เรื่อง"หมาๆ"

เลี้ยงหมาสี่ตัวมาสามสี่ปี ทำให้รู้จักหมายิ่งขึ้น

หมาเป็นนักสำรวจ อยากรู้อยากเห็น เป็นคนคงเรียนเก่ง เพราะเรียนรู้ตลอด สถานที่ใหม่ๆ ข้าวของใหม่ๆ จะดม พินิจพิจารณา หรือเฝ้าสังเกตอยู่อย่างนั้น คืออะไร? อย่างไร?

ถ้าเป็นสถานที่ ข้าวของ มักฉี่รด ประกาศศักดาความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของออกมาด้วย

หมาขี้อิจฉาริษยา เห็นใครได้ดีกว่าเป็นไม่ได้ ต้องออกอาการ อาจเห่าบ๊งเบ๊งๆเสียงดังประท้วง เช่น ตัวอื่นได้กินอาหารก่อน ถูกทักทายเล่นด้วยก่อน ฯลฯ

ขณะบางตัวอาจไม่แสดงออกในทันที แต่เก็บไปแสดงอาการภายหลังในช่วงที่ตัวเองมีโอกาส ตัวที่ได้รับการดูแลเอาใจใส่กว่าหรือมีอภิสิทธิ์ จึงมักตกเป็นเป้าความแค้นเคืองของเพื่อนสมาชิก

หมาเอาใจหรือประจบเจ้าของเก่ง ธรรมชาติหมาแล้วพยายามจะทำทุกอย่างให้เราถูกใจ พึงพอใจ อะไรที่ฝึกให้ทำ มีการตบรางวัล ด้วยการทำซ้ำๆ เหมือนเดิม เวลาเดิม บ่อยครั้งเข้าจึงมักทำได้ไม่ต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นสวัสดี ลุก นั่ง หรือ รอ เป็นต้น

หมาเป็นนักคัดลอก ชอบเลียนแบบ อย่างที่กล่าวมา ปกติก็ชอบสำรวจ สังเกต และชอบที่จะทำเอาใจเจ้าของอยู่แล้ว จึงมักเอาอย่างหรือทำตามกัน เพื่อให้ถูกใจเราเหมือนกับตัวอื่นๆ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกิริยาเรา เมื่อชอบหรือถูกอกถูกใจ ทั้งสีหน้า ท่าทางและน้ำเสียง ตลอดจนคำชมเชยต่างๆที่หมาจะสังเกตจนรู้ได้เอง เหล่านั้นเป็นสิ่งเร้าหรือแรงบันดาลใจชั้นดี

หมาไทยพันธุ์พื้นเมืองดื้อ ไม่ค่อยเชื่อฟัง แต่กล้าหาญ ประจบเอาใจเจ้าของเก่ง ขณะหมาฝรั่ง (ลาบราดอร์) ว่าง่าย เชื่อฟัง แต่ขี้กลัว ประจบเอาใจสู้หมาไทยไม่ได้

ยังมีบุคลิกลักษณะเฉพาะแต่ละตัวอีก บางตัวนักเลง ทำตัวเป็นผู้มีอิทธิพล ชอบขู่ชาวบ้านไปทั่ว บางตัวขี้อ้อน บางตัวรักความสะอาด บางตัวจอมซน ฯลฯ

ชีวิตฉันมีแต่หมานำ ฉันเดินก้าวตามตามหมาเดิน ชีวิตของฉันช่างเพลิดเพลิน ฉันเดินตามหมานำทาง..แว่วเสียงน้าหมู พงษ์เทพ กระโดนชำนาญขึ้นมาเลย

คนเราเลือกเกิดไม่ได้ด๊อกกก(ฮา)