ความอัศจรรย์ในคุณพระพุทธศาสนา

หลวงปู่ผ่าน ปัญญาปทีโป แห่งวัดป่าปทีปปุญญาราม อ.อากาศอำนวย จ.สกลนคร พระอริยสงฆ์ ศิษย์พระอาจารย์ หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ท่านเคยเล่าว่า ครั้งหนึ่งที่ท่านออกจากสมาธิแล้ว ท่านเห็นบุ้งตัวเล็ก ๆ ตัวหนึ่ง คลานกระดืบ ๆ เข้ามาหาท่าน ท่านจึงเกิดความสงสัยว่า “บุ้งตัวเล็ก ๆ นี้ จิตมันใหญ่ไหม ช้างตัวใหญ่ ๆ จิตมันเล็กไหม หรือว่าเท่ากัน”

ความสงสัยนี้มันคาใจของหลวงปู่ผ่านไม่หายไปจากใจเสียที หลวงปู่ฯอยากรู้แต่ไม่รู้ว่าจะถามใคร? จึงเก็บไว้ในใจเรื่อยมา

จนกระทั่งวันหนึ่ง หลวงปู่ผ่านท่านได้ฟังเทศนาธรรมของพระอาจารย์หลวงปู่มั่นฯ ร่วมกับพระเณรในปกครองของท่าน อยู่ ๆ พระอาจารย์หลวงปู่มั่นฯ ท่านก็ได้กล่าวขึ้นมาว่า

“บุ้งตัวน้อยๆ ช้างตัวใหญ่ๆ จิตมันก็เท่ากันนั่นแหละ”

คำพูดของพระอาจารย์หลวงปู่มั่นฯ นี้เองทำให้หลวงปู่ผ่านท่านหายสงสัยแต่ก็เกิดอัศจรรย์ใจและกลัวพระอาจารย์หลวงปู่มั่นฯท่านมาก และไม่กล้าคิดนอกลู่นอกทางเลย

สิ่งนี้เองที่ทำให้หลวงปู่ผ่านและศิษย์คนอื่นๆ ไม่มีใครกล้าคิดในสิ่งที่ไม่ดี เพราะกลัวท่านพระอาจารย์หลวงปู่มั่น นั่นเป็นเพราะว่าท่านหยั่งรู้ในความคิดของผู้อื่นหมดไม่ว่าจะคิดอะไรตาม?

ตรงนี้เองครับ ทำให้ผมอดคิดถึงภาพเหตุการณ์ ทำนองเดียวกันนี้ที่เกิดขึ้นกับตัวเองไม่ได้ เป็นภาพที่ผมยังคงจำได้ติดตาไม่เคยลืมจนกระทั่งถึงทุกวันนี้

เมื่อครั้งที่ผมได้อยู่ปรนนิบัติท่าน และเมื่อถึงเวลาอันสมควร ผมจึงได้กราบลาองค์ท่าน แต่ระหว่างที่ผมหันหลังเดินออกจากท่านไปนั้น ใจผมก็คิดต่อครับว่า... เดี๋ยวผมจะไปซื้อผ้าขนหนูผืนเล็ก ๆ สักผืนเพื่อจะเอาไปรองพระพุทธรูปที่หิ้งพระในบ้าน เพียงแค่ผมคิดในใจนะครับ แต่แล้วจู่ ๆ ท่านก็เรียกผม พร้อมกับพูดว่า “ให้รอก่อน” แล้วท่านก็เดินเข้าไปในกุฏิของท่าน

สิ่งที่ท่านถือออกมาด้วยนั่นคือ ผ้าขนหนูผืนเล็ก ที่ผมคิดในใจว่าจะไปซื้ออยู่พอดี ผมได้เก็บเรื่องนี้ไว้กับตัวนานมาก และบันทึกที่ผมเขียนขึ้นมานี้เอง ทำให้ผมรับรู้ได้ถึงความมหัศจรรย์ของจิตจากองค์ท่าน ซึ่งท่านไม่เคยพูด แต่ท่านกลับมีเมตตาต่อตัวผม แสดงให้ผมรู้ มันทำให้ผมเกิดความศรัทธายิ่งในคุณูปการของพระพุทธศาสนา บุญคุณของพระพุทธศาสนาที่เปี่ยมล้น และซึมซับออกมาผ่านองค์ท่าน พ่อแม่ครูบาอาจารย์ที่ผมเคารพรัก เทิดทูนอย่างสุดหัวใจ

น้อมกราบนมัสการองค์ท่าน

ขอให้ท่านมีสุขภาพแข็งแรงครับ

พระราชไพศาลมุนี

วัดธรรมบูชา

สุราษฎร์ธานี