๒ ห้อง ก็คงราวๆ ๓๐ ตารางเมตร เศษซากฝ้าไม่เป็นชิ้นเป็นอัน นับได้ ๖ กระสอบ จึงเป็นการสร้างงานที่ดูใหญ่อยู่ไม่น้อย ในสถานการณ์โควิด ที่ยังไม่มีประกาศให้ปิดเทอม แต่ผมต้องเร่งทำโดยที่ไม่รอให้ฤดูฝนผ่านพ้นไป

           ผมแหงนมองความว่างเปล่าของเพดาน เห็นแต่กระทงฝ้า ที่ทำจากไม้ เคยเห็นครั้งแรกเมิ่อปี ๒๕๔๕ วันนี้สภาพยังดูดี พอรู้ว่าไม่มีปลวกมาเยี่ยมเยียน ผมก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาทันที

         วันนี้..ช่างไม้ติดตั้งฝ้าเพดานชุดใหม่ เสร็จแล้ว เหมือนได้ห้องใหม่ ดูสดใสสะอาดตา แต่ยังไม่เรียบร้อย ยังเหลืองานทาสีฝ้าที่ผมใช้สีควันบุหรี่ และงานติดหลอดไฟ ให้สมบูรณ์เหมือนเดิม

         นึกย้อนไป…ทำไมผมทนอยู่ได้มายาวนาน หลายฤดูฝนที่ต้องนำกาละมังมารองน้ำและเก็บกวาดเช็ดถูทุกครั้งหลังฝนตก ทั้งที่ปัญหาแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับงานช่างทั้งหลาย หรือว่าผมรอให้เป็นงานพิเสษ ในช่วงวันหยุดพิเศษแบบนี้

             คงจะเป็นวันพิเศษจริงๆ จึงได้ทำงานพิเศษ ๒ อย่างพร้อมกันได้ เพราะไหนๆก็อยู่บ้านแล้ว จัดเต็มกันไปเลย ด้วยการจ้างซอร์ คนงานพม่า…ปฏิบัติการงานในสวนลำไยหลังบ้านที่รกหญ้าอย่างรุนแรง….

              ผมจ้างซอร์มาถางหญ้า แต่พอซอร์ลงมือไปได้ ไม่ถึง ๑๐ นาที ก็หยุดและวางจอบ เดินมาบอกผมว่าหญ้ายาวและดินเปียกแฉะ ถางยากมาก ต้องตัดด้วยเครื่องเท่านั้น ผมถามราคา ซอร์บอกราคาค่าจ้าง ทำเอาผมแทบเป็นลม…แต่ต้องทำใจดีสู้ซอร์ ..จัดไป

               สวนหลังบ้าน..ที่รกทึบ ผมไม่ได้เหยียบย่างเข้าไปดูแลมากว่า ๔ เดือน เพราะผมกลัวทั้งงูและยุง งูก็ไม่เท่าไหร่ แต่ยุงชุมมาก มันร้ายกว่าเสือจริงๆ เพราะเสือมันไม่ได้มาอยู่ในสวนลำไยอย่างแน่นอน

              ซอร์..จัดการเสียเตียนโล่งโปร่งตา ตรงไหนใช้เครื่องตัดหญ้าไม่ได้ ซอร์ก็จะใช้มีดตกแต่งกิ่ง ทำให้ผมรู้สึกอยากเดินเที่ยวชม เพื่อสูดอากาศที่บริสุทธิ์ เปลี่ยนบรรยากาศจากการคุมงานซ่อมแซมฝ้าเพดานชั้นบน มาดูงานในสวนชั้นล่าง สลับกันไปมา

         งานพิเศษ…ที่เข้ามาในวันนี้ ทำให้รู้สึกมีผลงาน การใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ แต่ก็นั่นแหละ การได้เป็นเจ้าของ การได้สิทธิครอบครองสิ่งใด.."หน้าที่"จะตามมาทันที คือการดูแลและบำรุุงรักษา ให้มีการต่อยอดและมั่นคงก้าวหน้า..ยาวนาน เช่นเดียวกับ บ้าน หลังนี้

ชยันต์  เพชศรีจันทร์

๒๘  กันยายน  ๒๕๖๔            

 

 

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 692627เขียนเมื่อ 28 กันยายน 2021 21:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน 2021 11:37 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท