วัดให้อะไรเรา... แล้วเราให้อะไรกับวัด

วันที่ อ.หมอศิริรัตน์(พี่ตา)ได้เข้าไปกราบท่านพร้อมผู้เขียน

ผู้เขียนเชื่อเสมอมาว่า..ทุกเรื่องราวในชีวิตไม่มีเรื่องใดสักเรื่องเดียวที่เป็นเรื่องบังเอิญ..แม้กระทั่งวันนี้ 

. 

"วัดให้อะไรเราแล้วเราให้อะไรกับวัด" เป็นเรื่องหนึ่งที่ท่านเมตตาพูดให้ฟังหลังจากที่ได้กราบท่านแล้ว

.

ผู้เขียนนำกลับมาคิดต่อ จนวันนี้พึ่งคิดได้ครับว่าสิ่งที่ท่านเมตตาพูดให้ฟังนั้น..มันเหมือน หญ้าปากคอก ที่เราคิดไม่ถึงเลยทีเดียว

ผู้เขียนคิดต่อ เราเข้าวัด หลายคนเข้าวัดเพราะทุกข์ หลายคน เข้าวัดแล้วได้ความสุขใจ กลับบ้านไป

.

วัดให้ที่พึ่งทางใจ แก่เรา ..ที่พึ่งทางใจมีอะไร?บ้าง

ผู้เขียนมองว่า..ที่พึ่งทางใจนั้นคือ บุญ

การให้นั้นเป็นบุญ  บุญคือความดี บุญคือความถูกต้อง

วัดให้เรามีโอกาสสร้างบุญ สร้างความดี สร้างความถูกต้อง

.

ศีล ...ไม่เคยรักษา สมาธิ..ไม่เคยทำ ก็ได้จากพระสงฆ์องคเจ้านี่แหละ!!

ที่ท่านเมตตา อบรม สอนสั่งให้รักษาศีล ให้ทำสมาธิ ให้ภาวนา

.

แต่หากเราย้อนกลับมามองตัวเราเอง..แล้วย้อนถามกลับไปว่า "แล้วเราให้อะไรแก่วัด?"

.

คำถามนี้ ท่านพูดทำให้ผู้เขียนคิดอยู่นาน..จนกระทั่งวันนี้ เพราะมันเป็นคำถามที่เหมือนจะตอบง่าย..แต่ผู้เขียนต้องกลับมาคิดใหม่…มันเหมือนหญ้าปากคอกจริงๆ..

มันเหมือนว่า เรากำลังมองข้ามบางสิ่งบางอย่างไป ..

มันเหมือนเราละเลย..หรือว่าเรามองผ่านไป..

.

ท่านจุดประเด็นให้ผู้เขียนคิด..ท่านบอกว่า "ฌาปนสถานของวัดธรรมบูชา เวลามีงานศพทีหนึ่ง ก็วิ่งหาห้องน้ำกันวุ่น เพราะไม่พอใช้..และนี่คือ สิ่งที่ชาวบ้านร้องขอจากวัด..แต่!! 

ท่านทิ้งประโยคนี้ไว้..

แต่ไม่มีศรัทธาญาติโยมท่านใดคิดต่อ..สุดท้ายก็เป็นเรื่องของวัดที่จะต้องฉลองศรัทธาญาติโยม

.

นี่คือ 1 ตัวอย่างที่ท่านพูดให้ อ.หมอศิริรัตน์(พี่ตา)และผู้เขียน ฟัง

และวันนั้น เหมือนกับว่า อ.หมอศิริรัตน์ ท่านเข้าใจ และท่านตอบโจทย์นี้เร็วมากครับ

.

อ.หมอศิริรัตน์ ท่านอาสารับจัดผ้าป่ามาถวายวัดเพื่อสร้างห้องน้ำให้

และนี่อาจเป็นตัวอย่างหนึ่งที่ผู้เขียนเชื่อว่า..การให้นั้นเป็นบุญ  เป็นทานบารมีที่เราได้ให้แก่วัด  มิใช่เพียงแค่เทศกาล วันสำคัญ หรือแม้กระทั่ง การนิมนต์พระเพื่อประกอบศาสนพิธีเท่านั้น

.

วันนี้โจทย์ที่ท่านพูด ผู้เขียนพึ่งมีโอกาสได้เขียน . และ ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับอาจารย์หมอศิริรัตน์  สุวันทโรจน์ มา ณ โอกาสนี้ ด้วยนะครับ ..สาธุๆๆ ครับ