ผู้เขียน...เป็นคนที่ชอบฟังเพลงลูกทุ่งไทย เพลงที่เป็นของไทย ๆ...สังเกตเห็นว่า ยุค ๒๐๒๐ ในยุคศตวรรษที่ ๒๑...เพลงไทยมีการประยุกต์ได้อย่างลงตัวกับคำว่า "Apply"...เหมาะกับยุคนี้มาก ๆ หากเปรียบเทียบกับการทำงานในประเทศไทย เพื่อเป็นการสร้างนวัตกรรมใหม่ ๆ...ที่ทำให้คนรุ่นใหม่ รัก ชอบ และอนุรักษ์ไว้เป็นของไทย ๆ ตลอดจนรวมถึงการแสดงต่าง ๆ ที่เป็นการอนุรักษ์ศิลปะไทย...ชื่นชมค่ะ สามารถประยุกต์กันได้อย่างลงตัวค่ะ...เกินการให้คะแนน...อารมณ์รักศิลปะไทยบังเกิดในจิตใจของผู้เขียนค่ะ...ขอนำมาเก็บไว้ที่แห่งนี้นะคะ...ภูมิใจในการเกิดมาเป็นคนไทย...ประเทศไทยมีดีมากมายค่ะ เพียงแต่ตอนนี้มีโอกาสในการนำออกมาโชว์ให้ชาวต่างชาติได้ดูชมค่ะ
นานเนิ่นนานแค่ไหน
ที่คำว่ารักไม่ได้ทำงาน
จนเกือบลืมไปเหมือนกัน
ว่าการคิดถึงใครมันเป็นอย่างไรมีแต่ความอ้างว้าง
ที่เดินร่วมทางกันมาแสนไกล
อยากมีคนคอยเข้าใจ
ก็ไม่เคยมีจนเลิกมองหาแต่แล้วก็มีวันนี้
วันที่ชีวิตมีเธอเข้ามา
หรือเธอคือคนที่ฟ้า
กำหนดลงมาให้เป็นคนนั้นคนที่จะบอกว่ารักและพูดว่ารักตลอดไป
คนที่จะไม่ไปไหนจะดีจะร้ายจะไม่ทิ้งกัน
คนที่จะอยู่ตรงนี้และมีชีวิตเพื่อกันทุกวัน
คนที่จะดูแลกันจากวันนี้ถึงวันสุดท้าย
คือเธอใช่ไหม
คือเธอใช่ไหมนานเนิ่นนานจากนี้
ที่คำว่ารักจะได้ทำงาน
ห่วงใยเมื่อยามใกล้กัน
และคอยคิดถึงกันเมื่อยามห่างไกลมีแต่เราเท่านั้น
ที่เดินร่วมทางไม่ว่าเมื่อไร
คืนวันที่เคยเหงาใจ
จะไม่มีทางหวนคืนกลับมาแต่เพราะว่าในวันนี้
วันที่ชีวิตมีเธอเข้ามา
หรือเธอเป็นคนที่ฟ้า
กำหนดลงมาให้เป็นคนนั้นคนที่จะบอกว่ารักและพูดว่ารักตลอดไป…
*************************************
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาฟังเพลงนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๙ สิงหาคม ๒๕๖๓
เพลงเพราะมากค่ะ
ใช่ค่ะ พี่แก้ว