กาพย์เห่เรือ ในพระราชพิธีบรมราชาภิเษก พุทธศักราช 2562

กาพย์เห่เรือ ในงานพระราชพิธีเสด็จพระราชดำเนินเลียบพระนคร โดยขบวนพยุหยาตราทางชลมารค เนื่องในพระราชพิธีบรมราชาภิเษก พุทธศักราช 2562 ประพันธ์โดย นาวาเอก ทองย้อย แสงสินชัย อดีตผู้อำนวยการกองอนุศาสนาจารย์ กรมยุทธศึกษาทหารเรือ กองทัพเรือ

บทที่ ๑ สรรเสริญพระบารมี

๏ พระ-ไตรรัตนะแผ้ว เผด็จมาร

บรม-ทิพย์โสฬสสถาน เทพถ้วน

ราชา-ธิราชบุราณ บุรพกษัตริย์

ภิเษก-เสกสรรพพรล้วน หลั่งฟ้ามาถวาย๚ะ๛

๑-๏ พระเอย พระผ่านฟ้า พระบุญญาพระบารมี

สืบทรงวงศ์จักรี ให้เปรมปรีดิ์ทุกปวงชน

๒-๏ ดั่งรุ่งอรุณเริ่ม แสงสุขเสริมสืบนุสนธิ์

สว่างสร่างกังวล ผุดผ่องพ้นผ่านผองภัย

๓-๏ พระเอย พระผ่านเผ้า ที่โศกเศร้าค่อยสดใส

คนท้อขอถอดใจ ค่อยฟื้นไข้ขึ้นครามครัน

๔-๏ ทรงธรรมปานน้ำทิพย์ เทพไทหยิบหยาดสวรรค์

ชุ่มชื่นชุบชีวัน เป็นมิ่งขวัญแห่งชีวา

๕-๏ พระเอย พระผ่านพิภพ สุขสงบงามสง่า

ปานเพชรเก็จก่องนภา ประดับฟ้าประดับไทย

๖-๏ เดชะพระบารมี วงศ์จักรีจึงเกริกไกร

ทวีโชคทวีชัย ทวีสุขทุกวารวัน

๗-๏ พระเอย พระผ่านเมือง ไทยประเทืองประทับขวัญ

ปวงบุญแต่ปางบรรพ์ พระทรงธรรม์จึงทรงไทย

๘-๏ ทรงศีลทั้งทรงสัตย์ จึงทรงฉัตรจึงทรงชัย

บัวบุญจึงเบ่งใบ อุบลบานบนธารธรรม

๙-๏ พระเอย พระผ่านเกล้า ทุกค่ำเช้าไทยชื่นฉ่ำ

พระมหากรุณานำ คือน้ำทิพย์ลิบโลมดิน

๑๐-๏ พระทศมินทร์ปานปิ่นเพชร จึงสำเร็จเด็จไพรินทร์

ฟื้นฟ้าฟื้นธานินทร์ จงภิญโญยิ่งโอฬาร

๑๑-๏ พระเอย พระผ่านฟ้า พระเดชาจงฉายฉาน

แม้นมีมวลหมู่มาร จุ่งมอดม้วยด้วยพระบารมี

๑๒-๏ หมู่มิตรจงมั่นคง น้ำจิตตรงเต็มไมตรี

ไพร่ฟ้าประชาชี สามัคคีอยู่มั่นคง

๑๓-๏ เดชะพระไตรรัตน์ ทั้งศีลสัตย์สร้างเสริมส่ง

พระบารมีจักรีวงศ์ ทุกพระองค์เป็นธงชัย

๑๔-๏ แรงรักแห่งทวยราษฎร์ หลอมรวมชาติสืบศาสน์สมัย

ร้อยถ้อยร้อยดวงใจ ถวายไท้องค์ทศมินทร์

๑๕-๏ ขอจงทรงพระเกษม เอิบอิ่มเอมดั่งองค์อินทร์

พระกมลหมดมลทิน ผ่องโสภินดั่งเพชรพราย

๑๖-๏ ปรารถนาสารพัด สมพระมนัสที่ทรงหมาย

สุขทวีมิมีวาย พระบรมวงศ์ทรงพร้อมเพรียง

๑๗-๏ พระบารมีที่ทรงสร้าง ไป่โรยร้างรุ่งเรืองเรียง

บำรุงรัฐวัดวังเวียง จักรีวงศ์ทรงพระเจริญ-เทอญ๚ะ๛

บทที่ ๒ ชมเรือกระบวน

๏ ลอยลำงามสง่าแม้น มณีสวรรค์

หยาดโพยมเพียงหยัน ยั่วฟ้า

เหมราชผาดผายผัน โผนเผ่น นภาฤๅ

พายพะแพรวพรายถ้า ถี่พร้อมผันผยอง๚ะ๛

๑-๏ เรือเอยเรือพระที่นั่ง งามสะพรั่งเพียงหยาดสวรรค์

พิศองค์หงส์สุวรรณ เพียงผันผยองล่องลอยโพยม

๒-๏ หยาดฟ้ามารองบาท งามผุดผาดพิลาสโฉม

ฝีมือลือโลกโลม หล้าเลื่องลิบปานทิพย์ทำ

๓-๏ สุวรรณหงส์ลงลอยล่อง งามผุดผ่องล่องลอยลำ

นาคราชผาดโผนนำ ภุชงค์ล้ำเผ่นโผนลอย

๔-๏ กระบี่ศรีสง่า งามท่วงท่าไม่ท้อถอย

เรือครุฑไม่หยุดคอย ยุดนาคคล้อยลอยเมฆินทร์

๕-๏ อสูรวายุภักษ์ ศักดิ์ศรีคู่อสูรปักษิน

พายผกเพียงนกบิน ผินสู่ฟ้าร่าเริงบน

๖-๏ เรือแซงแข่งเรือดั้ง พร้อมสะพรั่งกลางสายชล

เรือชัยไฉไลล้น ยลเรือกิ่งพริ้งเพราตา

๗-๏ ยักษ์ลิงกลิ้งกลอกกาย แลลวดลายล้วนเลขา

รูปสัตว์หยัดกายา พาโผนเผ่นเป็นทิวแถว

๘-๏ เรือน้อยลอยน้ำไหล ล้อมเรือใหญ่ไหววับแวว

พร่างพราวราวเพชรแพรว พายพลิ้วกวักพรักพร้อมพาย

๙-๏ งามริ้วทิวทางแถว ธงเพริศแพร้วแผ่วปลิวปลาย

งามเรือเหลือลวดลาย คล้ายเทพทิพย์หยิบลายผจง

๑๐-๏ อาภรณ์ผ้าแพรพรรณ สวยสีสรรสวมทรวดทรง

พลพายพายเรือลง ทิวธงถ้วนล้วนเฉิดฉัน

๑๑-๏ เสนาะศัพท์ขับเพลงเห่ เสียงเสน่ห์น้ำสนั่น

เพลงทิพย์ไป่เทียมทัน กลั่นจากทรวงปวงนาวี

๑๒-๏ ศิลปกรรมล้ำเลิศเหลือ ลวดลายเรือล้วนโสภี

ท่อนไม้ไร้ชีวี มีชีวิตคิดเหมือนเป็น

๑๓-๏ นาวาสถาปัตย์ ช่างเชี่ยวชัดชาญเชิงเช่น

ยิ่งยลยิ่งเยือกเย็น เห็นสายศิลป์วิญญาณไทย

๑๔-๏ สมบูรณ์สมบัติชาติ ควรประกาศเกียรติเกริกไกร

ฝีมือลือเลิศใคร ไม่เทียบเทียมเยี่ยมนิยม

๑๕-๏ ควรสืบควรรักษา ควรคู่ค่าควรเมืองสม

ควรเชิดควรชื่นชม ควรภูมิใจไทยทั้งมวล

๑๖-๏ แม้นสิ้นจากถิ่นไทย ห่อนเห็นใครมาคู่ควร

แบบบทหมดกระบวน ล้วนเลิศแล้วแพรวพริ้งพราย

๑๗-๏ ขวัญเอยเป็นขวัญเนตร ศิลป์พิเศษยังสืบสาย

ลูกหลานวานอย่าวาย อย่าดูดายศรีแผ่นดิน

๑๘-๏ ฝากโลกให้รู้จัก ฝากศรีศักดิ์วิญญาณศิลป์

ฝากนามสยามินทร์ ฝากฝีมือชื่อไทยเอย๚ะ๛

บทที่ ๓

ชมเมือง

๏ เจ้าพระยาสง่าเพี้ยง ธารสวรรค์

กรุงเทพเทพนครทัน ถิ่นฟ้า

ใจไทยย่อมหฤหรรษ์ หอมทิพย์ ธรรมแฮ

ตราบเมื่อนี้เมื่อหน้า เมื่อโน้นนิรันดร์เกษม๚ะ๛

๑-๏ เจ้าเอย เจ้าพระยา ถั่งธารามานานไกล

เอิบอาบกำซาบใจ หล่อเลี้ยงไทยเลื่องลือนาม

๒-๏ เป็นถิ่นแห่งศีลธรรม รุ่งเรืองล้ำร่มอาราม

โลกร้อนไฟลุกลาม แดนสยามยังร่มเย็น

๓-๏ ดินแดนแห่งกาสาว์ คือสมญาโลกย่อมเห็น

ศีลธรรมที่บำเพ็ญ ช่วยดับเข็ญได้ทุกครา

๔-๏ พระแก้วอยู่เหนือเกล้า ทุกค่ำเช้าเฝ้าบูชา

ศีลทานสานศรัทธา เปรมปรีดาด้วยความดี

๕-๏ บัวบุญจึงเบ่งบาน อบดวงมานหอมหวานทวี

รอยยิ้มอิ่มอารี เติมไมตรีเต็มหัวใจ

๖-๏ ความรู้อาจไม่หลาก แต่ความรักไม่รองใคร

น้ำจริงมากเพียงไหน แพ้น้ำใจที่ไหลแรง

๗-๏ แสงเทียนทุกยามค่ำ คือแสงธรรมยังทอแสง

เดือนปีอาจเปลี่ยนแปลง แต่รักแรงไม่เปลี่ยนไป

๘-๏ บ้านเรือนไม่หรูหรา แต่สูงค่าปัญญาไทย

หนทางอาจห่างไกล แต่หัวใจใกล้ชิดกัน

๙-๏ น้ำใจไม่เคยจืด อยู่ยาวยืดยิ้มยืนยัน

ต่างเพศต่างผิวพรรณ แต่ใจนั้นไม่ต่างใจ

๑๐-๏ ภักดีจักรีวงศ์ ทุกพระองค์คือธงชัย

ร้อยรักร้อยใจไทย ร้อยดวงใจจอมจักรี

๑๑-๏ ราชันขวัญสยาม ปิ่นเพชรงามปักธานี

ร่มพระบารมี ศรีไผทฉัตรชัยชน

๑๒-๏ ไตรรงค์ธงชัยโชค ลอยอวดโลกโบกลมบน

ขวัญฟ้าขวัญตายล ขวัญกมลมงคลชัย

๑๓-๏ กรุงเทพคือกรุงธรรม งามเลิศล้ำด้วยน้ำใจ

งามนอกไม่หลอกใคร พร้อมงามในจริงใจครัน

๑๔-๏ สยามจึงงามพร้อม หัวใจหอมไม่หุนหัน

เกลียดใครไม่นานวัน แต่รักนั้นนานไม่วาง

๑๕-๏ ขัดแย้งแต่ไม่แยก แม้ต่างแตกไม่แตกต่าง

เจียมใจไว้ไม่จาง คุณใครสร้างค้างใจจำ

๑๖-๏ เมืองไทยคือเมืองทอง ขอพี่น้องครองรักนำ

ถ้าไทยไม่ทิ้งธรรม ไทยสุขล้ำฉ่ำชื่นไทย

๑๗-๏ เมื่อนี้ตราบเมื่อหน้า คงคู่หล้าฟ้าดินกษัย

เกษมสุขสิ้นทุกข์ภัย ชมชื่อไทยไป่สิ้นเทอญ.

( ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต )