"อยู่กับปัจจุบัน ปล่อยวาง และไม่ยึดติด"


โดยปกติคนเรามักจะใช้ชีวิตอยู่บนฐานของการหวาดระแวง อยู่บนฐานของความกลัวความกังวล โน่น นี่่ นั่่น เกือบจะทุกเรื่องที่เข้ามาในชีวิต กังวลอนาคต เป็นห่วงพ่อแม่ลูก หลาน กลัวการอยู่คนเดียว กังวลเรื่องความปลอดภัยในตัวเองและทรัพย์สิน บางคนกังวลไปหมดหรือที่เราเรียกง่ายๆ ว่า"คิดมาก" ซึ่งถ้าเราคิดมากธรรมดาก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่บางคนคิดมากจนนอนไม่หลับ ทำให้เสียสุขภาพกายและสุขภาพจิต

รูป : น้ำใสๆ เกาะอาดัง สตูล

การรู้สึกผิดกับอดีตและสิ่งที่ผ่านมา ก็เป็นส่วนสำคัญอย่างหนึ่งของชีวิต เช่น เราไม่ควรทำอย่างนั้น เราไม่ควรทำอย่างนี้ ถ้าเราไม่ทำอย่างนั้น มันจะไม่เป็นอย่างทุกวันนี้ ทำให้เกิดการโทษตัวเอง สิ่งเหล่านี้ถ้าเป็นมากขึ้น ทำให้เกิดการหดหู่ ทำให้เกิดการไม่พอใจในชีวิตเกิดผลทางจิตใจ จนกลายเป็นโรคชนิดหนึ่งที่คนเป็นกันมากในปัจจุบันคือ โรคซึมเศร้า 

ทำยังไงล่ะ ที่แก้ปัญหาเหล่านี้ให้น้อยลง เอาเป็นว่า ไม่ต้องให้มันหมดไปหรอกค่ะ เพราะมันไม่ใช่ง่ายๆ ที่จะไม่ให้มันเกิดกับมนุษย์เดินดินผู้อ่อนแอธรรมดาคนหนึ่ง แต่เราต้องคิดว่าทำอย่างไรให้ปัญหาเหล่านั้นมันเกิดขึ้นกับเราน้อยที่สุด และถ้ามันเกิดขึ้นก็ให้หายไปเร็วที่สุดต่างหาก ซึ่งเรามักจะได้ยินเสมอว่า "ให้อยู่กับปัจจุบัน" "ให้ปล่อยวาง""อย่ายึดติด" แต่ 3 คำนี้แหละอ่านง่ายๆ แต่ทำยากมากค่ะ จริงๆ มันมีวิธีคิดที่จะพาเราไปสู่คำ 3 คำนั้นได้คือ

รูป : เกาะหินงาม สตูล

อย่างแรกเราต้องเชื่อว่าเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นสิ่งที่พระผู้สร้างเป็นผู้กำหนด อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด มันอยู่เหนือการควบคุมเหนือเหตุและผล ถ้าเป็นศาสนาพุทธก็เชื่อว่า เป็นกฎแห่งกรรม

"การอยู่กับปัจจุบัน" หมายถึง อัลเลาะห์ ที่นี่ เดี๋ยวนี้ นั่นหมายถึงเราอยู่กับพระเจ้าตลอดเวลา ความศรัทธาและเชื่อมั่นจะค่อยๆ เกิดขึ้นกับเราเพิ่่มขึ้นๆ ความกังวลอดีตและอนาคตก็จะค่อยๆ ลดลงตามแรงศรัทธา

“การปล่อยวางและไม่ยึดติด"คำนี้พูดง่ายแต่ทำยากมากๆ เราต้องใช้หลักคิดที่ว่าเราต้องไม่ยึดติดกับมนุษย์และสิ่งปลูกสร้างทั้งหลาย แต่เราต้องยึดติดกับพระเจ้าแทนค่ะ เพราะในความเป็นจริงมนุษย์อ่อนแอ ต้องมีที่ยึดเหนี่ยวจิตใจเสมอถึงจะอยู่ได้ ขึ้นอยู่กับว่าเราไปยึดติดกับอะไร

“การให้อภัย" ซึ่งก็ทำยากไม่น้อยเช่นกัน เราต้องฝึกที่จะให้อภัยทั้งกับตัวเอง และคนรอบข้าง การให้อภัยกับตัวเองทำให้เราไม่รู้สึกผิดในอดีต การให้อภัยเป็นสิ่งที่สำคัญมาก เพราะตราบใดที่เราไม่ให้อภัยเท่ากับเราผูกเจ็บ ผูกแค้นซึ่งทั้งหมด มันคือทุกข์ในใจเรานั่นเอง

รูป : หาดทรายขาว เกาะราวี สตูล

วิธีคิดแค่นี้พอไหมสำหรับการอยู่กับปัจจุบัน ปล่อยวาง และไม่ยึดติด ตอบได้เลยค่ะ ว่ายังไม่พอ เราจะไม่สามารถทำสิ่งเหล่านี้ได้ ตราบใดที่เราทำความดีไม่มากพอ เราต้องทำดีและคิดดีตลอดเวลา เสียสละ และเราต้องฝึก"ให้" ด้วยจิตใจบริสุทธิ์ โดยสรุป คือเราต้องใช้ความเชื่อมั่นศรัทธาในพระเจ้า บวกกับการยึดมั่นในหลักการ ยึดมั่นในความดี เสียสละและเอื้ออาทรกับเพื่อนมนุษย์และสัตว์โลกทั้งหลาย เมื่อเราทำสิ่งเหล่านี้ให้มากขึ้นเรื่อยๆ แล้วเราจะอยู่กับปัจจุบัน ปล่อยวาง ไม่ยึดติดได้มากขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน 

หากเมื่อใดก็ตามที่เราอยู่กับอัลเลาะห์(ซบ) อย่างแท้จริง ทำตัวให้พระองค์รัก เราจะรู้สึกปลอดภัยที่สุด รู้สึกมั่นคงในชีวิต เพราะนั่นหมายถึง เราสามารถยอมรับได้กับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต ทั้งการมี และไม่มี โดยที่เราไม่รู้สึกโดดเดี่ยวและสิ้นหวัง แถมยังมีพลังในการต่อสู้ในการเดินทุกย่างก้าวด้วยรอยยิ้ม และความสุข เพราะความมั่นคงที่สำคัญที่สุดที่ทำให้เราใช้ชีวิตอย่างสงบสุขได้อย่างแท้จริง คือ"ความรู้สึกมั่นคงทางจิตใจ" #Alhamdulillah

หมายเลขบันทึก: 687700เขียนเมื่อ 16 ธันวาคม 2020 14:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 ธันวาคม 2020 14:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท