นวนิยายเรื่องสั้น "ขนำ" ตอนที่ ๒/๒ ขนำหลังใหม่

น้าแก้วเดินมือหนึ่งถกผ้าถุงเลยเข่า เพื่อไม่ให้เปื้อนโคลน อีกมือหนึ่งกระวีกระวาด ขณะที่ปากร้องเรียกลั่น "น้องเอก มาเร็ว มาเร็ว มาเร็ว" 

เอกได้ยินเสียงน้าแก้วเรียก "น่าว่ามีไหรจู้หลาว" เขารำพึงในใจ ขณะที่สมองรู้สึกสับสนมึนๆ เมื่อน้าเรียกก็ต้องเก็บอุปกรณ์ก่อสร้าง จากนั้นรีบใส่รองเท้าบูทเดินผ่านทางที่เละไปด้วยโคลน ถอดรองเท้าขึ้นไปบนบ้าน มองเห็นน้าเป็ดกำลังเลื้อยเหมือนงู ตัวเกร็ง มือทั้งสองประกบชูไปข้างหน้า เลื้อยไปเลื้อยมา พร้อมกับบอกว่า "เอาผ้าขาวมา" น้ากบรีบไปที่บ้านและหยิบผ้าขาวยาวมาปูลาดจากท้ายครัวไปที่เตียงยาย น้าเป็นซึ่งตอนนี้น่าจะคือวิญญาณงูในร่าง ค่อยๆเลื้อยไปบนผ้าขาวไปถึงเตียงของตาย จากที่สังเกตไม่เห็นว่าจะยายจะรู้สึกกลัวอะไร ขณะที่หน้าตาของตากบดูเคร่งเครียด วิญญาณงูในร่างของน้าเป็ด (เข้าใจว่าอย่างนั้น) บอกให้ไปหาดอกไม้ ธูปเทียนใส่กรวยมา จากนั้นจึงทำพิธีวนบนศีรษะของยาย ก่อนที่จะวนได้ยกมือไหว้ยายก่อน ดูเหมือนจะเป็นการแสดงซึ่งความเคารพ เสร็จจากพิธีแบบนั้นแล้ว วิญญาณงูในร่างน้าเป็ดจึงบอกให้ไปหาด้ายดิบมา แล้วฟั่นผูกข้อมือของแต่ละคน โดยให้คนที่มีอายุมากกว่าผูกข้อมือคนที่มีอายุน้อยกว่า จากนั้นเป็นการสื่อสารระหว่างน้าเป็ดที่มีวิญญาณงูในร่าง น้ากับ และน้าแก้ว มีข้อความจำนวนหนึ่งที่วิญญาณงูในร่างของน้าเป็ดสื่อสารให้น้ากบรับทราบ เช่น งูนี้เป็นงูเจ้าที่ มาอยู่ฝั่งที่ดินยาย เพราะที่ดินติดกันเดิมทีเป็นผืนเดียวกัน แต่หลังจากแบ่งขายไปทางเจ้าของไม่ได้เอาใจใส่เลย ต่อไปหากจะไหว้เจ้าที่ให้นำไปไหว้ที่หลังขนำ ข้อความนี้ทำให้เอกที่ได้ยินจึงกับอุทานในใจ" เห้อ..." ให้น้ากบไปเคลียร์จอมปลวกหลังบ้านให้เรียบร้อย หากอยากรู้ว่าใครที่อยู่ตรงนั้น ในวันขึ้น ๑๕ ให้เปิดหน้าต่างดูได้ ไม่ต้องกลัวไม่มีใครทำอะไรหรอก อาจมาให้เห็นบ้าง ฯลฯ

เอกที่คอยระวังอยู่ข้างหลังน้าเป็ด ก็คอยระวังตลอดเวลา เมื่อไม่มีใครสงสัยหรือสอบถามอะไรแล้ว วิญญาณดังกล่าวจึงออกไป ร่างน้าเป็ดร่วงลงแต่เอกได้รับไว้ทัน และปล่อยให้น้าเป็ดนอนหอบเหมือนหมดหลังงาน

ดูเหมือนว่า เวลาของสิ่งที่ปรากฏแม้จะไม่นาน แต่ช่างยาวนานเสียเหลือเกิน เอกได้แต่ตั้งคำถามในใจว่า นี่คืออะไร จริงหรือ ถ้าจริง วิญญาณของงูที่กำลังเลื้อยไปเลื้อยมาจะสลับมาสู่ร่างคนได้อย่างไร หรือน้าเป็ดเป็นโรคติดต่อบางชนิด เมื่อเห็นภาพน้าแก้วก็ผวาแล้วแสดงตนเป็นงู เงื้อยชูคอเหมือนงู และสุดท้ายคือ อะไรทำให้ฉันต้องมาเจอและเรียนรู้สิ่งดังกล่าวนี้ คำถามต่างๆหลั่งไหลมาจากไหนไม่รู้ แต่ก็เกิดกับเขาโดยที่เขาก็หาคำตอบนี้ไม่ได้ แต่สิ่งที่รู้คือ หลอน