ลุงกับป้าเที่ยวนิวยอร์ก ตอนที่ 2 อาคารผู้โดยสารขาออก LAX

11 ตุลาคม 2555 ราวเที่ยงวัน ผมและป้าเขมมาถึงสนามบินลอสแองเจลิส (LAX)  อาคารผู้โดยสารขาออกภายในประเทศ ผมหิ้วเป้ใบเก่งและยกกระเป๋าลากของป้าเขมลงจาก BMW

“เดินทางปลอดภัยนะพี่ มีอะไรก็ส่งข่าวด้วย” ต้อยกำชับ ก่อน

ยกมือไหว้และเคลื่อนรถคันงามจากไป

 ผมสะพายเป้มือขวาลากกระเป๋าเดินตามป้าเขมที่สะพายกระเป๋าถือเดินเข้าอาคารไปก่อน

อาคารผู้โดยสารขาออกภายในประเทศ สนามบินลอสแองเจลิส มีทั้งหมด 8 อาคาร ผมมาที่อาคารผู้โดยสาร 3 สายการบิน Sun Country Airlines

ไม่มีการสแกนหน้าประตูทางเข้า พอหลุดเข้ามาในอาคารก็เห็นเคาน์เตอร์สายการบิน Sun Country Airlines อยู่ขวามือเกือบติดทางเข้า มีฝรั่งเข้าแถวขึ้นตั๋ว 4-5 คน ผมกับป้าเขมรีบเข้าไปต่อท้าย การเช็คอินเหมือนดอนเมืองแต่กระเป๋าโหลดเขาให้ลากไปอีกที่ใกล้กับบันไดเลื่อนที่จะขึ้นชั้น 2 ไม่สะดวกเหมือนบ้านเรา

พอขึ้นมาชั้น 2 เราก็เดินตามป้ายไปที่ Gate ซึ่งไม่ไกลเลย แบบผมเผลอร้อง

“อ้าว..ถึงแล้วเหรอ”

“ร้องทำไม ถึงแล้วซิ” ป้าเขมดุเบาๆ แล้วนั่งบนเก้าอี้ใกล้ๆ ที่ว่างอยู่หลายตัว ผมวางเป้และนั่งบนเก้าอี้อีกตัวถัดไป

มันง่ายมาก เหมือนกับว่าไม่มีการสแกนกระเป๋าและเป้ที่ผมหิ้วขึ้นเครื่องเลย

“เขาสแกนเป้ตรงไหน” ผมถามป้าเขม

“ไม่รู้ซิ ไม่เห็น” ป้าเขมตอบ แล้วถาม

“หิวไหม” เพราะเรากินข้าวก่อนจะออกจากบ้านต้อยตอนสิบโมงเศษ

“ไม่หิว” ผมตอบ ก็ผมกินข้าวเหนียวหมูทอดและน้ำพริกปลาร้า เรียกว่าอัดจะแน่นกระเพาะ

เมื่อเราต่อแถวขึ้นเครื่อง ผมก็ได้รับคำตอบ เขาสแกนคนและสัมภาระขึ้นเครื่องตอนนี้เอง เราเดินผ่านเครื่องสแกนไปที่ประตูซึ่งพนักงานรออยู่แล้ว แสดงตั๋วพร้อมพาสปอร์ต

14.00 น. Sun Country Airlines ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าเหนือลอสแองเจลิส มุ่งหน้าที่ ท่าอากาศยานนานาชาติฟินิกซ์ สกาย ฮาร์เบอร์ (Phoenix Sky Harbor International Airport) ซึ่งเป็นจุดพัก เปลี่ยนเครื่องไปท่าอากาศยานนานาชาติ จอห์น เอฟ เคนเนดี