จิตและกายเป็นสหายกันมักได้ยินเกจิสอนว่า จิตเป็นนายกายเป็นบ่าว แต่เรามาคิดใหม่ว่า จิตและกายเป็นสหายกัน มันมีเหตุผลอยู่ว่า ชีวิตเรานี้มันเนื่องอยู่กับผัสสะ๖อย่างคือตาหูจมูกลิ้นกายใจ เป็นเรื่องกายเสีย๕จิตอีก๑ (คือใจ) ถ้าเอาปริมาณเป็นใหญ่จะได้ว่ากายเป็นนายจิตด้วยซ้ำไป เพราะมี๕รุม๑ยังมีคำกล่าวที่พอฟังขึ้นว่าคนเราจะบรรลุธรรม/ตรัสรู้ได้ต้องเกิดมาเป็นคนเท่านั้น ถ้าเกิดเป็นเทวดา/หรือสัตว์เดรัจฉานจะไม่สามารถบรรลุธรรมได้..ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ชัดเลยว่าจิตของเราต้องอาศัยกายในร่างของมนุษย์ในการบรรลุธรรม จิตและกายจึงเป็นสหายกันด้วยประการฉะนี้—–คนถางธรรม..๑๕มีค. ๖๔
ไม่มีความเห็น