๑,๑๕๑ ทรีอินวัน...

           ในแต่ละวัน มีงานให้ทำมากมาย ไม่ใช่งานหนักแต่เป็นงานที่สร้างความสุขและความเพลิดเพลิน จึงรู้สึกพอใจที่อายุมากขึ้นแต่ก็ยังมีเรี่ยวแรงแข็งขยัน ยังสร้างสรรค์งานได้อยู่เรื่อยๆ

  งานที่ว่า..หรืองานในบั้นปลายชีวิตราชการ ก่อนเกษียณ ๓ ปี ก็มีงานบ้าน ที่อยู่ในสวนหลังบ้าน งานโรงเรียน และงานที่โคกหนองนา ในพื้นที่ ๔ ไร่ มีคลองไส้ไก่ที่มีน้ำล้อมรอบ

          วันธรรมดาก็จะทำอยู่อย่างนี้..มากบ้างน้อยบ้าง แต่ให้เวลากับโรงเรียนมากหน่อย ส่วนวันหยุดเสาร์อาทิตย์ มีเวลามากพอที่จะเพิ่มเวลาพิเศษ..ให้กับทุกกิจกรรมในทุกสถานที่

          จุดประสงค์ก็เพื่อ..ใช้เวลาให้มีค่า เพิ่มชีวิตชีวาให้กับความรู้สึก ที่เหมือนว่าได้ออกกำลังกาย ผลที่ได้คือ..คือกำลัง เป็นการเพิ่มพลังให้ทั้งกายและใจ

          อย่างวันนี้..ถางหญ้าในสวนหลังบ้าน ที่มีหญ้าหลากหลายสายพันธุ์ปกคลุมผักสวนครัวและไม้ยืนต้น โดยเริ่มต้นที่อุโมงค์ไม้เลื้อย “อัญชัน” จากนั้นไม่นาน ภายในสวนก็โล่งโปร่งสบายตา

          อัญชันดอกสีม่วงเริ่มเลื้อยแล้ว แต่เป็นไปอย่างช้าๆ อาจเป็นเพราะว่าฝนทิ้งช่วง หรือไม่ก็เป็นที่หญ้าดูดสารอาหารไปเสียหมด แต่ที่เลื้อยทอดยอดไม่ลดละเลยก็คือ..ฟักทอง

          ฟักทอง..เจ้าก็แปลกออกดอกออกใบ เลื้อยไกลกวนเขาไปทั่ว แต่ไม่ออกลูก ก็เลยยืนมองและครุ่นคิด ฟักทองคงรู้ว่าจะโดนทำโทษแน่นอน..เพราะยอดฟักทองผัดน้ำมันหอยอร่อยมาก

          ไม้ยืนต้นในดงหญ้า มีมากกว่า ๕๐ ต้น พอถางหญ้าเรียบร้อย มองเห็นต้นไม้โดดเด่น จึงรู้ว่าต้นไม้ที่ปลูกมา ๔ เดือนแล้ว โตขึ้นมากมาย..ไม่เสียแรงจริงๆ

          เสร็จสรรพขยับขึ้นรถขับไปโรงเรียน เหมือนว่าจะไปตรวจเวรยาม แต่เปล่าเลย ความตั้งใจจะไปรดน้ำผักบุ้งจีน ถั่วฝักยาวและบวบ...ฝนไม่ตกก็ต้องลงทุนลงแรงกันหน่อย..

          เปิดปั๊มน้ำแบบว่าใช้เครื่องทุ่นแรง ช่วยเพิ่มแรงบันดาลใจให้ทำงานง่ายขึ้น ผักงามเขียวสดพริ้วไหวดูยังไงก็ไปได้สวย..สมความตั้งใจที่อยากให้ผักสวนครัวอยู่คู่โรงเรียน.. คุณค่าทึ่คู่ควร...

          งานสุดท้าย..เปิดน้ำเข้านา ที่ผ่านการไถและปั่นจนดินเลนเละเข้ากัน เติมน้ำจนเต็มเพื่อแช่ดินไว้ ก่อนนำต้นกล้าข้าวหอมมะลิลงดำ ด้วยฝีมือแม่กับลูก เป็นกิจกรรมที่จะทำในวันแม่แห่งชาติ

          ส่วนหนึ่งของงานเกษตรอินทรีย์วิถีพอเพียง..ที่มีความต่อเนื่อง แต่ไม่หวังผลเลิศเลอ ไม่เคยมีกำไร แต่ได้ใจครูและผู้ปกครอง เพราะเป็นแหล่งเรียนรู้ที่สร้างงาน ที่เป็นพื้นฐานอาชีพที่สำคัญ

          ใกล้จะค่ำแล้ว..ได้เวลาเดินทางไป “โคกหนองนา” โมเดลที่หวังไว้ว่า จะสร้างสิ่งแวดล้อมให้ตัวเองและชุมชน..ต้นไม้มากมายสูงใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ วางแผนไว้ว่าจะซื้อเครื่องสูบน้ำและสายยาง..

          เพื่อช่วยประคับประคองให้ต้นไม้ยืนระยะได้นาน..ได้ทั้งน้ำฝนและน้ำคลอง คงจะรอดหมด จากนั้นอุโมงค์ต้นไม้และร่มเงาจะตามมา พร้อมแนวคิดที่สามารถจะต่อยอดอะไรได้อีกเยอะ

          แวะไปดูดินบนโคก ที่ลูกชายขุดไว้ ๕ หลุม เป็นหลุมสี่เหลี่ยมไม่กว้างและไม่ลึก ขนาดพอดีๆ สงสัยเหมือนกันว่าขุดไว้ทำไม..รู้แต่ว่าเป็นดินใหม่ปลูกอะไรทันทีคงไม่งาม

          ร่องรอยที่เห็นวันนี้..มีดินปุ๋ยหมักใบไม้อยู่ในหลุม ตรงกลางลูกชายปลูกกล้วย รายล้อมทุกมุมด้วยผักสวนครัว และไม้ผล คงหวังจะให้ได้รับความชุ่มชื้นจากต้นกล้วยนั่นเอง

          วันนี้..คงพอแล้ว พอดีกับเวลาและความสุขเพลิดเพลินที่ได้รับ กลับบ้านเพื่อไปอิ่มเอมกับผลงานที่ผ่านมือและผ่านตา..คิดไว้เสมอว่า..จะพัฒนาสิ่งใด เริ่มต้นที่ใจและทำให้ได้ทุกวัน

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๘  สิงหาคม  ๒๕๖๓

         

         

[คุณมะเดื่อ]

ความสุขของคนทำงานนะ หากมีโอกาสจะมาเยี่ยมเยียนอีกนะ คิดถึงจ้ะ

[ชยันต์ เพชรศรีจันทร์]

ขอบคุณครับพี่…ผมตั้งใจจะมาบ้านพี่(หลังใหม่)อยู่เหมือนกันครับ

[คุณมะเดื่อ]

ยินดีต้อนรับจ้ะน้อง ผอ.คนเก่ง รอด้วยใจ จ้ะ