๑,๑๙๐ อ่อนโยนกับคน..เข้มแข็งกับงาน


" ย้อนไปหลายปีก่อน ผมถูกสอนจากผู้บริหารระดับสูง ที่จบปริญญาเอกด้านบริหาร..ให้มอบหมายงาน..อย่าไปทำเอง..แต่ผมไม่เคยปฏิบัติตามเลยแม้แต่น้อย รู้สึกเข้มแข็งทั้งตนเองและงาน กับผู้ร่วมงานก็ช่วยเหลือประคับประคอง ทำให้ไม่เสียคนแล้วก็ไม่เสียงาน..."

          พออยู่โรงเรียนขนาดเล็กนานๆก็เริ่มจะคิดได้ ว่าตลอดระยาเวลาที่ผ่านมานั้น..เดินมาถูกทางบ้างแล้ว อย่างน้อยก็ไม่ผิดไปจากหัวข้อที่ตั้งไว้ แต่อาจจะไม่ถูกใจใครบางคน หรืออาจไม่ถูกต้องตามหลักการเท่าใดนัก

      อย่างไรก็ตาม อย่าพยายามเข้าใจผิด เพราะมันก็แค่ “อ่อนโยน” แต่ไม่ใช่ “อ่อนแอ”ก็แล้วกัน สามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้ในทุกองค์กร..

          เมื่อตกอยู่ในสภาพจำกัด โดยเฉพาะคนที่มีน้อย มันจะไม่เป็นปัญหาเลย ถ้าเรารู้จักวางตัวบุคคลให้เหมาะสมกับงาน จากนั้นก็นิเทศ กำกับติดตาม ช่วยเหลือแนะนำและสอนงาน..

          โดยใช้บุคลิกภาพผู้นำ ผสมผสานความเป็นผู้บริหาร ประสานงานกับทุกคนแบบกัลยาณมิตรมีจิตเมตตา ทะนุถนอมน้ำใจซึ่งกันและกัน แบ่งปันความสุขเท่าที่จะทำได้

          ในองค์กรเล็กๆ อย่าได้คิดลึกไปถึงขั้น..การอ่อนข้อ หรืองอนง้อผู้น้อยหรือผู้ร่วมงาน ก็แค่ลดความแข็งกร้าว ก็จะช่วยลดความขัดแย้งไปได้มากทีเดียว

          ในขณะเดียวกัน..ก็กระโดดลงไปร่วมด้วยช่วยกันทำงาน ชี้นิ้วสั่งการให้น้อย ลงมือปฏิบัติไปพร้อมๆกับเพื่อนร่วมงาน ทำให้เขาเห็นเป็นแบบอย่าง ทำไรได้ต้องรีบทำ ช่วยอะไรได้ต้องรีบช่วยทันที บางทีอาจต้องโยนทิ้งหัวโขนออกไปบ้างก็ได้

          ผมเชื่อว่า “ผู้นำ” ถ้าแสดงออกซึ่งความเข้มแข็งจริงจังกับงาน ผู้น้อยหรือผู้ตามก็พร้อมและยินดีที่จะทำงานและเสียสละให้องค์กร เพื่อผนึกกำลัง เดินไปในทิศทางเดียวกัน

          ในทางตรงกันข้าม ลองนึกภาพผู้บริหาร ตามจินตนาการหรือประสบการณ์ที่เห็นก็ได้ ใช้อำนาจตลอดเวลา มุทะลุดุดันกับคนทำงาน สั่งการเก่งเป็นเลิศ ประเสริฐศรีในสายตนคนภายนอก

          แต่กับเนื้องานภายใน..กลับเดินไปเดินมา ไม่เคยก้มหยิบขยะเลยแม้แต่ชิ้นเดียว นอกจากไม่มีภูมิรู้ แต่ยังนิ่งดูดาย ไม่ออกอาการจริงจัง เพราะคิดหวังเพียงแค่ความอ่อนโยนกับงานเท่านั้น

          ดังนั้น..ความอ่อนโยนกับงาน แล้วไปเข้มแข็งกับคน..จึงไม่น่าจะใช่เกร็ดบริหารการศึกษาในศตวรรษที่ ๒๑ เป็นแน่แท้..หรือถ้าใครยังมีความคิดนี้อยู่ แล้วมีความสุข..ก็ขอให้ทำต่อไป..

          ย้อนไปหลายปีก่อน ผมถูกสอนจากผู้บริหารระดับสูง ที่จบปริญญาเอกด้านบริหาร..ให้มอบหมายงาน..อย่าไปทำเอง..แต่ผมไม่เคยปฏิบัติตามเลยแม้แต่น้อย รู้สึกเข้มแข็งทั้งตนเองและงาน กับผู้ร่วมงานก็ช่วยเหลือประคับประคอง ทำให้ไม่เสียคนแล้วก็ไม่เสียงาน

          จากวันนั้น..ถึงวันนี้ ยังเชื่อว่า “อ่อนโยนกับคน เข้มแข็งกับงาน” ยังใช้ได้ดีกับโรงเรียนขนาดเล็ก เพราะหากคิดเป็นอื่น..ก็อาจจะหลงลืมว่ากำลังมีผู้หวังดีแต่ประสงค์ร้าย เดินหน้าหายใจรดต้นคอ เพื่อจะเข้าประชิดติดกำแพงโรงเรียน...

          พร้อมจะทุบโรงเรียนทิ้ง ให้ไปรวมเป็นขยะกองใหญ่ในการบริหารจัดการศึกษา ที่เรียกชื่ออย่างงามสง่าว่า “โรงเรียนคุณภาพของชุมชน”

          วันนี้ เรามาต่อเติมเสริมเวลาการทำงานให้เข้มแข็งกว่าเดิมเถิดครับ

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑  กุมภาพันธ์  ๒๕๖๔


หมายเลขบันทึก: 688695เขียนเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2021 21:42 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2021 21:42 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท