ปราชญ์ในหมู่เปรต vs เปรตในหมู่ปราชญ์


          ในจังหวัดพัทลุง สำหรับครูอายุ 50 ปีขึ้นไป เกือบทุกคนจะรู้จักอดีตครูใหญ่ อาจารย์ใหญ่และผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านป่าพะยอม คุณครูเยื้อง ทองมาก ผมชอบครูเยื้องตั้งแต่สมัยเป็นเด็กน้อย สมัยนี้เขาเรียกว่าเป็น Idol เลยทีเดียว เพราะเป็นคนเดียวที่จับไมโครโฟนพูดในทุกงาน ทั้งงานวัด งานแต่ง งานตาย งานราษฎร์และงานหลวง ท่านมักใส่เสื้อขาวสะอาด กางเกงสีเข้ม เข็มขัดและรองเท้าหนังสีดำ ลีลาการพูด เสียงดัง ฟังชัด ตรงประเด็น ได้สาระและสนุก คิดไว้ในใจโตขึ้นอยากเก่งเหมือนครูเยื้องบ้าง จะได้พูดให้เสียงออกเครื่องไฟ ประมาณ พ.ศ. 2511 ผมมาเรียนต่อ ป.5 ที่โรงเรียนบ้านป่าพะยอม จึงได้เป็นลูกศิษย์ของครูเยื้องจนจบ ป.7 คุณครูสอนวิชาหน้าที่พลเมืองและศีลธรรม เป็นชั่วโมงที่พวกเราเหล่าศิษย์รอคอย เพราะท่านสอนสนุก มีเรื่องมาเล่ามากมาย สัปดาห์ไหนท่านไม่เข้าสอนพวกเราก็ผิดหวัง

          ท่านเป็นนักวาทะศิลป์ที่ยอดเยี่ยม ประมาณปี 2523 ด้วยความรักและศรัทธาครูในจังหวัดพัทลุงเลือกท่านเป็นตัวแทนไปคัดเลือกเป็น อนุกรรมการข้าราชการครูประจำสำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งขาติ ซึ่งเป็นโครงสร้างใหม่ จากผู้แทนครู 76 จังหวัดคัดเหลือแค่ 3 คน ผมเคยถามอาจารย์ประวิทย์ ทองศรีนุ่น อดีต สสร. พัทลุง ที่อยู่ในเหตุการณ์ว่าคุณครูเยื้องชนะเข้ารอบสุดท้ายได้อย่างไร ได้คำตอบว่า ได้เพราะการปราศรัยด้วยคารมคมคาย จับใจ ผู้แทนทุกจังหวัดพร้อมใจกันยกให้ครูเยื้อง 1 ที่นั่ง นับเป็นเรื่องที่กล่าวขานกันมาจนปัจจุบัน

          สำหรับผมได้จดจำปัจฉิมโอวาทตอนจบชั้น ป.7 โรงเรียนบ้านป่าพะยอมก่อนแยกย้ายไปเรียนต่อระดับมัธยมศึกษา ท่านว่าพวกเธอต้องเลือกเอาว่าจะเป็น "เปรตในหมู่ปราชญ์ หรือจะเป็นปราชญ์ในหมู่เปรต" คำนี้แม้ตอนนั้นไม่ค่อยเข้าใจแต่เหมือนตอกตาปูติดไว้ในสมอง ก้องอยู่ในหู ทั้งการตั้งใจเรียน การทำงาน การวางตัว และการคบคน เปรียบดั่งหางเสือของเรือเดินสมุทร ให้ฝ่าฟันคลื่นลมจนถึงจุดหมายปลายทาง

ข้อเขียนนี้รำลึกมาเพื่อบูชาคุณครูเยื้อง ทองมาก ครูผู้ยิ่งใหญ่ในหัวใจศิษย์ ซึ่งท่านยืนหยัดมาเกือบจะครบร้อยปีแล้ว ได้มีกำลังใจ ภูมิใจในลูกศิษย์ทั้งหลายที่สอนสั่งมาตลอดอายุราชการที่รักเคารพและศรัทธาในตัวท่านเหมือนกันแต่ไม่มีโอกาสเขียน ขอเป็นตัวแทนอราธนาคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธ์ในสากลจงดลบันดาลให้คุณครูมีสุขภาพที่แข็งแรง มีกำลังใจที่เข้มแข็ง มีอายุที่ยืนยาว ขอสัก 129 ปีเหมือนคุณทวดมูฮัมหมัดฮามะ มาหะที่ขายตังเมอยู่เมืองปัตตานีครับ


คำสำคัญ (Tags): #บ้านสวน
หมายเลขบันทึก: 683740เขียนเมื่อ 9 ตุลาคม 2020 19:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม 2020 21:11 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท