๒๑๘. เชียร์ลีดเดอร์

๑๓ ธันวาคม ๒๕๖๒...เป็นวันที่ทางโรงเรียนจัดกิจกรรมการแข่งขันกีฬาสีของทางโรงเรียน...ครั้งแรกพี่ฟ้าครามบอกย่าว่า "ปีนี้ อยากจะเป็นดรัมเมเยอร์บ้าง...แต่พอคุณครูถามเข้าจริง ๆ เธอกลับบอกครูและกลับมาบอกย่าว่า "หนูขอเป็นเชียร์ลีดเดอร์ก็แล้วกัน..." เหตุเพราะเธอบอกว่า การเป็นดรัมเมเยอร์ ค่าใช้จ่ายมันสูงมากเลย เตรียมเงินเกือบ ๒,๐๐๐ บาท แต่หากเชียร์ลีดเดอร์ ค่าใช้จ่ายประมาณ ๕๐๐ บาท หนูเลยตัดสินใจเข้าร่วมกิจกรรมเป็นแค่เชียร์ลีดเดอร์ก็พอ...นี่คือ การคิด วิเคราะห์ สังเคราะห์ แยกแยะ สำหรับตัวของพี่ฟ้าครามเองในขณะที่อยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๒...สำหรับย่า ได้แต่ตามใจเธอทุกอย่าง ขึ้นอยู่กับตัวของพี่ฟ้าครามที่จะตัดสินใจเอง

ในวันแข่งขันกีฬาสี...พี่ฟ้าครามแต่งหน้า แต่งตา ทำผม ด้วยฝีมือของแม่อ้อม มาทำให้กับเธอที่บ้านย่า...ตอนแรกย่าว่าจะไปทำที่ร้าน แต่พี่ฟ้าครามบอกว่า ย่าหรือแม่อ้อมแต่งให้ก็ได้ ประหยัดเงินดี...มันก็เหมือนกันแหล่ะ!!! ว่าใครจะแต่งให้กับหนู...ตกลงพวกเราไม่ไปแต่งที่ร้าน เราตื่นกันมาตั้งแต่ตี ๔ สำหรับย่า ส่วนพี่ฟ้าคราม ตื่นมาตี ๕ ใช้เวลาชั่วโมงกว่า ๆ...พร้อมกับการแต่งตัวให้กับเธอด้วยการเสียค่าเช่าชุด ซึ่งทางโรงเรียนจัดหามาให้เช่า ประมาณ ๓๕๐ บาท...มีคนติดตามเธอตั้งแต่เธอแบเบาะ มาบัดนี้ บอกว่า "พี่ฟ้าครามเป็นสาวแล้ว"...วันเวลาผ่านไปย่างเข้าปีที่ ๙ แล้วค่ะ สำหรับพี่ฟ้าคราม

เธอร่วมกิจกรรมกับทางโรงเรียนตลอดทั้งวัน...จนสุดท้ายประกาศผล กลุ่มสีแดง ซึ่งเธอร่วมเป็นเชียร์ลีดเดอร์ในวันนี้ ได้รับรางวัลชนะเลิศ...ด้วยคุณครูบอกเธอว่าให้เธอออกไปรับถ้วยรางวัลในการได้รางวัลชนะเลิศในครั้งนี้...กิจกรรมที่เธอร่วมทำให้กับโรงเรียนกับพวก ๆ ของเธอ ในปีนี้ "พี่ฟ้าคราม"

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๑๓ ธันวาคม ๒๕๖๒

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

น่ารัก เก่งด้วยนะคะ คิด วิเคราะห์ได้ดีค่ะ

[บุษยมาศ]

ขอบคุณค่ะ พี่แก้ว…ย่าจะพยายามสอดแทรกความคิดดี ๆ ให้กับพี่ฟ้าคราม แล้วให้เธอคิดได้ด้วยตัวของเธอเองค่ะ