ฝนโปรยไม่หยุดเลยโว้ย !!!
คิดในใจเสียงดังสะเทือน-อก
รู้สึกตัวตื่นช่วงเวลาหกนาฬิกาเศษ
เงี่ยหูฟังเสียงเม็ดฝนตกกระทบผิวน้ำและใบไม้
แว่วลอดผ่านช่องหน้าต่างด้านทิศใต้
ชวนให้ต้องลุกพับฟูกนอนออกมาทำกิจแต่เช้า
ติดเตาต้มน้ำ-ชงกาแฟหุงข้าวเตรียมกับข้าว
จักรยานสองคัน หน้าตามอมแมม
จอดเบียดกันอยู่ในห้องนอนแคบๆ
ชี้ชวนให้ผมต้องเห็นใจนำออกมาเช็ดล้างทำความสะอาด
ท่ามกลางฝนโปรยยาวเนื่องอย่างไม่เห็นแววเงาแดด
วันนี้วันหยุดนักขัตฤกษ์เสียด้วย
มันควรเป็นวันพิเศษของการนอนนอน และนอน ให้เต็มอิ่ม
คุณว่าไง ?????
ไม่มีความเห็น