รับน้องใหม่

       

  วันนี้(7 กันยายน 2563) เหมือนได้กลับมาถิ่นเก่าอย่างเป็นทางการ เป็นครั้งแรกตั้งแต่ย้ายไปเมื่อปี 2558 สพป. ปทุมธานี เขต 1 เชิญมาบรรยายให้กับครู ผู้บริหารโรงเรียนที่จะเกษียณอายุราชการในวันที่ 1 ตุลาคม ศกนี้ฟังถึงแนวทางดำเนินชีวิตหลังเกษียณ ส่วนผู้ที่ยังอยู่ในราชการจะต้องดำเนินชีวิตอย่างไรในยุคโควิด2019 ตั้งใจจะใช้ถนน 345 ไปเลี้ยวซ้ายตรงแยกบางคูวัด เพราะเป็นเส้นทางที่ใกล้โรงเรียนปทุมธานีนันทมุนีบำรุง พอขึ้นสะพานคลองพระอุดม เจอหางแถวรถติด รู้ทันทีว่าถ้าขืนไปเส้นทางนี้ไม่ทันเวลานัดหมายแน่ จึงเลี้ยวซ้ายทางไปวัดท่าเกวียนไปวกเข้าถนนชัยพฤกษ์ตัดใหม่ เข้าตัวเมืองปทุมธานี แต่เลี้ยวขวาตรงแยกปทุมวิไล ถึงตรงเวลาตามนัดหมาย คนขับรถที่ตะรอนไปไหนต่อไหนในช่วง 6 ปีที่ปทุมธานี เขต 1 ด้วยกัน มาอำนวยความสะดวกในเรื่องการจอดรถ ผู้รักษาราชการแทน ผอ.เขต ท่านประพฤทธิ์ บุญอำไพ มอบข้าวสาร 1 กระสอบ จากนาปลอดสารพิษซึ่งทำแบบเกษตรในครัวเรือนที่จังหวัดอ่างทอง ได้กินของท่านหลายกระสอบแล้ว เป็นข้าวที่รสชาติดีมาก มีผู้บริหารรุ่นที่เคยทำงานด้วยกันมาแสดงตัวต้อนรับหลายคน ทั้งจะเกษียณในปีนี้และผู้ยังอยู่ในราชการ เวลา 6 ปีที่รับราชการปทุมธานีได้ทำงาน กิจกรรมต่าง ๆกันไว้มาก เรื่องราวในอดีตถูกบันทึกไว้ใน gotoknow สมุดชื่อ เรื่องเล่าจากเจ้าพระยา การบรรยายวันนี้ไม่ได้เตรียมตัวอะไรมาก เอาขีวิตตัวเองทั้งในและนอกราชการมาเล่าสู่กันฟัง

          เมื่อเกษียณต้องยอมรับถึงสิ่งที่ต้องเสียไป หรือลดลง โดยเฉพาะรายได้ เพราะวันแรกที่เกษียณอายุนอกจากใจหายแล้ว เงินเดือนก็หายไปครึ่งหนึ่ง เงินวิทยฐานะก็หายไป รถหลวงก็หาย ลูกน้องก็หาย สุขภาพก็ต้องดูแลและมีค่าบำรุงรักษามากขึ้น 

          สุขภาพจิตดูเหมือนจะเป็นปัญหาของคนเคยทำงาน มีสังคม เมื่อมาอยู่บ้านต้องอย่าคิดเล็กคิดน้อย มองข้ามเรื่องราวที่จะทำให้เราไม่สบายใจหรือเสียทรัพย์ ปล่อยวางกับปัญหาอุปสรรคไม่ต้องแก้ไขทุกเรื่อง เพราะสิ่งเหล่านี้จะแย่งเวลาที่เหลือน้อยของเราไปหมด
          แม้เกษียณแล้วเราก็ยังอยู่บนโลกใบนี้ ติดตามข่าวสารสม่ำเสมอ จะได้เตรียมตัวกับเหตุการณ์ เข่น รายงานอากาศ เหตุการณ์บ้านเมือง แต่ไม่ต้องไปอินกับเขาให้มากความทุกข์จะตามมา 

          ต้องยิ้มง่าย อารมณ์ดี จะดึงดูดคนมาเป็นเพื่อนในทุกวัย ให้ความสำคัญกับคนรุ่นหลัง เพราะเป็นยุคของเขา รับฟังเขาให้มากขึ้น สอนเขาให้น้อยลง 

          ที่สำคัญอย่าทิ้งงานอดิเรก ทั้งงานที่ก่อให้เกิดรายได้และไม่เกิดรายได้ใดๆแต่เราชอบ ทั้งนี้อย่าทุ่มเทจนรัดตัวไปไหนไม่ได้
          ป่วยกายอย่าป่วยใจ วัยเกษียณร่างกายที่ใช้มานานต้องชำรุดเสียหาย ซ่อมได้ระดับหนึ่งจะให้ไปดีเหมือนหนุ่มสาวไม่ได้ จึงต้องแยกกายกับใจให้ไปกันได้ในระดับที่มีความสุข 

          คบคนใหม่ ๆ บ้างเพื่อมุมมอง แนวทางใหม่ๆ อาจดีกว่าคนที่รู้จักกันมานานจนเคยขิน สุดท้ายต้องภูมิใจในตนเอง ทราบว่าตนเองประสบความสำเร็จในเรื่องใด มั่นคิดถึงเรื่องนั้น จะได้มีกำลังใจ
          ข้อควรระวังหลังเกษียณก็มีหลายเรื่อง เช่น อย่าไปลงทุนแบบดีดลูกคิดรางแก้ว อย่าให้ใครยืมเงินเพราะเพื่อนโกรธแต่เงินอยู่ที่เราดีกว่าเพื่อนโ

กรธตอนเราทวงเงิน อย่าเลี้ยงหลานแบบแย่งลูกของลูกมาเลี้ยง เด็กจะเสียนิสัย ที่สำคัญอย่าโอนทรัพย์สินให้ลูกจนเหลือแต่ตัว
เวลา 1 ชั่วโมงกับการคุยกับทีมงานเก่าเป็นความสุขอย่างหนึ่ง ถือว่ามารับน้องใหม่ ไม่อยากให้เดินทางผิดพลาด เพราะไม่มีเวลาและทรัพยากรจะแก้มืออีกแล้ว ขอให้ทุกคนมีความสุขครับ