เป้าหมาย (จุดหมาย) : พัฒนาคน หรือ ชุมชนสวัสดิการ?

       ตั้งใจที่จะเขียนบันทึกนี้ตั้งแต่เมื่อคืน  แต่ก็ต้องยั้งใจไว้  เพราะ  รู้สึกว่าตัวเองยังสับสนอยู่ (มาก) พอสมควร  มาในวันนี้ความสับสนก็ยังไม่จางหายไป  แต่ก็ต้องเขียน  เผื่อว่าความสับสนนั้นจะลดน้อยลง

       ผู้วิจัยตั้งคำถามกับตัวเองเกี่ยวกับเป้าหมาย (จุดหมาย) ของกองทุนสวัสดิการชุมชน  โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ "เครือข่ายออมบุญวันละหนึ่งบาทเพื่อสวัสดิการชุมชน  สร้างทุนทางสังคมอย่างยั่งยืน  จังหวัดลำปาง" ว่าแท้ที่จริงแล้วเครือข่ายมีเป้าหมาย (จุดหมาย) อะไร?

      ที่ผ่านมา  ผู้วิจัยยอมรับว่าเรามีการพูดถึงเป้าหมายของเครือข่ายออมบุญฯมาโดยตลอด (ส่วนใหญ่จะเป็นการกล่าวถึงโดยไม่ได้ตั้งใจ) แต่ก็ยังไม่มีความชัดเจน  ดูเหมือนว่ากลุ่มสัจจะลดรายจ่ายวันละ 1 บาท  จังหวัดสงขลา  ซึ่งมี ดร.ครูชบ  ยอดแก้ว  เป็นผู้นำสำคัญ  จะมีความชัดเจนในเรื่องนี้มาก  โดยพ่อชบ  บอกอยู่ตลอดเวลาว่า  สัจจะลดรายจ่ายวันละ 1 บาท  เป็นเพียงเครื่องมือหนึ่งที่จะสามารถทำให้บรรลุเป้าหมายที่สำคัญ  คือ  การพัฒนาคน  เนื่องจากคนที่มาเป็นสมาชิกสามารถไปฝึกตนเองให้มีสัจจะ (ลดรายจ่ายวันละ 1 บาท) ด้วยตนเองได้  ไม่ว่าจะคนมี คนจน  เมื่อมาออมกับกลุ่มทุกคนจะเท่ากัน 

     เมื่อเปรียบเทียบกับเครือข่ายออมบุญฯแล้ว  ในความเห็นของผู้วิจัย  รู้สึกว่าเครือข่ายออมบุญฯ ไม่ได้มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาคน  แต่มุ่งไปสู่ความเป็นชุมชนสวัสดิการ (พึ่งตนเอง) มากกว่า  หลายครั้งที่ผู้วิจัยพยายามที่จะนำความคิดในเรื่องการพัฒนาคนเข้าไปพูดคุยในวงแลกเปลี่ยน  แต่ดูเหมือนว่าคณะกรรมการจะไม่ค่อยให้ความสนใจมากนัก  จนผู้วิจัยรู้สึกแปลกใจ  เพราะ  โดยปกติแล้วคณะกรรมการของเครือข่ายออมบุญฯ จะให้ความสนใจกับ (แทบ) ทุกเรื่อง

      ด้วยความสงสัย  ผู้วิจัยเคยคุยกับคณะกรรมการ (บางส่วน) ในเรื่องนี้  ทุกคนจะกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า  ไม่ใช่ว่าไม่สนใจเรื่องการพัฒนาคน  แต่การพัฒนาคนต้องใช้เวลา  ต้องเริ่มจากจุดเล็กๆแล้วขยายไปเรื่อยๆ  จากประสบการณ์ของแต่ละกลุ่ม  การหาคณะกรรมการที่มีความตั้งใจในการทำงานก็ยังพบอุปสรรคอยู่มาก  ถ้ามุ่งไปที่การพัฒนาคนเป็นหลัก  อาจทำให้เรื่องอื่น (ที่มีความจำเป็น  เร่งด่วนเช่นกัน) ถูกละเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องการบริหารจัดการกองทุนสวัสดิการเพื่อก่อให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลเป็นสิ่งที่ต้องดำเนินการอย่างเร่งด่ว

       ในความเห็นของผู้วิจัยคิดว่าทั้ง 2 สิ่ง เป็นเรื่องที่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกัน  แต่อาจมีกระบวนการในการดำเนินการต่างกัน  แต่เมื่อถึงท้ายที่สุดแล้วก็คงจะบรรลุผลที่คล้ายคลึงกัน  คือ  เป็นการสร้างโอกาส  สร้างศรัทธา  ก่อให้เกิดความเข้มแข็งในทุกระดับ

       

[วิไลกุล]

น่าจะมีขบวนการที่สามารถพัฒนางานและคนไปพร้อมกันได้นะคะ